Kransje van letter-bloempjes, voor Neerlandsch jufferschap

De jonge dichteres.

Wijs: Kom Orpheus, kom Amphion.

o Clio! die door Poezij,

De ziel verrukt en streeld,

En door uw veêr, zoo vrij als blij,

Verheven zangen teeld,

Uw onnavolgbre kunst.

Verwint u gunst bij gunst.

Elk boeid gij aan de klank en zwier

Van uw verheven lier.

[p. 40]

 

* _* *

 

 

 

't Zij gij de herderssluit hanteert,

 

Of, op den stouten toon,

 

Den Held den lauwerkrans vereerd,

 

Uw zang is edel - schoon;

 

Of dat uw zedendicht,

 

De deugd een tempel sticht,

 

Gij paart de kunst steeds met natuur;

 

't Is alles geest en vuur! -

 

 

 

* _* *

 

 

 

Zingt gij de kuische huwlijksmin,

 

Daar Juno's outer blaakt,

 

Dan schetscht uw pen, de Mingodin,

 

Bij 't echtgeluk, volmaakt;

 

Of rukt het aklig graf,

 

Een vriend, of gade ons af,

 

Dan droogt uw zang den tranenvloed,

 

Door taal, vol hemelzoet.

 

 

 

* _* *

 

 

 

Zet Dichteres, zet vrij den toon

 

Der Barden op uw lier.

 

Gij zingt tot roem van Batoos zoon,

 

Met ongedwongen zwier.

 

Schenk ons, van tijd tot tijd,

 

Uw kunst, der Deugd gewijd.

 

Met welk een schoonheid pronkt de maagd

 

Die Foebus lauwren draagd! -