Kransje van letter-bloempjes, voor Neerlandsch jufferschap

De lente.

Wijs: Je vais te voir Charmante Lise.

Het zuide windje waard te roemen,

Kust het ontloke gras en kruid;

Stort op de rijk gekleurde bloemen,

De zagtste en zoetste geuren uit:

Al wat wij zien, al wat wij hooren,

Verrukt ons hart en neemt het in,

Als Floraa's schoonheid word herboren,

Herleeft de zoete kragt der min.

[p. 64]

 

Al 't schoon dat ooit Natuur kan baren,

 

Is langs deez' waterkant gespreid;

 

Laat ons dan hier ons vee vergaren,

 

Dat liefst aan zilvren stroomen weid;

 

In 't rond te danssen, spelen, drukken,

 

Te kouten, stoeijen op het groen;

 

De schoonste bloempjens af te plukken,

 

Is het vermaak van 't Lentsaisoen.

 

 

 

Ei hoor de Lucht-bewoners kwelen,

 

Zij leeren 't zangrijk Herders Choor;

 

Hoe hunne ruischpijp 't hart moet streelen,

 

En tot zich trekken door het oor:

 

Laat ons gelijk de Tortel minnen,

 

Dan baart de Liefde geen berouw;

 

De doornen zijn voor wufte zinnen,

 

Het Roosje is voor standvaste trouw.