Het schilder-boeck

De Swaen.

De Swanen, die eenighe seggen wel te singen, bysonder in den ouderdom, worden geleken by den Poeten, die in den ouderdom best dichten. Van dit singen^* der Swanen weet Plinius niet te schrijven: oock en vindtmen hier te lande schier geen Voghel, die soo weynigh gheluyt gheeft. Het moeten in Griecklandt eenighe ander zijn gheweest. De Musijcke wort uytghebeeldt met een^* deel Swanen, op den Oever van een Vliet singhende, zijnde verweckt door eenen Zephyrus, te weten, een kindt datter by staet, hebbende vleughelen, en blaest bloemkens uyt: want die Swanen ginder in verre landen schijnt singhen seer soet, als den Westen wint waeyt.

* Poëten.

* Musijcke.