Het schilder-boeck

Den Pellicaen.

Den Pellicaen is eenen cleenen Voghel, die in eensaem bosschen hem onthoudt: oock veel by den Nijl, in den marassen. Daer zijnder ander die groot zijn, jae (by eenigher seggen) meerder als de Swaen. Sy legghen hun eyeren in eenen kuyl in d'aerde. De Herders, soo haest als de jonghen uyt den^* dop zijn, gaen den nest omsetten met droogh goet, en maken een vyer. Den Pellicaen siende den roock, comt om zijn jonghen te helpen, meenende met zijn wiecken t'vyer uyt te doen, verbrandt de vederen, dat hy doot oft gevanghen blijft: so dat hem eenige maken sittende in een vyer. En dewijl hy so veel doet, om zijn jonghen te beschermen, wort met hem de Liefde oft barmherticheyt beteyckent.

* Liefde, en barmherticheyt.