Het schilder-boeck

Den Gier.

Den Gier, beteeckent Liefde,^* en barmherticheyt: want in hondert en twintich daghen dat hy zijn jonghen voedt, scheydt hy weynigh daer van: maer soeckt hun aes al ontrent den nest, en wanneer hy niet en vindt, bijt hy zijn^* dgie open, en gheeft zijn jonghen het bloedt, niet moghende lijden datse ghebreck hebben. Waerom men van oudts den Gier op t'cruys stelde: want van den Pellicaen leest men niet, dat hy zijn jonghen met zijn bloedt spijst. Den Gier is oock den rechtveerdichsten van alle crombeckte roof-voghelen: want hy roert niet aen dat leeft, dan het doode, daer hy mede te vreden is: hy bederft geen vruchten, noch hindert geen tamme Dieren, wesende niet moordich van aerdt. Plutarchus noemt hem onnoosel.

* Liefde, en barmherticheyt.

* D'oprechticheyt, en onnooselheyt.