Het schilder-boeck

Het leven van Lucas Gassel van Helmont, Schilder.

Wy bevinden in't ghemeen onse Nederlantsche Schilders veel tot Landtschap maken te zijn geneyght, oft datser niet in onervaren zijn geweest, dat welck soo in Italien niet bevonden wort, waerom sy ons besonder achten goede Landtschapmakers, en sy de Meesters in beelden te wesen. Het zijn oock verscheyden by ons gheweest, en noch zijn, die de studie der beelden, daer de meeste cracht der Consten in gheleghen is, besijden stellen, zijnde alleen vernoeght met eenighe cleen bootskens oft pollekens tot hun Landtschappen. Van desen is oock een geweest Lucas van Helmont, die zijn wooninghe heeft ghehouden te Brussel, daer hy oock is ghestorven. Hy wrocht seer wel van

[fol. 220r]

Landtschap in Oly en Water-verwe: doch hy wrocht niet veel. Hy was een vriendlijck goet Man, en een soet prater. Hy hadde groote ghemeensaemheyt met Lampsonio, die hem seer was toeghedaen, en t'zijner gonst hem dussche ghedichten in Latijn toeschreef:

Ghy Lucas weest ghegroet, voor allen and'ren weert,

Die van my zijt niet min als eyghen Vader gh'eert.
Die my ghegheven zijt ten eersten een beginder,
Van dat ick worden ben een Schilder-const beminder,
Als ghy Landtschap en hut maelt met gheleerde handt,
V vroomheyt was ghelijck u Const en u verstandt,
En al dat t'vromer hert door liefde can gheleyden:
Daerom laet van u deucht, en Const t'gherucht uytbreyden,
En stadich leven oock van nu tot alder tijdt,
O oudt Man, die my lief om twee oorsaken zijt.