Olijfbergh ofte poëma van den laetsten dagh

(1609)–Karel van Mander– rechtenstatus


Het achthiende Ghesangh. Worden aenghewesen de gene die op Gods genade sondighen, troostende haer met den Moordenaer. Daer teghen de Niniviten ende de Conninginne van t'Zuyden, die dit waenhopich gheslacht met veel redenen verdoemen. SIet daer een volck die leefden al ten boosten Met roem in God te g'looven, en hun troosten, Opt cussen van de waen-ghenade daer Op stondt ghebeeldt t'beeldt van den Moordenaer,
[pagina 108]
Eylaes dees al zijn van hun selfs bedroghen: Siet daer een volck comt tegen hun ghetoghen Onweerdich of in een grammoedich schijn: Ga naar margenoot+Maer wat gheslacht van volcke mach dit zijn? My dunckt het zijn, ja t'zijn de Niniviten, Die hun aldus d'onachtsaemheyt verwijten. Wy Heydensch volc recht als verblinden hoop Ga naar margenoot+In onsen tijt, die naer des werelts loop Maer liepen doch, als die niet beters wisten: De tafels van des Heeren Wet wy misten, En waren van de Testamenten vreemt: Ons ouders oock vleys-lustich onghetemt, Geen goet voorbeelt van wandel ons en boden, Maer leydden ons tot blinde stom afgoden En d'altaers daer van offer roockten, maer T'was ydel dingh, en niet en volchder naer Dan brassery en lichtveerdighe dinghen: Met stouten moedt wy uyt om rooven gingen, Wie cloecst hier was die preesmen voor een helt: Ons boosheyt trock ten Hemel met ghewelt, En riep voor God om wraeck, op dat hy sonde Verderfnis af tot straff' van onse zonde: En also God waerschouws voorslagh liet gaen, So heeft hy ons door sijnen knecht ghedaen In Ninive ons stadt groot drie dagh-reysen, Ga naar margenoot+Een Gods ghesant, Ionas is comen reysen, De dagh-reys eerst, soo haest als hy began Ga naar margenoot+ Te preken daer, stracx g'loofdet alle Man: Oock was ons g'loof niet traegh noch sonder vruchten, Maer neerstich om door recht berouw t'ontvluchten Gods toorn streng en t'stadts verderven swaer: Stracx riepmen uyt een vasten openbaer, Stracx groot en cleen heeft sacken aengenomen: Den Coninc stracx so haest hyt heeft vernomen,
[pagina 109]
Tradt vanden throon en leydet purper af, Nam aen den sack, in asschen hem begaf, Liet roepen uyt dat elck uyt sijn belasten, T'zy mensch of beest, soud'n int gemeen al vasten, In sacken Godt aenroepen al met cracht, Dat elck bekeerd' en vlode wijs bedacht Den boosen wegh sijns handen quaet vermeten. Maer doen Godt al vol goetheyt onghemeten Ons wercken sach, en dat wy uyt de baen Der boosheyt zijn bekeert, so is hem saen T'ong'luc berout daer hy ons dreyghde mede. Maer ghy verhardt in t'quaet, hebt u op vrede Ghetroost altijt, en op Gods goetheyt groot. Den Sone Gods quam selve doen de doot, Om lossen u van eeuwigh doots beswaren, En leerd' u hier op eerden so veel jarenGa naar margenoot+ Sijns Vaders wil, als boet en g'loof aen Godt. Maer ghy hebt al misbruyckt in weelden sot Sijn woort, vermaen, en langsaem soet aenlocken, Onboetich, soo u over hals ghetrocken Den gantschen schat sijns toorns voor u deel: In desen dach sijns toorns, sijn oordeel Oprecht te recht moet over u gheschieden, Na dien ghy mocht, en niet en woudt ontvlieden De straffe des ong'loofs die u toecomt, Twelck is te zijn in eeuwicheyt verdomt. Daer treedt oock voort, de Coninghin van t'Zuyden,Ga naar margenoot+ Laet hooren nu hoe dat haer woorden luyden Siet tegen dit schijn-g'loovich eerdsch geslacht, Dat s'Heeren raet heeft in den gront veracht. Onachtsaem volc, wel het verdoemen weerdich, Die bleven zijt, versteent en onboetveerdich, En t'ware licht niet na en hebt ghespeurt, Maer liever laeght in duysternis besmeurt: Gods wijsheit vroet, wel weert om naer te soecken
[pagina 110]
T'blymarich woort (tuchtbaer in alle hoecken) Des Hemelrijcx nieu-tijdingh' alderbest, En hebt ghy niet in uwen sin ghevest, Noch u ghesocht intijts met Godt versoenen, En onder veel onrecht g'loofs datsoenen De forme recht te treffen na t'verstant Der Schrift, twelck ghy (ja sonder eenich lant Door reysen wijt) wel moghen had becomen, Daer ick wel ben verr' uyt mijn rijck gecomen Van t'eynd' der eerd', uyt rijck Arabi soet, Op een gherucht met seer veel volck en goet Tot in Iudeen, en niet en had ick vooren Dan dat ick mocht Salomons wijsheyt hooren: Maer wijsheyt Gods die wijs is boven al, Naemt ghy niet waer, dan bleeft al even mal Verhardt in t'quaet, en hooptet noch ghenade, Daer u niet toe en comt dan onghenade, Druck, toorn, anxt, en eeuwich swaer ghepijn, Sonder in vreucht t'aensien t'Godlijc aenschijn.	margenoot+ De Niniviten sullen op staen teghen het geslacht. margenoot+ Groot beclagh der sondaren margenoot+ Ionas. margenoot+ Niniviten bekeerden door Ionas preeckinghe. margenoot+ Den Sone Gods die meerder is dan Ionas heeft selve geleert, maer sy en hebben hem niet geacht. margenoot+ De Coninginne van t'Zuyden.

Vorige Volgende

Het achthiende Ghesangh.