Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 168]
| |
[NImrod een Iagher van grooter fame]Een nieuw Schriftuerlijck Liedeken, Op de wijse: Ontwaeckt nu Israel, doet op u ooren.
Ga naar margenoot+NImrod een Iagher van grooter fame,
Was uyter stamme // van Ham present,
T’beginsel van sijn Rijcke eersame
Dat was met name // Babel bekent,
Dit was een Heer // van seer // groot reghement,
Eenen wilden Iagher wijdt uyt ghebreyt,
Ionck met coragie // in s’Weerelts Bosschagie,
Maer wat hy vinck dat was ijdelheyt.
Ga naar margenoot+Abraham is comen naer desen
Een zaet ghepresen // uyt Sem hy sproot
Die joegh al anders // alsoo wy lesen,
Den eeuwich wesen // by Godt devoot,
Ga naar margenoot+Hy quam // en nam // Loth uyt ghevangens noot,
Van Kedor Laomor, die oock planteyt
Wel joegh uyt spijten // die Sodomijten,
Ga naar margenoot+Maer dat hy vinck het was ijdelheyt.
Esau wesende Iacobs broeder
Van eener Moeder // Rebecca fijn,
Iacob vercoos als een wijs bevroeder
Eenen hoeder // der schapen te zijn
Maer Esau // seer ru // op dat termijn
Was een Iager, soo die schrift seyt,
Meest al sijn leven // daer in bedreven,
| |
[pagina 169]
| |
Maer dat hy vinck het was ijdelheyt.
Iosua wesende licht ter veldeGa naar margenoot+
Heeft met ghewelde // oock vele ghejaeght
Die Coninghen eenendertich men telde,
Die als rebelde // waren gheplaeght,
Binnen Canaan // verwan // seer onversaeght
Iosua al haer Majesteyt,
Diet anders wagen // sonder Gods behagen
Al watse vanghen is ijdelheyt.
Gedion naer des Heeren beslechten,Ga naar margenoot+
Is wel ten rechten // ter jacht ghegaen
Vergadert met sijn drie hondert knechten
Ghestelt om vechten // en joegen saen
Nae haer begeer // dat heer // van Madiaen,
Die int landt waren uyt ghespreyt,
Om te verderven // des Heeren erven,
Maer wat se vingen was ijdelheyt.
Ionathan zijnde sijns levens wagerGa naar margenoot+
Was een Iager // niet van Conijn
Hy track op met sijnen Wapendrager,
Wel een verslager // der Philistijn
Hy bracht // met cracht // en deet in doodts ghepijn
D’ander en hebben hem niet verbeyt,
Elck henen vluchte // door dit gheruchte
Maer datse vingen was ijdelheyt.
David die claeght dat hem sijn vyanden,Ga naar margenoot+
Stricken en banden // leyden ghenoech,
Om hem te vanghen tot sijner schanden,
Maer door sijn handen // den Heere verjoechGa naar margenoot+
| |
[pagina 170]
| |
Ga naar margenoot+Doen hy soo plat // den Goliath // versloech
Wie hoorde oock van vromer feyt
Die ander hoopen // moesten gaen loopen,
Al watse vinghen was ijdelheyt.
Ga naar margenoot+Nebucad Nezar, nae Schrifts oorconden,
Heeft oock ghesonden // een Heyr seer snel
Die hebben Landen en lieden verslonden
Als Leeuwen monden // wreet en fel,
Sy quamen // t’samen // tot Israel
Ga naar margenoot+Hebben Bethulia beleyt
T’was haer bedencken // haer al te krencken,
Ga naar margenoot+Maer datse vinghen was ijdelheyt.
Veel wilde Iaghers nae Schrifts verclaren,
Hebben veel Iaren // dat volck verdooft,
Sy troosten haer met vredighe maren,
Oft leughens waren // het werdt ghelooft
Men stack // tot ghemack // pueleins onder t’hooft,
Dat heeft den Heere quaelijck ghegreyt,
Soecken de Zielen // soo te vernielen,
Maer dat sy vinghen was ijdelheyt.
Aen wilde Iaghers het noyt en faelde
Ga naar margenoot+Elck vierich straelde // liep diligent,
Waer door soo Ieremias verhaelde
Ga naar margenoot+Dat volck seer dwaelde // maer ongesent
Vol van bedroch // zijn doch // als Herders blent,
Ga naar margenoot+Hebben die schapen qualijck gheweyt
Die dus omginghen // met sulcke dinghen
| |
[pagina 171]
| |
Al watse vinghen // t’was ijdelheyt.
Paulus joegh maer noch niet ghegrepen
Want tot Philippen // ghetuyght hy’t claer,Ga naar margenoot+
Sijn vaste hoep is hem niet ontsepen,
T’stont soo gheschepen // hy joeghder naer
En hadde lust // met rust // te sijn by haerGa naar margenoot+
Maer liever by den Heere ghecleyt,
Die anders leeren // tot groot afkeeren,
Al wat sy vanghen t’is ijdelheyt
Die wilde Iaghers wilt dit recht vaten,Ga naar margenoot+
Hoe schoon sy praten // ghelooftse niet,
Laet u niet vanghen, als tot GalatenGa naar margenoot+
Ter cleyner baten // wel is gheschiet,Ga naar margenoot+
Want dat verweckt // en streckt // tot groot verdriet,
Hier nae salt noch wel worden beschreyt,
Die tot verscheuren // altijt labeuren
Al wat sy vanghen t’is ijdelheyt.
Schickt u nae den tijt. Rom.12. |
|