Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[O Vrienden en verwondert u niet]Een Schriftuerlijck Liedeken, op de wijse: Den soeten somer tijt.
Ga naar margenoot+O Vrienden en verwondert u niet
Als oft een nieu dinck waer
Soo u om s’Heeren Name gheschiet
Ga naar margenoot+Verdriet oft lijden swaer,
| |
[pagina 109]
| |
T’is over menich IaerGa naar margenoot+
Wedervaren te voorenGa naar margenoot+
Meest al des Heeren knechten // dat
Die daer ginghen den rechten // pat,
Men sochtse te verstooren.Ga naar margenoot+
T’heeft wel om hooren vreemt gheluytGa naar margenoot+
Dat die vrienden bekentGa naar margenoot+
Waren, en gingen van ons uyt
Sijn tot vervolgen ghewent
Door raet, daet oft consent
Haer t’samen schuldich maken,
Vry ten is gheenen Christen // aert
Die vol oproerich twisten // baert
Nijt en den gheest der wraken.
Wy moetent draghen met ghedult,
Wat ons toecomt van dien,
Der Overheyt niet gheven schult
Want sy meenen misschien
Dat wy haer Policien
Verbreken oft versmaden,
Dan wy moghen dit wijten // eer
Nijts ouden gheest vol spijten // meer
Die altijts soeckt te schaden.
D’afvallighe Ioden rebelGa naar margenoot+
Wat deden sy door nijt
Oock de vrome herten ghequelGa naar margenoot+
In Israel altijt,Ga naar margenoot+
Iae wat leden al strijtGa naar margenoot+
D’Apostelen des HeerenGa naar margenoot+
Van die nijdighe Ioden // schaerGa naar margenoot+
| |
[pagina 110]
| |
Om datse Gods gheboden // maer
Recht willen doen en leeren.
Ga naar margenoot+Die Overheyt van Godt ghestelt,
Ga naar margenoot+Sochten sy seer onvroet
Ga naar margenoot+Te doen misbruycken haer ghewelt
Ga naar margenoot+Aen Godts dienaren soet.
Ga naar margenoot+Ghelijckmen overvloet,
Ga naar margenoot+In Actorum mach lesen,
Hoe sy t’vervolgh verweckten // toen,
Ghelijck als noch de seckten // doen,
Ist niet al t’selve wesen?
Paulus leet veel verdriet en wee,
Ga naar margenoot+Nu ter woestijnen hier
Dan daer door schips braeck op de Zee
Oock sonderlingh dangier
Door t’nijdich schalck bestier
Van valsche broeders mede
Maer al des drucx benouwen // last
In den Heer sijn betrouwen // vast
Noch lanck soo meer zijn dede.
Ga naar margenoot+Vergheefs hy Timotheum dit
Niet en schreef tot vermaen
Alexander den Copersmit
Heeft my veel quaets ghedaen
Ons woorden seer wederstaen,
Wilt u oock van hem wachten,
Wat sou noch al den stercken // haet
Door sijn bevruchte wercken // quaet
Hoordemen al haer clachten.
Ga naar margenoot+Van claghers murmureerders seyt
| |
[pagina 111]
| |
Iuda te rechte, want
Voor d’Overheyt, die met bescheyt
(Godt lof) regiert het lant,
Claeght dit volck als vyant,
Over t’mijden en t’bannen
Sy souden des vervolghen // fel
Ons weder doen verbolghen // wel
Waert den tijt der Tyrannen.
Wat ist o Mensch, eylaes hoe wort
Ghy dus verleyt verdwaest,
V leven is op der eerden cort
Ghy moet doch van hier haest,
Laet af, niet meer soo raest,
Och pooght u eens te schicken
Om te worden Godtvruchter // dan
End’ eens te worden nuchter // van
Des vyants loose sticken.
O Prince Godt die vrede bemint,Ga naar margenoot+
Gheeft dat dit volck eens mach
Weder oprecht worden ghesint
Verwachten uwen dach
En gheeft oock goet verdrach
Wie lijdt om uwen Name,
Om de waerheyt te blijven // by
En laet salich beclijven // vry
Elck Lidt aen u lichame.
Een is noodich. |
|