Het Herder Pijpken
(1603)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[DE Bruyloftschaer]Een Schriftuerlijck Liedeken, Op de wijse: Elck dierken bout.DE Bruyloftschaer
Hoe can die swaerGa naar margenoot+
Ghetreuren daer
Den Bruydegom eersame,
Noch is by haer,
Spreeckt Christus claer,
Dit als Minnaer
Roept hier sijn Bruydt met name
Tot s’Hemels Stadt,
| |
[pagina 80]
| |
Al door een nauwe poorte
En enghen pat,
Wt volck van alle soorte,
Ga naar margenoot+Die int woordts bat
Ga naar margenoot+Recht doen nae die behoorte,
Ga naar margenoot+Weder gheboorte,
Dees Bruydt wel ghemaniert,
Haers Vaders huys
En volck vergeet zy, en met t’cruys
Gaet sy tot den Coninck heerlijck verciert.
Die Bruydt playsant
Ga naar margenoot+Staet triumphant,
Ter rechter hant,
Van den Coninck ydoone,
Nae s’Gheests verstant
In sijn Goudt, want
Sy is gheplant,
Int reyn gheloove schoone,
Datter metter daet
Den broeder gaet beminnen
Dus haer cieraet
Is gantsch heerlijck van binnen,
Gods Wet die staet
Gheschreven in haer sinnen,
En om verwinnen
Den Gheest sterckt haer ghemoet
Suyver gherust,
Ga naar margenoot+Des heeft in hare schoonheyt lust
Haer Bruydegom Heer ende Coninck soet.
Ga naar margenoot+Aensiet elck ghy
| |
[pagina 81]
| |
Gods Hutte, by
Den Mensche hy
Sal selve met haer woonen,
Hy werdt oock vry
Haer Godt, en sy
Sijn volck, dus wyGa naar margenoot+
Als sjin dochters en sonen,Ga naar margenoot+
Nae Schrifts gheluyt,
Hopen als Christen leden,
Te zijn de Bruyt,
Dat nieu ghesicht des vreden
Vol claerheyt uyt,Ga naar margenoot+
Den Hemel reyn van zeden
Ghedaelt beneden,
Soo wy der hopen rom,Ga naar margenoot+
Vast tot den entGa naar margenoot+
Houden, Christus is t’fundamentGa naar margenoot+
Wy t’huys, de Bruydt, en hy den BruydegomGa naar margenoot+
Ons Prins en Man
Tot den eynde vanGa naar margenoot+
Ons leven dan
Laet ons ghetrouwe blijven
In Echt ghespan
Dat doot sweert banGa naar margenoot+
Noch niet en can
Sijn liefd’ uyt ons verdrijven,
Nae desen tijt,
Sullen wy hem aenschouwen,
Met groot jolijtGa naar margenoot+
De Bruyloft feeste houwen,
| |
[pagina 82]
| |
In s’Hemels crijt,
Daer niet meer sullen trouwen
Ga naar margenoot+Mannen en Vrouwen,
Ga naar margenoot+Den Bruydegom den Heer,
Ga naar margenoot+Eeuwich zijn sal
Teghenwoordich by zijn ghetal,
En daer en sal, oock niemant treuren meer.
Een is noodich. |
|