De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Op de wijse: Sinte Remeus wilt hier me gaen, tot aen de lange smalle brugge.
VRienden wilt onderscheyden
T'licht uyt de duysternis,
En wilt u soo bereyden
Nae Gods woorden ghewis:
Want menich valsche Prophete frisGa naar margenoot+
| |
[pagina 284]
| |
Opghestaen is,
Ga naar margenoot+En laet u niet verleyden
Van den Antichris.
Maer neemt doch een exempel
Wat Israel seyt voorwaer,
Ga naar margenoot+Hier is des Heeren Tempel,
Des Heeren Tempel is daer,
En volghden soo haer Afgoden naer,
Menschen-jocken swaer,
Niet sonder vlecke oft rempel,
Maer seer onclaer.
Ga naar margenoot+Sy vergaten Godt haer Vader,
Haer Hooft en Capiteyn,
Die haer gaf allegader
Schoon water uyt harde steyn:
En groeven haer stinckende putten gemeyn
Sonder water reyn,
Ga naar margenoot+En verlieten de Fonteyn-ader,
T'welck is Godt alleyn.
Ga naar margenoot+Sy hebben haer begheuen
In de zeden der Heydenen bot,
Den Propheet heeft gheschreuen
Ga naar margenoot+Elcke stadt hadde sijn Godt,
Ga naar margenoot+En ouertraden soo Gods ghebot,
Maer wierden bespot,
Als sot, uyt t'landt ghedreuen,
Kiest een beter lot.
Ga naar margenoot+Maer Adams boos' natuere
Is altijdt tot quaet ghesint,
Anders dan de Schriftuere
| |
[pagina 285]
| |
[S]oo menichmael ontbint:
[M]aer wie dat quade vleesch verwint
[W]orden als een kint,Ga naar margenoot+
[G]aen in ter rechter deure,Ga naar margenoot+
[H]et eeuwich leuen vint.Ga naar margenoot+
Maer desen wegh te ganeGa naar margenoot+
[I]s menich herte te hooch,
[B]lijven int duyster stane,
[T]ot licht en is gheen pooch:
[W]ant dat Serpent dat Eua bedrooch,Ga naar margenoot+
[E]n leughens looch,
[D]at is noch op de baneGa naar margenoot+
[M]et veel schoon vertooch.
Maer het sal haer wel ghelucken,Ga naar margenoot+
[D]ie doen, soo Paulus seyt,
[M]aer vleesch hier t'onderdrucken
[I]n Gods ghehoorsaemheyt,
[E]n versiert staen met haer bruylofts cleyt,Ga naar margenoot+
[A]ls den Heere scheyt
[D]e Schapen uyt de BuckenGa naar margenoot+
[D]oor sijn Majesteyt.
Dat ghy sonder verstooren
[S]ult hooren sijn stemme soet:
[C]omt hier mijn uytvercoren,Ga naar margenoot+
[B]esit mijn Rijcke goet:
[M]aer dan sal hy dat quade ghebroet
[I]n den helschen gloetGa naar margenoot+
[S]mijten met grammighen toorenGa naar margenoot+
[O]nder sijn voet.Ga naar margenoot+
Vrienden laet ons mercken,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 286]
| |
En gaen door desen wegh smal,
Dat wy tot ons verstercken
Ga naar margenoot+Doch wesen van't vrome ghetal:
Want Christus sal comen met groot gescha[l]
Hier int Aerdtsche dal,
Ga naar margenoot+Elck loon nae sijne wercken
Ga naar margenoot+Dan ontfanghen sal.
Ga naar margenoot+Die dan wil gaen int leuen
Om eeuwich salich te zijn,
Moeten haer hier begheuen
In de weghen des Heeren diuijn,
Die werden alsdan bevrijdt van pijn,
Die den Medecijn,
Fijn, soecken hier beneuen
Sonder veynsden schijn.
Op dat onse voyage
Ga naar margenoot+Met coragie, worde volent,
Hier doende, ons pelgrimagie,
Om gagie, in s'Hemels tent,
Hier reysende door dees weerelt blent,
Doch ongheschent:
Ga naar margenoot+Want in dees wilde bosschagie
Ga naar margenoot+Is menich boos Serpent.
Ga naar margenoot+Serpenten ende Slanghen
Vonden oock Israel,
Die haer niet om verstranghen
Brochten in s'doodts ghequel,
Om datse den Heer deur boos opstel
Waren rebel:
Ga naar margenoot+Maer die den Heere aenhanghen
| |
[pagina 287]
| |
[D]ie bewaert hy wel.Ga naar margenoot+
Och vriendekens ghetrouwe,Ga naar margenoot+
[V]reest Godt tot allen tien,
[G]hy sult verdriet noch rouwe,
[N]och gheen benouwe, lien:
[M]aer die weer nae Egypten vlien,Ga naar margenoot+
[H]aer sal druck gheschien:
Maer ghedenckt Loths huysvrouwe,Ga naar margenoot+
En wilt niet omme sien.Ga naar margenoot+
Maer als ghetrouwe knechtenGa naar margenoot+
[L]aet ons houden goe wacht,
Dat Gods ghebodt en rechtenGa naar margenoot+
By ons is hooghe gheacht:
Maer die verblindt zijn van de nacht,Ga naar margenoot+
Vallen in de gracht:
Godt die sal teghen hen vechtenGa naar margenoot+
Met sijn zweerdt onsacht.
Prince, laet ons uyt minnenGa naar margenoot+
Verwinnen de Weerelt groot,
Met die vernieut van binnen,
Bekinnen, de waerheyt bloot,Ga naar margenoot+
Dat wy, doch vry, wesen ter noot
Van de tweede doot:Ga naar margenoot+
Godt die beware u sinnenGa naar margenoot+
In Christo minjoot.
Schickt u nae den tijdt. Rom.12. |
|