De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Ghedronghen ben ick in mijn ghemoet.
Ga naar margenoot+CHristus Gods Sone goedertier,
In de daghen sijns vleeschs alhier
Volghde hem naer, een groote schaer
Van volcke siet, t'welck om veel oorsake is gheschiet.
Ga naar margenoot+D'een om te siene sijn wercken groot,
Ga naar margenoot+D'ander uyt liefden: de derd' om broot,
Ga naar margenoot+De Phariseen, en Saduceen, die sochten seer
Hem te begrijpen, in werck oft leer.
| |
[pagina 201]
| |
[V]ele zijn oock hem nae ghegaen,
[Om] dat sy souden van hem ontfaenGa naar margenoot+
[G]esontheyt ras, want hy ghenas wie tot hem quam,
[Do]of, blindt, creupel oft lam.Ga naar margenoot+
[A]lsser veel volcx dus ginck met hem,Ga naar margenoot+
[Hy] keerde hem om, en met soeter stem
[Sp]rack met verstandt, ist dat yemandtGa naar margenoot+
[W]il volgen my, hem seluen versaken moet hy.
Wie Vader, Moeder, Wijf oft kint,
[S]ijn eyghen leuen, oft yet bemint
[B]ouen my siet, die en mach nietGa naar margenoot+
[Al] comt hy fijn, tot my, mijnen discipel zijn.Ga naar margenoot+
Wie sijn Aerdtsch leuen noch behaeght,
[E]n niet sijn daghelijcx cruys en draeght,
[E]n volght my naer, die en mach claerGa naar margenoot+
[N]iet wesen vroet, mijnen discipel wat dat hy doet.
Wie sijn eyghen leuen verkiestGa naar margenoot+
[D]ie salt verliesen: Maer wie't verliestGa naar margenoot+
[V]oor my, oft om, t'EuangeliumGa naar margenoot+
[D]at behouden sal, tot den eeuwigen leuen al.Ga naar margenoot+
Wat baet of yemandt nu ter tijt.
[D]e Weerelt wonne, en worde quijt
[S]ijn ziele wat, Rijckdom oft schatGa naar margenoot+
[H]y geuen mach, om haer verlossen ten laetsten dach
Ist dat yemandt my dienen wil,
[V]olghe my nae sonder gheschil:Ga naar margenoot+
[W]aer ick ben daer, sal mijn dienaerGa naar margenoot+
[O]ock wesen coen, mijn Vader sal hem eere doenGa naar margenoot+
| |
[pagina 202]
| |
Oorlof Broeders, groot werdt den loon
Van s'Heeren Discipel ydoon,
Die wel bequaem, hier draecht den naem,
Soo hy volherdt, och hoe geluckich hy naemaels werdt.
Een is noodich. |
|