De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Vmbrosa vale, che da bei fior Di pinta.[MI]jn fijn ydoone
Vriendinne uytghelesen,
[Siet], ghy zijt schooneGa naar margenoot+
[En o]nbevleckt ghepresen,
[Too]nt my u wesen
[In o]prechtighe zeden,
[En] wilt in vreden, te mywaerts treden.Ga naar margenoot+
[W]ilt vrede houden,
[En i]n mijn liefde laeyen,
[Son]der vercouden,Ga naar margenoot+
[Om] met vreuchden te maeyen,Ga naar margenoot+
[Sal] ick u zaeyen
[Vruc]ht der gherechtichede,
[En d]eelen mede // in s'Hemels stede.
[He]melsche saken
[Laet] in u herte keesten,
[Om] wel te smaken,
| |
[pagina 142]
| |
Ga naar margenoot+Al doen de vreemde gheesten
V veel tempeesten,
En weest niet wanckelmoedich,
Maer ouervloedich, In deuchden spoedich.
Ga naar margenoot+Laet alle deuchden
Ga naar margenoot+Wt u ghelooue rijsen,
En wilt met vreuchden
Mijnen Name prijsen,
Ende bewijsen
Met uwen ganck diuijne
Ga naar margenoot+Vreemde te zijne, In dees Woestijne.
Ga naar margenoot+Dees wildernisse
Der Weerelt wilt verlaten,
En dan, wie isse
Mach men hooren praten,
Die daer in staten
Op vaert, ende gaet lenen
Op haer vriendt, ghenen, Die voor is henen.
Siet, ick ben vooren
Ga naar margenoot+Gaen de plaetse bereyden,
Ga naar margenoot+En nae't behooren
Ga naar margenoot+Sal ick u gheleyden
Ga naar margenoot+In goede weyden,
Vol wellusten becleuen,
Ghy sult beneuen, My gherust leuen.
Een is noodich. |
|