De harpe, oft des herten snarenspel
(1599)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijInhoudende veel stichtlijcke liedekens: nu andermael door K. van der Mander ouersien, verbetert, ende vermeerdert
Nae de wijse: Godt is onse toevlucht.
IEsus des soons Syrach
Heeft thien stucken verheuen,
Eerst, als een Man vreucht machGa naar margenoot+
Aen sijn kinders beleuen:
Wie daer siet sneuen
Sijn vyanden benout:
Wel hem die heeft ghetrout
(Van Godt ghegheuen)Ga naar margenoot+
Een Wijf verstandich vroet,Ga naar margenoot+
Want t'is een gave goet.
Die oock gheen schaed' en doetGa naar margenoot+
Met sijn spreken expeerdich:Ga naar margenoot+
Wie niet dienen en moet
Haer, die dat zijn onweerdich:
Wel hem die veerdich
| |
[pagina 30]
| |
Heeft een ghetrouwe vrient,
Die hem ter noot wel dient:
Wel die volheerdich
Is cloeck: Oock die Gods woort
Leert, daerment gheerne hoort.
Ga naar margenoot+O (segt hy dan noch voort)
Hoe groot is oock den wijsen:
Maer die Godt vreest accoort,
Is bouen al te prijsen:
Niemandt te rijsen
En is bouen hem, siet,
Ga naar margenoot+Want gheen dinck isser niet,
Nae sijn advijsen,
Dat in soo hooghen graet,
Als de vreese Gods staet.
De vreese Gods die gaet
Bouen al, soo't mach blijcken,
Wie daer in vroech en laet
Vast blijft sonder afwijcken,
By wien ghelijcken
Ga naar margenoot+Sal men sulck een vroom Helt?
Vorsten hooghe ghestelt
Ouer de Rijcken,
Die en zijn al niet vry
In eeren ghelijck hy.
Ga naar margenoot+Maer siet toe vrienden ghy,
Dat u vreese Gods gheene
Gheveynstheyt doch en zy,
Elck dat van herten meene,
Want die alleene
| |
[pagina 31]
| |
Staet nae der Menschen roem,
End' niet en meynet vroom
Met ernst reene,
Den sulcken en wordt daerGa naar margenoot+
Door, veel te ergher maer.
De Enghel Gods eerbaer,Ga naar margenoot+
Als eenen legher crachtich,
Is altijdt rondtom haer,
Die Godt vreesen eendrachtich,
Oock is waerachtich,
Dat die den Heere vreest,Ga naar margenoot+
Heeft sijnen rechten Gheest,
End' is deelachtich
Den Heere, tot een groot
Toeverlaet in den noot.
De Heere sal hem blootGa naar margenoot+
Den besten wegh beraden,
De wijsheyt, sal met t'broot
Des verstandts hem versaden,Ga naar margenoot+
End' uyt ghenaden
Hem laden, seer planteyt
Met t'water der wijsheyt,
Niet en sal schaden
Hem der hitten verdriet,Ga naar margenoot+
Die des middaeghs gheschiet.
Summa, yet beters niet,
Dan Gods vreese betrachten,
En oock niet soeters siet,Ga naar margenoot+
Dan op Gods ghebodt achten,
Want sy verwachtenGa naar margenoot+
| |
[pagina 32]
| |
Ga naar margenoot+Al die Godt vreesen fijn
Sijn eyghendom te zijn,
Houdt in ghedachten
Aller leeringhe slot,
Ga naar margenoot+Vreest Godt, houdt sijn ghebodt.
Een is noodich. |
|