De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 467]
| |
Op de wijse: Adam ons Vader wel.O Wandelaer hier vremtGa naar margenoot+
Int woest en huyligh dal,Ga naar margenoot+
Die na 'tBeloofde Landt
V reys hier hebt, en al
V hop' en u verlangh
Met een hert-vyerigh lusten,
Om na dit kort verdriet
In vreucht daer eeuwigh rusten.
Int kort begrepen merckt,
Tot volherdends vermaen,
Wat voormaels is gheschiet,Ga naar margenoot+
En dat ons noch wijst aen
In desen lesten tijdt
Den wegh nae t'eeuwigh leven,
In een Landt-tafels perck
Wtbeeldigh hier beschreven.
Der Kinders Israels
Wtgangh, en ter Woestijn,Ga naar margenoot+
Alwaer sy door ghereystGa naar margenoot+
En stil gheleghert zijn,
Die plaetsen hier ghetoont
Aenmerckt, op dat sy souden
Te bet zijn met den sin
Ghesmaeckt, en wel onthouden.
Wt der Natuer begrijp
Beschreven is gheweest
Van Heydensch volck den weghGa naar margenoot+
Ter deucht, maer soo men leest,
En kan natuerlijck Mensch
Niet van Gods gheest yet smaken,Ga naar margenoot+
Hoe kan hy dan ter deucht
Den wegh bekent ghemaken?
Veel woordt ghestrijdt gheschiet
Is van de sulck' eenpaer,
| |
[pagina 468]
| |
Wat dat gherechticheydt
Ga naar margenoot+En salicheydt is, maer
Sy bleven ydel meest,
Ga naar margenoot+Door eyghen sins versieren,
Ga naar margenoot+Gods Gheest kan doch alleen
In alle waerheydt stieren.
Dus laet ons achten wel
'tVoorbeeldt gheschildert niet
Van heydensch Philosooph,
Ga naar margenoot+Maer dat Gods Gheest ons liet
Van 'slevens wegh ghebeeldt,
Om sien met 'sherten ooghen,
Ga naar margenoot+Gheen kloecke fabel oock
Niet nae te volghen pooghen.
Eerst merckt Egypten-landt,
Daer Israel onvry
Was veerthien mael thien Iaer
En vier in slaverny,
Ga naar margenoot+Maer 'theeft ghejammert Godt,
Die lostes' uyt beswaren,
Dat sy niet Pharao, maer
Hem alleen dienstigh waren.
Elck gheestlijck Isralijt
Ga naar margenoot+Aldus de knechticheyt
Der zonden oock verlaet,
En d'ongerechticheyt,
Ga naar margenoot+Van Sathans dienst dan vry,
Ga naar margenoot+Wt Ramesses gheweken
Komt hy ten eersten dagh
Ga naar margenoot+Tot Suchoth toe gestreken.
Want Rameses van roest
Een roeringhe beduyt,
Den Christen door 'tgheloof
Oock uyt sijn herte sluyt,
Te stellen op den schat
Die roesten magh betrouwen,
T'onsienlijck boven al
Daer op is sijn aenschouwen.
Ga naar margenoot+Doch 'tPaesch-lam hy voor al
| |
[pagina 469]
| |
Volkoomlijck eten moet,
Christum ghelooven recht,Ga naar margenoot+
Met opgheschort ghemoedt,
Des Heeren Woordt den stafGa naar margenoot+
Moet hy oock wel bewaren,Ga naar margenoot+
En staen als op de vlucht,
Bereydt om voort te varen.
Tot Suchoth, 'twelck gheseyt
Is Tenten, comt hy, wantGa naar margenoot+
Hy moet opbreken snelGa naar margenoot+
Met 't Legher, niet gheplant
Hier blyven met den sin
In dees aerdtsch ydel dinghen,
Maer tot Etham, welck is
Teeckens, te gaen hem dwinghen.
Dees drie daghreysen moet
Hy reysen in den weg
Die Christus is, maer hoortGa naar margenoot+
Van drie daghen uytlegh,
Van zondighen men moetGa naar margenoot+
In drie dinghen hem wachtenGa naar margenoot+
In woorden, wercken oockGa naar margenoot+
Daer neffens in ghedachten.Ga naar margenoot+
Maer 's duysternissen Vorst
Gantsch niet ghelyden magh
Datmen sijn Rijck verlaet,
En tot den derden dagh
Dees reysen al voldoet,Ga naar margenoot+
Hy siet veel liever blyven
Ten minst' in een van drien,
Dees zonden quaet bedryven.
Maer Pharo gheenen dagh
Magh van den Israelijt
In sijn Egypten blindt
Behouden, maer met vlijt
Ghekomen tot Etham,
Daer wil dat heyligh teycken
Christus de wolck-colom,
Gheleydtsaem handt toereycken,
| |
[pagina 470]
| |
O reysich Isralijt,
Ga naar margenoot+Pharo van u verhaelt
Soo al de Werelt doet,
En seght, hoe dat ghy dwaelt,
Om dat ghy niet en treckt
Ga naar margenoot+Int landt der Philistijnen,
Door die Heyr-bane breedt,
Ga naar margenoot+Maer eenen wegh vol pynen.
Doch Reyser grijpt nu moedt,
De Heer is u Leydtsman,
Ga naar margenoot+Al zijt vernedert ghy
Ga naar margenoot+Int dal Hairoth, niet van
Pharons ghewelt en vreest,
Ga naar margenoot+Siet Baal Zephon u vooren,
Ga naar margenoot+Een schouplaets al om hoogh,
Der opstijginghen tooren.
In dees vernedertheyt
Ghy vast opklimt, en werdt
De hoop der salicheyt
Verseeckert in u hert,
Op dat sy u den wegh
Versoet, die hier beneden
Is anders zwaer en scherp,
Ga naar margenoot+Iae steyl, en nau om treden.
Want niet de salicheyt
Int reysen heeftmen vast,
Maer dan is m'aldermeest
Noch in perijckels last,
Door wilde golven fel
Den ganck hier t'avontueren
Maer volcht men s'Heeren Wet,
Het water staet als mueren.
Vrees niet 'tgeruysch der Zee,
Daer midden door is nu
De drooghe baen bereydt,
De Heer is oock met u,
En Sathan 'swerelts Vorst
Die sal haest ligghen moeten,
Ga naar margenoot+Door dijn gheloof oprecht,
| |
[pagina 471]
| |
Verwonnen onder voeten.Ga naar margenoot+
Climmend' uyt die Roo Zee,
Vernieut dan door het badt
Vander wedergheboort,
Int nieu leven den padt,
Daer singtmen 't nieu gesangh
Met vreucht al sonder klaghen,
In die woestijn Ethan
Daer wandeltmen drie daghen.
Wat 'tvleesch bitters ontmoet
Den gheest van binnen lacht,
Dat groen versoetigh hout
Te Mara druck versacht,
Daer stelt de Heer zijn Wet,
En in ghehoorsaem wesen,
Sijn volck belooft hy van
D'Egyptsche sieckt ghenesen.
Tot Elim komt men voort
Al meer en meer verlust
Wort des Christens ghemoedt,
En in den Heer gherust,
Der twaelf fonteynen vloedt,
Die wateren des levens,
Daer van ghelaeft hy groeyt
Seer vruchtbaer daer benevens.
Der Apostelen leer
Die drinckt hy sonder schroom,
Niet bitter als de Wet:Ga naar margenoot+
Oock menigh Palmboom,
Die verwinningh bewijst,
Groeyt hier ghestadigh groene
T'volherden tot den eydntGa naar margenoot+
Is u Reyser van doene.
Elim is bocken, want
De bocken 'tkudde voort
Gheleyden, alsoo doen
D'Apostels, of die't woordt
Bedienen noch ter tijdt:
Noch moet ghy Reyser komen
| |
[pagina 472]
| |
In aenvechtinghe, maer
En wilt u niet verschromen.
Want uytkomst geeft u Godt,
En troost in allen noot,
Alsoo dat ghy ghespijst
Wordt van dat Hemels broodt,
Den gheestelijcken steen
Gheeft water om verblyden,
Om stercken het ghemoet,
Ghetroost te zijn in lyden.
De slappe handen dan
Worden wel opgherecht,
Int gheloove ghesont,
Men overwinning vecht,
Men komt tot 'sHeeren Bergh,
Men smaeckt Hemelsche gaven,
Tot Pharan worden daer
All' vleeschs lusten begraven.
Op veel wijsen eenpaer
Afval al veel geschiedt,
Maer wandelaer siet toe,
Wijckt af van Christo niet,
Hy heeft de Wet vervult,
Priester en Offerhande
Is hy, Moyses en leyt
Niet ten beloofden lande.
Ga naar margenoot+Moyses en Aaron oock
Ga naar margenoot+Storven inder Woestijn,
Iosua 'sHeeren knecht,
Ga naar margenoot+Moest den Inleyder zijn,
Merckt oock dat niemant komt
Tot den Vader verheven
Ga naar margenoot+Sonder Christus, want hy
Ga naar margenoot+Den wegh is tot den leven.
Ga naar margenoot+'tLevijtsche Priesterdom
Ga naar margenoot+Leydt niet ten leven in,
Maer den Vorst des geloofs,
Door hem is ons ghewin,
Het sterven nu ter tijdt
| |
[pagina 473]
| |
Int gheloof onderdane
Den Heere totter doot,
Dits gaen door de Iordane.
Hier naeckt des arbeyts rustGa naar margenoot+
En 'tlants be-erven soet,
Want als den Heere komt
Stellen over sijn goet
Sal hy sijn trouw dienaer,
Bedenckt wat een beloonen,
Met 't eeuwigh leven daer
Sal hy sijn hooft bekroonen.
Princelijcke Wandelaer
Om dit uytdeelen peyst,
Al lijdt ghy veel aenstoot,
'tWerdt dan al wel ghereyst,
Als ghy daer triumpheert,
Wie en sou niet verlanghen,
Om dit een noodigh lot
Wt ghenaden t'ontfanghen.
Een is noodigh. |
|