De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 394]
| |
op de wijse: Antwerpen rijck, etc.MEnschen onvroet, hebben als krancke vaten,
In overvloet, dikwils den Heer verlaten,
Maer deden boet, als sy schier boven maten
In teghenspoet, en in benoutheyt saten:
Exempel sonderlingh // Manasses den Coningh
Iuda, zijn qua manieren
Ga naar margenoot+Waren seer menichfout // hy was twaelf jaren out,
Ga naar margenoot+Doen hy began regieren.
Doen hy dus sat, in weelden en goe dagen
Ga naar margenoot+So deed' hy plat, tegen 'sHeeren behagen
Diend' en aenbadt, Baal sonder vertsagen,
En 'tghene dat, oock seer was te beklagen,
Sijn Afgoden confuys // steld' hy in 'sHeeren huys
In die plaetse eersame
Daer den Heere toegeseyt // hadd' inder eeuwicheyt,
Te stellen sijnen Name.
Baals altaer, liet hy weder oprichten,
Ga naar margenoot+Die zijnen Vaer, Hiskia had doen slichten,
Aenbadt eenpaer, de Son, en ander lichten
Des Hemels klaer, en liets' Altaren stichten,
Veel Waerseggers int perck // hadd' hy, en nam oock merck
Op voghelsangh met schanden,
Ga naar margenoot+In Afgodisch bedrijf // die sonen van zijn lijf
Ga naar margenoot+Liet hy met vyer verbranden.
Ga naar margenoot+Hy heeft al meer, 'tvolck in zonden doen sneven,
Ga naar margenoot+Dan die den Heer, voor Israel verheven,
Hadde wel eer, om haer gruwelijck leven,
Met snellen keer, uyt den lande verdreven,
Al sandt den Heer tot hem // binnen Ierusalem,
| |
[pagina 395]
| |
En liet dat volck aenspreken,
Noch verleydese hy // soo datse bleven by
Haer oude boose treken.
Noch hy vergoot, dat bloedt van die onschulde,
Waer van hy bloot, Ierusalem vervulde,Ga naar margenoot+
De Heere groot, dit niet langher en dulde,
Sijn straf ontboot, hy haer, als de gehulde,
Door zijn Propheten, maer // sy en nament niet waer,
Doen liet de Heere komenGa naar margenoot+
Over hen-lieden dan, dat heyr des Conincx vanGa naar margenoot+
Assur, groot om verschromen.Ga naar margenoot+
Sy namen snel, Manassem daer gevanghen,
In boeyen fel, met ketenen behanghen,
Gebonden wel, most hy nemen zijn gangen
Tot in Babel, aldaer sitten verlanghen,
Met druck en angst belaen // hy den Heere badt aen,
Belijdende zijn sonde,
Die hem geheel was leet // en sijn herte doorsneet,
Sprack ootmoedigh van gronde.
O Heer vailliant, och noyt en was ick droever,
Oorsake want, mijn zonden zijn seer coeverGa naar margenoot+
Al boven 'tzandt, dat daer leyt aenden oever,
Tot mijn bystant, Heer en zijt geen vertoever,
Aldus met menigh woort // smeeckende wert verhoort
Van Godt ghenadelijcke,
Welcken hem door sijn kracht,
Te Ierusalem bracht,
En steld' hem in zijn Rijcke.
Als hy thuys quam, van alle noot ontvloden,
Van herten tam, ginck hy het quaet uytroden,Ga naar margenoot+
D'Outaren nam, hy wech met die Afgoden
En heeft de stam, en 'tvolck Iuda geboden
Te dienen Godt voortaen, en heeftse voorgegaen
Met Danck-offer ghebeden,
| |
[pagina 396]
| |
Maer 'tvolck offerde noch // op die hooghden, dan doch
Den Heere sy dat deden.
Prince planteyt // wy moeten neerstigh waken,
Met onderscheyt // al Afgods dienst versaken,
Eer wy verleyt, uyt die waerheyt gheraken
Daer men verbreyt, veel differente spracken,
Dus laet ons blyven in // Christi leeringh en sin,
Dat wy sonder cesseren
In Ierusalem nieu // daer druck heeft zijn adieu,
Eeuwigh met hem regneren.
Een is noodigh. |
|