De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: ick roep u Hemelsch Vader aen.HEyligh, oprecht, ghestadigh, vroet,
Is Godt in al sijn wesen,
Waerachtigh, en volkomen goet
Gantsch vriendelijck, en soet,
In hoochster weerden moet
Hy eeuwigh zijn ghepresen.
Tot zulck een beeldt schiep en verkoos
Godt Adam van beginne,
Welck beeldt den Mensch eylaes verloos,
Door 'sVyandts listen boos,
Maer ghestadigh altoos
Blijft Godt van eenene sinne.
Hy wil, de Mensch sal synen Godt
In heylicheydt ghelijcken,
| |
[pagina 275]
| |
Weest heyligh, vroom, is sijn ghebodt,
En sijn ghenadigh lot
Heeft oyt ghedreven, tot
Die van hem niet en wijcken.
Exempel Noe, hy bekleef
In vrome wandelinghe,
Ghenaed' hy kreegh, soo Moyses schreef,
Want doe elck quaet bedreef,
Hy by sijn vroomheydt bleef,
Sonder veranderinghe.
Sodoma, self Ierusalem,
En was Godt niet ghenadigh,
Doe sy wandelden teghen hem,
Maer uyt 't gheslachte Sem,
Wel eenen, die sijn stem
Ghehoorsaem bleef ghestadigh.
Dats Abraham, die vroom eenpaer
Voor hem wandelde henen,
Hy kreegh seer schoon beloften daer,
Een groote vreucht quam naer,
Wt sijn gheslacht eerbaer
Messias is verschenen.
Een licht voor die in duyster queelt,
Christus des werelts klaerheyt,
Die Godt ghelijck te zijn beveelt,
Naer dit Gods even beelt,
Den Gheest nieu Menschen teelt,
Wt Godt, door 't woort der waerheydt.
Wt Abraham, en is gheen baet,
Oft Adam t'zijn gheboren
Maer wt Gods woort, een vruchtbaer zaet
Dat nimmermeer vergaet,
Dees gheboorte bestaet,
Om voor Godt zijn verkoren.
Het vleesch houdt gheeren sijnen ploy,
Om in sonden te dwalen,
Buyten der Schapen rechte koy,
En tis maer gras en hoy,
'tVergaet als 'tbloemken moy,
| |
[pagina 276]
| |
Door hittigh Sonne-stralen.
Want wie hier nae den vleesche leeft,
Sal eeuwigh moeten sterven,
Die hem tot 'swerelts lusten gheeft,
De zonden noch aenkleeft,
Gheen deel met Christum heeft,
'tHemelrijck moet hy derven.
Daerom wedergheboort is noot
Voor elck te zijn verkreghen,
Voor 'teewegh zaedt, der zielen broot,
Door welcx vermoghen groot,
Kan gheenderhande doot
Aen ons meer schade pleghen.
Die niet en gaet in duysternis,
Maer met ghelijcke treden,
Dat even beeldt des Vaders wis
Hier nae volght, sonder mis,
In sijn ghemeenschap, is
Een van sijn lichaems leden.
Wie zijt ghy Mensch, die dit vervult,
Christum ghelijck te leven,
In liefd', ootmoedt, en groot ghedult,
Te recht ghy bidden sult,
O Vader, onse schuld
Is groot, wiltse vergheven.
Ga naar margenoot+Christus alleen ons wijsheydt zy
Gherechticheydt volkomen,
En heylighmakinghe daer by,
Ons verlossinghe vry,
Op dat niet anders wy
Dan in den Heer en roemen.
Een is noodigh. |
|