De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Laet ons verjolijsen. Oft, wy vry saluteren.DAnckbarigh bequaeme,
Looft Godt, Broeders, dat wy,
Door zijn ghenad' en deucht,Ga naar margenoot+
In des Heeren Name,
Dus onverhindert vry
By een comen met vreucht:
Op dat wy hooren souden // snel
Sijn woort, en onderhouden // wel
Sijn instellinghen, naer
Sijn waerheyt, en midts dienGa naar margenoot+
Dat wy zijnen dagh klaer
Seer haestigh naken sien,
Volherden laet te meer
In d'Apostelsche leerGa naar margenoot+
Inder ghemeenschap mede // vroet
Broodt breken in den HeerGa naar margenoot+
En oock in den ghebede // soet.
Met simpelder herten,Ga naar margenoot+
In 'sHeeren vreese bloot,Ga naar margenoot+
Laet ons ghedencken breedt,Ga naar margenoot+
Wat den Heer al smerten
Voor ons, uyt liefden groot,
Tot in der doot toe leedt:
Een Coninck der ghelijcke // niet
Wat wonder, hy zijn rijcke // lietGa naar margenoot+
En in armoede quam,Ga naar margenoot+
Voor zijn vyanden quaet,Ga naar margenoot+
Als een sachtmoedich Lam,
Hier lijden so veel smaet,
De werelt vol abuys
Verloste hy aen 't kruys,Ga naar margenoot+
Door zijn liefs-offerhande // maerGa naar margenoot+
De liefde tot zijn huysGa naar margenoot+
| |
[pagina 130]
| |
Ga naar margenoot+In hem soo vyerigh brande // klaer.
Ga naar margenoot+Soo lief uytverkoren
Ga naar margenoot+Had Godt die Weerelt saen,
Ga naar margenoot+Dat hy gaf zijnen Soon,
Op datse niet verloren
En gaen, alle die aen
Hem ghelooven ydoon:
Maer dats' int eeuwigh leven // gaen,
Och laet altijdts gheschreven // staen
Sijn liefd' in ons ghemoedt,
Op dat wy goedertier,
Oock stellen lijf en goedt
Voor onsen Broeder hier,
Wanneer het eyscht den noot,
Soo zijn wy dan een broodt,
Ga naar margenoot+Eens broodts zijnde deelachtigh // al,
Aldus des Heeren doot
Men recht wel zijn ghedachtigh // sal.
O Prince der feeste,
Syons Bruydegom, prijs
Zy u, en eeuwigh danck,
Dat ghy nae den gheeste
Dus gheeft u vleesch tot spijs
Ga naar margenoot+En oock u bloet tot dranck,
Spijse brenght ghy, o eter // voort,
En soeticheyt, noyt beter // woort,
Dan soetelijcken vloeyt
Wt u mont, stercken heldt,
Gheeft dat het in ons groeyt
Vruchtbaer, door u gheweldt,
Ga naar margenoot+Want sonder u bystant,
O Heer, en doocht niemant,
Door u verdienst ons weerdigh // maeckt,
Biedt u teer Bruydt u handt,
Dats' in liefden volheerdigh // waeckt.
Een is noodigh. |
|