De gulden harpe, inhoudende al de liedekens, die voor desen by K.V.M. gemaeckt, ende in verscheyden Boecxkens uyt-ghegaen zijn
(1627)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrijna de wijse: Een dier, een aerdigh dier.
Ga naar margenoot+DEn Heere triumphant //
Ga naar margenoot+zy prijs en danck gestade,
Ga naar margenoot+Die bysonder // wonder // lijck sijn volck bevrijdt,
Ga naar margenoot+Want met sijn stercke handt,
Ga naar margenoot+om Israel voor schade
Te verlossen // Rossen // Waghenen subijt
Wierp hy omme sonder sparen //
so dat d'Egyptenaren
Dreven op de baren // aen den oever doodt,
De Israelijten waren //
dickmaels verlost van haren
Vyanden en beswaren // angst ende noodt.
Ga naar margenoot+Christus hooghe Priester groot //
heeft om eeuwigh te blyven,
Ga naar margenoot+Tegen zonden // vonden // een Verlosser goet
Ga naar margenoot+Door sijn eyghen bloedt root //
Ga naar margenoot+Tot een zaligh beklyven
Hier voor elcken // welcken // hem ontfangen soet,
Ga naar margenoot+Haer wordt de macht gegeven,
Ga naar margenoot+kinderen Gods te leven,
En God heeft verheven // sijn nieu verbondt
Ga naar margenoot+Met die soo zijn ghedreven,
Ga naar margenoot+om eenicheyt t'aenkleven,
Na Gods Wet geschreven // in s'herten gront
Ga naar margenoot+Al wijcken ongesont //
| |
[pagina 121]
| |
veel argherlijcke leden,Ga naar margenoot+
Die verdwenen // henen // gaen, en d'eenicheytGa naar margenoot+
Des Gheests verlaten rondt//Ga naar margenoot+
jae en den bandt des vreden,
Dat haer laetste // 't quaetste // Ga naar margenoot+
wordt, soo die Schrift seyt,Ga naar margenoot+
God blijft noch sonder myden //
by sijn volck t'allen tyden,Ga naar margenoot+
Die hem oprecht belyden // voor dese sal
Hy beschermen en stryden //
sy en sullen niet glyden,
Al viel oock bezyden // een groot ghetal.
Al waert dat heel ende al //
die Werelt t'onder ginghe,
Al verdroncken // soncken // berghen in Zee,
Soo sal // vry van den val //Ga naar margenoot+
de stadt, 'sHeeren wooninghe,Ga naar margenoot+
Noch gerustich // lustich // blyven sonder wee,Ga naar margenoot+
Het Wijse-mans ghestichte //Ga naar margenoot+
Onbeweghelijcke dichte,
Op des steens ghewichte // niet en vergaet,
Dat vredelijck ghesichte //
zijnde vol klaren lichte,
Met oordeel, gherichte // eeuwich bestaet.Ga naar margenoot+
Dat Huys Godts delicaet //Ga naar margenoot+
lieflijck met soet behaghen,Ga naar margenoot+
Davids hert en sinnen // binnen // waren daer,
Iae badt sijn toeverlaet //
om daer sijns levens daghen
Met verheugen // meugen // blyven eenpaer,
Om daer sonder verstouwen //
den schoonen Godts-dienst t'aenschouwen,
Met een vast betrouwen // in God verbroyt,
Maer die bezijden bouwen // Ga naar margenoot+
haer aen t Hooft niet en houwen,
Sy komen in rouwen // seer wijt verstroyt.Ga naar margenoot+
Princelijck Herder, noyt // Ga naar margenoot+
en verliet ghy u Schapen,Ga naar margenoot+
Die u woorden // hoorden // gehoorsaem fijn.Ga naar margenoot+
| |
[pagina 122]
| |
Ga naar margenoot+Met u te zijn ghekoyt //
al haer ghenoechte rapen,
Doort volherden // werden // eewigh termijn
Gheluckigh en ghepresen //
van alle druck ghenesen,
Ga naar margenoot+Een weyd' uytghelesen // in s'Hemels pleyn
Vinden sy boven desen //
vol rusten onverknesen,
Ga naar margenoot+Haren dranck sal wesen // 'sLevens Fonteyn
- Sat by den Put // Man
Ga naar margenoot+En Wijf haelt daer t'noodichste nut // van.
Een is noodigh. |
|