Dat hooghe liedt Salomo, met noch andere gheestelycke liedekens
(1595)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij[Al die daer zijn beladen]Op de wijse: Orpheus droef van sinne: oft, Her nachtegaelken cleyne, etc.
Ga naar margenoot+ AL die daer zijn beladen
Met hare zonden swaer,
Ga naar margenoot+ Door leetwesens ghepijn,
Ga naar margenoot+ Te gaen wort haer gheraden
| |
[pagina 159]
| |
Tot Christum, want hy haer Ga naar margenoot+
Roept, als goet Medicijn: Ga naar margenoot+
Comt in mijn jock end' lijn, Ga naar margenoot+
End' mijn schole leeren, Ga naar margenoot+
Sachtmoet ende ootmoet, Ga naar margenoot+
Soo sal dan't uwaert keeren Ga naar margenoot+
Der Zielen ruste soet. Ga naar margenoot+
Neemt op s'Heeren gheboden,
T'goet jock, door onderscheyt Ga naar margenoot+
Der kennissen, als die
Nu te recht zijt ontvloden Ga naar margenoot+
S'weerelts onsuyverheyt,
Der zonden slavernije, Ga naar margenoot+
Laet die gheen heerschappije Ga naar margenoot+
Meer over t'lichaem drijven, Ga naar margenoot+
Verwinnet quaet mer t'goet, Ga naar margenoot+
Soo sal in u beclijven, Ga naar margenoot+
Der Zielen ruste soet.
Niet en hebben sy vrede, Ga naar margenoot+
Die daer woest ende wilt Ga naar margenoot+
Godtloos leven rebel, Ga naar margenoot+
Ghelijck de Zee sy mede
Niet connen zijn ghestilt,
Maer die Godt vreesen wel, Ga naar margenoot+
End' houden sijn bevel,
Vrede comt haer beneven, Ga naar margenoot+
Als eenen water vloet, Ga naar margenoot+
Soo dat haer wort ghegheven
Der Zielen ruste soet.
| |
[pagina 160]
| |
Ga naar margenoot+ Als t'herte gantsch is veylich
Van boosheyt int ghemeyn,
Ga naar margenoot+ End' daer in is gheplant
Ga naar margenoot+ Gods woordt suyver end' heylich,
Ga naar margenoot+ Soo wort dat herte reyn,
Ga naar margenoot+ Jae ghemoedt end' verstant,
Ga naar margenoot+ Door het gheloove, want
Ga naar margenoot+ Die t'woordt oprecht bewaren,
Ga naar margenoot+ Worden daer door ghevoedt,
Ga naar margenoot+ Gods Gheest sal in haer baren
Ga naar margenoot+ Der Zielen ruste soet.
Ga naar margenoot+ Uwen lust zy, o Menschen,
Ga naar margenoot+ Aen den Heere minioot,
Die u dan gheven sal
Wat u herte mach wenschen,
Dus uwe weghen bloot
Wilt hem bevelen al,
Ga naar margenoot+ End' sonder veel gheschal
Ga naar margenoot+ Zijt stille, ende wachtet
Op hem, wat dat ghy doet,
Ga naar margenoot+ Op dat ghy soo betrachtet
Ga naar margenoot+ Der Zielen ruste soet.
Ga naar margenoot+ Als door een Zuydich waeyen
Ga naar margenoot+ Van dat nieu Testament,
Ga naar margenoot+ T'herte scheurt ende beeft,
Met een vyerich doorlaeyen,
s'Heeren Gheest daer ontrent
Gheerne sijn plaetse heeft,
Ga naar margenoot+ Dan comt de Heer end' gheeft
| |
[pagina 161]
| |
Een stille sachte suyghen, Ga naar margenoot+
Daer siet men den Gheest vroet Ga naar margenoot+
Met sijn vruchten betuyghen
Der Zielen ruste soet.
Niet meer leeren oorloghen Ga naar margenoot+
En sal het volck nu voort,
Maer vry end' onvervaert Ga naar margenoot+
Sal een yeghelijck moghen
Woonen met goet accoort,
Onder sijnen wijngaet, Ga naar margenoot+
End' Vijgheboom vermaert,
Die soecken moghen vinden, Ga naar margenoot+
Vrucht end' schaduw behoet,
Onder Zions beminden, Ga naar margenoot+
Der Zielen ruste soet.
Ghy Dochteren ydoone Ga naar margenoot+
Van Jerusalem, siet, Ga naar margenoot+
Den Bruydegom die seyt, Ga naar margenoot+
En weckt niet mijn schoone
Bruydt noch en roertse niet, Ga naar margenoot+
Die in mijn armen leyt, Ga naar margenoot+
End' in roosen weyt, Ga naar margenoot+
Gheduerende de quale
Van tribulacy gloet, Ga naar margenoot+
Op datse niet en fale Ga naar margenoot+
Der Zielen ruste soet. Ga naar margenoot+
Haghel werdt in den woude, Ga naar margenoot+
Soo spreeckt de Heere, maer Ga naar margenoot+
Mijn volck sal woonen vry
| |
[pagina 162]
| |
Ga naar margenoot+ In des vreeds huysen boude,
In stoute rust, al waer
Eeuwighe stilte zy,
Ga naar margenoot+ Onsen vrede is hy,
Ga naar margenoot+ Die vrede heeft vercreghen
Aen t'cruyce met sijn bloedt,
In hem is gantsch gheleghen
Ga naar margenoot+ Der Zielen ruste soet.
Ga naar margenoot+ Eenen Gheest stil end' sachtich,
Daer med' moet zijn verciert,
Nae s'Heeren wil end' lust,
De Mensche, die eendrachtich
Ga naar margenoot+ Onsienelijck logiert,
In't herte wel gherust,
Ga naar margenoot+ Daer gherechticheyt kust
Den vrede, en daer trouwe
Goetheyt comt te ghemoet,
Daer spruyt in die landouwe
Der Zielen ruste soet.
Ga naar margenoot+ Noch een ruste bequame
Is voor Gods volck present,
Beter als in Canaan,
Maer in des Heeren Name
Soo wie hem recht bekent,
Ga naar margenoot+ Sonder wijcken daer van,
Ga naar margenoot+ Sijn hope worden can
Ga naar margenoot+ Levendich ende crachtich,
Met s'Heeren vrede goet
Ga naar margenoot+ Naemaels te zijn deelachtich
| |
[pagina 163]
| |
Der Zielen ruste soet. Ga naar margenoot+
T'is recht, by onsen Prince, Ga naar margenoot+
Druck te verghelden fel,
Die u bedroeven saen Ga naar margenoot+
Hier in s'weerelts province,
Maer ghy die lijdt ghequel,
Hoort Paulus soet vermaen, Ga naar margenoot+
Ghy sult (seyt hy) ontfaen Ga naar margenoot+
Met ons ruste ghepresen,
In Gods rijcke met spoet,
Dits in volcomen wesen Ga naar margenoot+
Der Zielen ruste soet.
Een is noodich. |
|