Den Lusthof der gheestelicke oeffeninghen

Maniere om de dry eyndelicke t'samen-sprekinghen te doen.

De eerste t'samen-sprekinghe.

IN de eerste t'samen-sprekinghe die gheschiedt, tot de gebenedijde Moeder Godts, wy sullen ons laten duncken, dat wy haer teghenwoordich sien, als een triumphante Keyserinne, ghecroont met sterren, bekleedt met de sonne, omringhelt met duysent Enghelen, ons met lieflicke ooghen aensiende: ende alsoo sullen wy, met groote reuerentie,

[p. 391]

onse aen-sprake tot haer doen, haer te kennen gheuende, de goede begeerten, die wy in ons verweckt hebben, ende biddende dat sy ons tot haren lieuen Sone toe-ganck soude willen doen hebben; ende door hem tot Godt den hemelschen Vader: ende voor ons gracie verkrijghen om de selue goede beroerten ende opsetten der meditatie, in ons herte vastelick te drucken, ende om die tot allen gheleghentheden, volcomentlick te ghebruycken. Dit ghedaen hebbende, wy sullen mondelick lesen den Aue Maria, ende ons laten duncken, dat sy haer keert tot haren lieuen Sone, hem toonende hare moederlicke borsten, om sijn affectie tot ons te verwecken. Den Aue Maria ghe-eyndt zijnde, wy sullen ons laten voor-staen, dat de Moeder Godts, haer weder tot ons keert, ons met der handt neemt, ende leydt tot haren beminden Sone.

De tweede t'samen-sprekinghe.

VOor de tweede t'samen-sprekinghe, sullen wy met der herten, onsen Salich-maker te voete vallen, ende hem voor-houden de goede beweghelickheydt, die wy in ons door de meditatie verweckt hebben, biddende dat hy Godt sijnen hemelschen Vader voor ons sijn heylighe wonden soude ghelieuen te toonen, ende bequame gracie voor ons van hem vercrijghen, om de vrucht van de meditatie met salicheydt te ghenieten. De aen-sprake voleyndt hebbende, sullen wy lesen het ghebedt: O anima Christi, sanctifica me, Dat is:

[p. 392]

 

O siele Christi heylicht my.

 

Lichaem Christi spyst my.

 

Bloedt Christi laeft my.

 

VVater der zijde Christi vvascht my.

 

Passie Christi versterckt my.

 

Goedertieren Iesu verhoort my.

 

Van alle quaden beurijt my.

 

In de ure mynder doodt beschermt my.

 

Na dit leuen roept my.

 

In uvve glorie ontfanght my.

 

Op dat ick met uvve lieue Heyligen, v mach

 

louen ende dancken inder eevvicheydt. Amen.

Ende ons laten voor-staen, dat Christus terwijlen dat wy dit lesen, thoont sijnen hemelschen Vader, sijn Heylighe wonden, om ons hem bemindt te maken. Ende als dat voorseyde ghebedeken uyt is: soo sullen wy ons laten duncken, dat den Heere Iesus, hem tot ons om-keert, met der handt neemt, ende alsoo tusschen hem ende sijne Moeder, ons leydt tot sijnen hemelschen Vader.

De derde t'samen-sprekinghe.

HIer sullen wy oock, in aller oodtmoedicheydt Godt den Vader te voete vallen, ende tot hem onse derde aen-sprake doen, hem voorhoudende de begheerten van ons herte, ende de gantsche beweghelickheydt onser siele, ende biddende door de verdiensten van Maria, ende bloedighe wonden Christi, dat hy ons soude

[p. 393]

ghelieuen, uyt de schatten sijnder bermherticheyt gracie te verleenen, ende door de selue, onse goede begheerten in onse siele vast te maken, ende ten allen bequamicheden, vromelick ons die tot sijnder glorie, ende onse salicheydt te doen ghebruycken.

Dese t'samen-sprekinghe voleyndt hebbende, sullen wy mondelick lesen den Pater noster; denckende dat de Heylighe Maghet wederom hare moederlicke borsten, ende Iesus sijne bloedighe wonden is Godt den Vader toonende, ende alsoo hem tot ons gheheel versoenende: soo dat hy ons, ter liefde van beyde goedertierentlick omhelst, ende de selue gracie mildelick instort, om die tot sijnder eere ende onse salicheydt, te gaen ghebruycken. Ende op deser voeghe sullen wy elcke meditatie sluyten.

Wat men doen moet na de meditatie.

Wy sullen, na de meditatie een luttel tijdts, op haren voordt-ganck letten: ende is hy voorspoedich gheweest, Godt daer voren dancken; maer is hy ghebreckelick gheweest, wy sullen ten 1. de redenen daer af ondersoecken: welcke ghemeynlick zijn dese vier: 1. dat wy niet wel en onder-houden, het ghene dat voor de meditatie gedaen moet wesen. 2. dat wy in de meditatie meer arbeyden om ons verstandt te oeffenen; dan om den wille tot eenighe goede be-weghelickheden ende deughdelicke op-setten te verwecken

[p. 394]

3. Dat wy de meditatie niet behoorlick en sluyten. 4. Dat wy in voorgaende tijden, dit onnacksamelick bemerckt hebben, ende soo in eene quaede ghewente van traecheydt gekomen zijn.

Ten 2. Godt van onse schuldt vergheuenisse bidden, ende een vast opset van ons te beteren maecken.

Ten 3. Den gandtschen dach met Godt vereenicht blijuen, ende hem bidden om die goede beweghelickheydt, die wy in de meditatie veronnacksaemt hebben: ende ons om beter te mediteren soo bereyden.

Ten 4. Nae elcke meditatie, sullen wy besonderlick ende rijpelick op dry dinghen letten. Ten 1. wat bemerckinghen wy in het mediteren, door het ghebruyck des verstandts ghehadt hebben. Ten 2. wat beweghelickheyt des wils, wy in ons ghevoelt hebben; ende t'samen wat goede op-setten wy ghemaeckt hebben. Ten 3. wat middelen wy verkooren hebben, om de goede op-setten, tot beteringe van ons leuen, terstont in't werck te stellen: ende sullen van stonden aen arbeyden die te ghebruycken.