| |
Ter Completen tijdt.
Vers.
BEkeert ons, Godt onsen Salichmaker.
Antvv.
Ende keert uwe gramschap van ons.
Vers.
GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.
| |
Hymne.
SIet de ruste is verworven,
Want Herodes is ghestorven:
Ioseph met u lieve panden,
Keert weer naer de Ioodtsche Landen.
Godts bewaerder die daer boven
Blinckt seer hooch in 'shemelsch hoven:
Bidt dat al die Christen scharen
Moghen in Godts rijck vergaren.
Ongheschapen Godt dry-vuldigh,
Door u goedtheyt zijt gheduldigh:
Met ons, die voor 't eeuwich duchten,
End' hier om u graty' suchten. Amen.
Antiphone.
Den Enghel is Ioseph in den slaep in Egypten gheopenbaert, segghende: staet op ende neemt dat kindt, ende sijn moeder, ende gaet henen in't Landt van Israel: want sy ghestorven zijn die des kindts ziele sochten.
| |
| |
| |
Capittel.
Daer en is niemandt sijns ghelijck ghevonden, die bewaert heeft de wet van den hooghen: daerom heeft hy hem in sijn volck met eede glorie ghegheven.
Antvv.
Gode zy lof.
Vers.
Godt heeft hem uyt-verkoren.
Antvv.
Ende heeft hem doen woonen in sijn Tabernakel
Antiphone.
Ioseph hoorende.
| |
Den lof-sanck van Simeon.
HEere, nu laet uwen dienaer, na u woordt in vrede.
Want mijne ooghen hebben ghesien uwen Salich-maker.
Den welcken ghy bereyt hebt voor 't aensicht van allen luyden.
Een licht tot een verlichtinghe der Heydenen, ende ter glorien uws volckx van Israel.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt, ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
Ioseph hoorende dat Archelaus in Iudeen voor Herodes sijnen vader regeerde, heeft ghevreest daer te gaen; ende vermaent zijnde in den slaep, is gheweecken naer Galileen, ende woonde inde stadt Nazareth.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
| |
| |
Ghebedt, om alle volmaecktheden van onsen gheestelijcken roep te vervverven.
O Godt van alder-hooghste Majesteyt, die uwen sonderlinghen vrient den heylighen Ioseph, onder de Prinsdommen des hemels in glorie verheven hebt: wy bidden uwe Godlijcke ghenade, door sijn krachtighe ende behaghelijcke voor-sprake, dat ghy ons volkomen wetenschap aller volmaecktheden van onsen gheestelijcken roep wilt geven, ende ons herte met liefde tot die soo ontsteken; dat wy onberispelijck dien mogen beleven, ende soo verdienen hier namaels met onsen heylighen Patroon sinte Ioseph onder het getal uwer uyt-verkoren gherekent te worden. Door Christum onse Heere uwen Soon, die met u leeft ende regneert in de eenicheyt van den heylighen Gheest, Godt, in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Benedictie.
Ons ghebenedijde, ende beware den almoghenden Heere den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Amen.
Vers.
Ende de zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheydt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
| |
Het eyndende ghebedt.
ICk offere u, o heylighen Patriarch aller suyvere maeghden, ende salighen vriendt Godts sint | |
| |
Ioseph met ootmoedigher herten, dese Ghetijden, die ick t'uwer eeren, ende ter eeren van uwe alder-heylichste bruydt Maria, ende van haren Godlijcken Soon Iesus ghelesen hebbe: wilt ons van hem verkrijghen, dat wy ende alle menschen de gratie Godts, die wy in het heylich Doopsel ontfanghen hebben, ende door de welcke Iesus in ons gheestelijck gheboren is gheweest, soo mogen bewaren, ende door goede wercken vermeerderen dat wy naer dit leven in Godts rijck met u t'samen moghen vergaderen.
| |
Ghebedt, van den heylighe kercke, voor dese ghetijden.
WY bidden u ootmoedelijck, Heere, dat wy door de verdiensten des Bruydegoms van uwe alder-heylighste Moeder gheholpen moghen worden; op dat het ghene, dat in ons vermoghen niet en is te verwerven, door sijne voor-spraecke ons mach ghegheven worden. Die leeft ende regneert met Godt den Vader, ende den heylighen Gheest inder eeuwicheyt der eeuwicheden. Amen.
| |
Besonder liedeken van den heylighen Ioseph, ghenomen uyt de voor-gaende lof-sanghen.
'S Conincks stam, wel hooch gheboren,
Weerdich Ioseph: uyt-verkoren
Voor Godts Soon, en voor sijn Moeder,
Voeder, Bruydegom, Behoeder.
Godt heeft sijnen Prins ghesonden,
Tot een Maeght, met plicht verbonden
| |
| |
Aen u Ioseph, om de smetten
Der op-sprekers te beletten.
Door u trouw, al ons begheeren
Stiert tot Godt, en 'sdeughts vermeeren,
Houdt ons vry, door u voor-spreken,
Van blaem, sonden en ghebreken.
Ioseph kan het lijden draghen,
Sonder kermen ende klaghen:
Ioseph kan in lijden sterven,
End' in druck Godts troost verwerven.
Soo wort sijn ghemoet rechtveerdigh,
'T kennis sijns verlossers weerdich:
Heylich Ioseph wilt ons leyden,
Daer wy noyt van Godt en scheyden.
Groot deel neffens u beminde,
Hebt ghy Ioseph tot den kinde:
'T welck om 'svyants macht te breecken,
Quam in ons sijn liefd' ontsteecken.
Niemant was betrouwt oyt beter
Voeder, Meester, ofte Peter:
Want ghy in druck en benauwen,
Troost kont geven en betrouwen.
'T was eens Keysers groot bedrijven,
Al de werelt op te schrijven:
Om des volcks ghetal te weten,
Onder sijne macht gheseten.
'T was oock een ontmoedigh stellen,
Als hem Davids stam liet tellen:
End' ons wilde soo betuyghen,
Dat het salich is te buyghen.
O mijn ziele wilt ontwecken,
En met dit gheselschap trecken:
Neffens Ioseph he'en passeren:
'T kindt en moeder convoyeeren.
Dat den vyandt vander hellen,
Die de schaepkens soeckt te vellen:
Onbewaert u niet en vinde,
Noch veel leets op u versinde.
Godts bewaerder die daer boven
| |
| |
Blinckt seer hooch in 'shemelsch hoven:
Bidt dat al die Christen scharen
Moghen in Godts rijck vergaren.
Godt in wijsheyt overdadigh,
Met u Soon zijt ons ghenadigh:
Godt den Gheest in eeuwichede.
Tot Godts, ende alder sijnder heylighen meeste glorie.
|
|