|
| |
| |
| |
Des Saterdaeghs.
Cleyne ghetiiden van de moeder Godts Maria.
Met acht ghebeden, om de volmaecktheydt haerder sonderlinghste deughden te verwerven.
Ter Metten tijdt.
WEest ghegroet Maria, vol van gratien, de Heere is met u, ghebenedijdt zy dy boven alle vrouwen, ende ghebenedijdt is de vrucht uwes lichaems Iesus: Heylighe Maria Moeder Godts; bidt voor ons sondige menschen, nu, ende inde ure onser doodt. Amen.
Vers.
HEere ghy sult mijne lippen open doen.
Antvv.
Ende mijnen mondt sal uwen lof vercondighen.
| |
| |
Vers.
Godt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia. Oft: Lof zy u Heere, Coninck der eeuvvigher glorie.
| |
Hymne.
ICk groet u Maeght der Maeghden kroon,
Van Davids edel saet gheboren:
Godts liefde blinckt in u seer schoon,
Voor alle vrouwen uyt-verkoren.
Ghy zijt voorsien van eeuwicheyt,
En af-ghebeelt in veel figuren:
Ghy hebt ghebaert, soo't was voorseyt,
Emanuel, Godt der naturen.
O reyne Hester! Iuditch vroom,
Rebecca, voor Godts eer sorchvuldich!
Deught-same Sara, stilt den schroom,
Van alles dat wy Godt zijn schuldigh.
Van wesen schoon, en rijp van zeden:
Minsame Rachel, u beklach
Verkrijgh' ons rust' aen hert en leden.
Godt boven al dry-vuldigh acht,
En wilt hem eer en dienst bethoonen:
Die Iosephes bruydt ten hemel bracht,
En heeft verciert met d'hoochste croonen. Amen.
Antiphone.
Verblijdt u met my alle-gader, die den Heere lief hebt; want doen ick cleyn was, behaeghde ick den alder-hoochsten, ende van mijn leden is Godt ende mensche gheboren.
Vers.
Salich sullen my noemen alle gheslachten.
| |
| |
Antvv.
Want Godt heeft aenghesien de ootmoedigheyt van sijne dienst-maghet.
| |
lof-sanck.
V Moeder Godts loven wy.
V maghet Maria, onse vrouwe, belijden wy.
V bruyt des eeuwighen Vaders eert de gantsche werelt.
V singhen alle Enghelen ende Artsche-Enghelen.
V dienen alle Heerschappijen der hemelen.
Ende roepen met ghenoechelijcker stemme: heylich, heylich, heylich zy-dy Moeder Godts ende reyne Maghet.
Hemel ende aerde zijn vol van de Majesteyt des vruchts uwes lichaems.
V Moeder des Scheppers, loeft den glorieusen choor der Apostelen.
V glorificeert de schare der heyliger Martelaren.
V belijdt dat eeuwich heyr der Confessoren.
V eert ende prijst de heylighe vergaderinghe der onbevleckter Maeghden.
V verheft, als Coninginne der werelt, alle dat hemelsch hof.
V aen-roept over alle de aerde de heylighe Kercke; een moeder der Godlijcker Majesteyt.
Ghy zijt met uwen Sone in des Vaders glorie.
Daerom bidden wy, komt te hulpe uwe dienaren, die uwen Soon met sijn dierbaer bloedt verlost heeft.
In u Maria, hebben wy ghehopet; wilt ons inder eeuwicheydt beschermen.
| |
Vervulsel.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
| |
| |
Ghebedt, om de dry Godlijcke deughden te verkrijghen.
O Bermhertigen Godt, wien het schoon blinckende licht des hemels Maria, door een oprecht gheloove, vaste hope, vyerighe liefde, boven alle suyvere creaturen behaeght heeft: wilt ons, die haer voor onse Patronersse, ende gheestelijcke moeder houden, door hare behagelijcke voorsprake, vasticheyt, in het oprecht Christen Gheloove verleenen, sekere hope van uwe gratie ende glorie in-drucken, ende met vyerighe liefde, tot u boven al, ende tot onsen naesten als ons-selven, ontsteken: op dat alle onse crachten, begheerten ende, leden tot den eynde onses levens in de bestieringe deser deughden u behaghelijck moghen dienen. Die leeft ende regneert in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
| |
De Lauden.
Weest ghegroet Maria vol van gratien, etc.
Vers.
GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beginne, ende nu, ende altijdt: ende inde eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.
Antiphone.
Ghebenedijdt zy-dy dochter van den | |
| |
Heere: want door u zijn wy mede deelachtigh gheworden der vrucht des levens.
| |
Capittel.
De dochteren van Sion hebben haer ghesien, ende verkondight de salichste te wesen, ende de Coninginnen hebben haer gheloeft ende gepresen.
Antvv.
Gode zy lof.
| |
Hymne.
O Bloem van Iesse, soet van geur!
O alder-edelste Kersauwe!
O Abrams ranck, des hemels deur!
'T vlies Gedeonis, vol van dauwe!
Ghy zijt die wijs' Abigael,
Die 'sRechters gramschap hebt verdreven:
Als Lia vruchtbaer, als Iahel,
Den vyandt velt, die ons deed' beven,
Ghy zijt dat hemels Paradijs,
Vol schoone bloemen ende planten,
Des levens boom, van grooten prijs,
End' onsen troost van alle kanten.
De gantsche werelt u aensiet,
En dient als vrouw der neghen Chooren:
Wilt ons al teghen 't helsch ghebiet,
Met Iesus graty' onderschooren.
Eer zy en danck, u Vader goet,
Gheeft majesteyt en lof den Soone:
De selve jonst vereeren moet,
De liefden Gheest van eender throone. Amen.
Vers.
Bid voor ons heylighe moeder Godts Maria.
Antvv.
Op dat wy weerdigh worden der beloften Christi.
Antiphone.
O salighe Moeder Godts.
| |
| |
| |
Den lof-sanck van Zacharias.
GHebenedijt zy den Heere Godt van Israel: want hy heeft besocht, ende ghedaen de verlossinghe sijns volcks.
Ende hy heeft ons op-gherecht eenen horen der salicheyt, in Davids sijns dienaers huys.
Ghelijck hy ghesproken heeft door den mont sijnder heyligher Propheten, die van 'tbegin der werelt zijn.
Verlossinghe van onse vyanden; ende uyter handt van alle de ghene die ons haten.
Om bermherticheydt te doen met onse Vaderen, ende te ghedencken sijns heylichs testaments.
Den eedt dien hy ghesworen heeft tot Abraham onsen vader, dat hy ons geven soude.
Sonder vreese, verlost uyt de handen onser vyanden, hem te dienen.
In heylicheyt ende rechtveerdicheyt voor hem, alle onse dagen.
Ende ghy kindt sult een Propheet des Alderhoochsten ghenoemt worden, want ghy sult voor des Heeren aensicht gaen, om te bereyden sijne weghen.
Om kennisse der salicheyt te geven sijnen volcke, tot vergevenisse van hunne sonden.
Door de grondighe bermherticheyt onses Godts, door de welcke hy ons besocht heeft, den opganck uyt den hooghe.
Om te verlichten den ghenen, die in duysternissen ende in de schaduwe des doots sitten, om te beschicken onse voeten in den wech des vreedts.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den | |
| |
heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
O salighe Moeder Godts Maria, eeuwighe Maghet, Tempel des Heeren, gheheylichde plaetse des heylighen Gheests; ghy alleen ende niemandt anders, hebt sonderlingen aenghenaem gheweest, onsen Heere Iesu Christo, bidt voor het volck, weest een middelersse voor de Clergije, spreeckt tot troost der devoter vrouwen.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
Ghebedt, om godlijcke vvijsheydt ende devotie te verkrijghen.
O Alder-mildtsten Heere ende Godt, die Mariam tot een moeder van uwen naturelijcken Soon verkoren hebt: aensiet, hoe dat sy rijckelijck van u met Godlijcke wijsheydt verciert is gheweest, ende hoe sy door innighe devotie des herten in alle haer ghebeden ende wercken, u boven de Cherubinen ende Seraphinen des hemels behaeght heeft; soo dat sy was, als een costelijck werck van gheestelijcke specerije, ligghende in het vyer der Godlijcker liefden, ende met menichvuldige goede geuren van devotie den hemel vervullende: geweerdight u, door het behaghen dat ghy in haer hebt, ons mildelijck den gheest uwer wijsheydt te verleenen, ende onse herten met de soeticheydt der Enghelscher devotie te vervullen: op dat wy de ijdelheydt onser sinnen af-legghende, alle onse | |
| |
crachten tot uwen heylighen dienst, met vyerighe beweghelijckheydt ende vol-komen troost mogen gebruycken. Die leeft ende regneert in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Vers.
De zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheydt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
|
|
Auteursrechtvrij