| |
Ter Completen tijdt.
Vers.
BEkeert ons, Godt onsen Salichmaker.
Antvv.
Ende keert uwe gramschap van ons.
Vers.
GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.
Antvv.
Heere haest u om my te helpen.
Vers.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Als't was in den beginne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.
Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.
| |
Hymne.
DEn oorspronck van des hemelsch poort,
Zy glory' voor haer kindts gheboort:
En help' ons, daer met vreught ghehoort
Wort 't Seraphinsche soet accoort.
Hooch zy ghedanckt van minst en meest,
Den Vader, Soon, en heylich Gheest:
Wiens jonst ons brenghe tot die feest,
Daer-men noch doodt, noch hel en vreest. Amen.
Antiphone.
Dit is den bloeyenden wijn-stock, wiens wel-rieckende rancke den gheloovigen, van de overvloedigheydt des Heeren droncken maeckt.
| |
| |
| |
Capittel.
Sy heeft met vromicheydt hare lendenen ghegort, ende haren erm heeft sy sterck ghemaeckt, ende hare handen heeft sy uyt-gesteecken tot stercke dinghen.
Antvv.
Gode zy lof.
Vers.
Godt heeft haer uyt-verkoren.
Antvv.
Ende haer doen woonen in sijn tabernakel.
Antiphone.
Ick hebbe versmaet.
| |
Den lof-sanck van Simeon.
HEere, nu laet uwen dienaer, na u woordt in vrede.
Want mijne ooghen hebben ghesien uwen Salich-maker.
Den welcken ghy bereyt hebt voor 't aensicht van allen luyden.
Een licht tot een verlichtinghe der Heydenen, ende ter glorien uws volckx van Israel.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt, ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
Ick hebbe versmaet het rijck der werelt, ende alle cieraet, om de liefde van mijnen Godt.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
| |
| |
| |
Ghebedt, dat Godt ons de liefde der vverelt vvilt af-nemen, ende gratie van devotie verleenen.
O Alder-heylichsten Godt, die van de eerweerdighe moeder Sinte Anna, de liefde der wereldt af-ghenomen hebt, ende haer verciert hebt met gratie van wel bidden: aensiet ghenadelijck de verstroytheydt onser herten, ende neemt van ons, tot haerder eeren, alle begheerten tot wereltsche lusten, ende liefde tot onse sinnelijckheyt, ende stort in ons de liefde der hemelscher goederen; op dat wy u sonder belet met vyerighe devotie aller onser krachten stadichlijck moghen loven ende dienen. Die leeft ende regneert in alle eeuwen der eeuwen. Amen.
Vers.
Laet ons den Heere ghebenedijden.
Antvv.
Gode zy lof.
Benedictie.
Ons ghebenedijde, ende beware den almoghenden Heere den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Antvv.
Amen.
Vers.
Ende de zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheyt in vrede rusten.
Antvv.
Amen.
| |
Het eyndende ghebedt.
ICk offere u, o salighe moeder Sinte Anna, met ootmoedigher herten dese Ghetijden, die ick t'uwer eeren, ende ter eeren van uwe Dochter Maria, ende van hare Goddelijcke vrucht Iesus, ghelesen | |
| |
hebbe; wilt ons door Mariam van Iesus verkrijghen, dat onse dorre nature, oprechte vruchten der deughden ende goede wercken mach voort-brenghen, ende in uwe benedictie daghelijcks tot salicheydt aen-nemen. Amen.
| |
Ghebedt, van de heylighe kercke, voor des ghetijden.
GOdt, die Annam sulck-een gratie ghegheven hebt, dat sy worden souden de moeder van Maria, die een moeder van uwen eenighen natuerlijcken Sone gheweest is; verleent ons ghenadelijck, dat wy in allen noodt, door hare ghebeden by u moghen gheholpen worden. Door den selven Iesus Christum uwen Sone onsen Heere. Amen.
| |
Besonder liedeken van sinte Anna, uyt de voorgaende lof-sanghen.
V Loven wy, naer onsen staet,
Om moeder Anna, vroech en laet:
Want door den sade van u saedt,
Bevrijdt ghy ons, van allen quaedt.
O wortel, uyt de welcke groeyt
De rancke, waer aen Iesus bloeyt;
Ghy zijt die ader, waer uyt vloeyt
Die schoon Fonteyn' die't al besproeyt.
V jonst, o Anna, en 't ghebedt
Van uwe dochter onbesmet,
Moet ons af-nemen wat belet
Van te volbrenghen Iesus wet.
V Anna, zy een nieuwe vreught,
Want ghy vernieuwt der zielen jeught:
Door uwe vrucht, die om haer deucht
Ghebaert heeft hem, die 't al verheught.
| |
| |
Verweckt u moeders in't ghemeyn,
Eert Annam als een hemelsch greyn:
Dient haer seer neerstich maeghden reyn,
Ia alle menschen groot en cleyn.
Godt, die u moeder hebt ghe-eert,
En ons haer dienen hebt gheleert:
V mildtheydt nimmer af en keert,
Als Anna voor ons iet begheert.
V machtigh Prins zy lof van al,
Die hier zijn in dit aertsche dal:
Stiert ons door uwe weghen smal,
En hoedt ons voor der sonden val.
|
|