Maendelyks musikaels tydverdryf
(1751)–Kornelis Elzevier, Antoine Mahaut– Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
2
Als gy myn lief bespiedt,
Waer ze aen een zilvren vliet
Te slapen ligt, ontwaek haer niet.
Verlustig u alleen.
In haer aenminnigheên.
Laet u myn bee bekoren,
Indien het zoo geviel;
Wil dan de rust niet storen,
Van myne tweede ziel.
| |
3
Wees dan met my belaen,
En blaes de Vonkjes aen,
Die uit haer brandend oog ontstaen.
Zo word myn Rozemond,
Mee door de min gewond.
Schuil dan in't schomlend loover:
Doch laet, o Sephyrus,
Dan aen haer minnaer over,
Dat hy die vlammen blusch.
|
|