Maendelyks musikaels tydverdryf
(1751)–Kornelis Elzevier, Antoine Mahaut– Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
2
'k Herdenk, met vreugd, hoe uw gemoed,
En't myne, blaekte in éénen gloed:
Een' gloed, die door geen twist geschend,
Alleen ons beiden is bekend.
'k Herdenk, hoe ik uw' Hals omving,
En hoe gy aen den mynen hing:
Hoe menigwerf ik moê gekust,
Op uwen boesem heb gerust.
| |
3
Al dreigt ons nu het wreed geval,
Denk niet dat 'k u vergeten zal.
'k Zweer, dat ik eeuwiglyk erken,
Dat ik geheel u eigen ben.
Vaer wel dan uitverkoren ziel,
Waer op myn zuivre liefde viel.
Vaer eeuwig wel, myn Silvia,
Myn zuchten volgen u steeds na.
|
|