Maendelyks musikaels tydverdryf

[p. 10]

Genoechlyk buiten leven.

'k Weet geen kwelling dan de Liefde, Die ons bui - ten
't hart door - griefde. Welk een blydschap geeft het
Veld, Daer geen Staetzucht ons be - knelt.

2

Niemand smoort daer zyn gepeinzen.
Niemand weet zyn doen te ontveinzen.
Met de Nimfjes, hand aen hand,
Dans ik vrolyk door het Land.

3

'k Hul my met een Kroon van Rozen,
Die als Venus kaakjes blozen.
't Meisje, vroolyk aen den dans,
Wisselt met my krans om krans.

4

't Steedsche Meisje, Slaefs geboren,
Mag geen Minnaers klagten hooren.
Stee lui zyn in Slaverny.
Buiten is elk vrank en vry.

5

Steden! 'k wil u graeg verliezen,
'k Zal het buiten leven kiezen.
Juffers gy kwynt om een leed,
Daer men buiten niet van weet.