Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Treurt edel Huys Nassouw. | |
[pagina 309]
| |
MAer doe ons Vaderlandt
Dus tegen Godt aen kant,
En terghd het alle dagen,
Vergrimde oock de Heer,
En sondt sijn harde plagen
Op dese Landen neer.
2. De eerste trof de Staet Ga naar margenoot+
Van Hollandts hooghste Raet,
Soo dat het Hof der Grooten
Verwerde in't geheel,
En worde overgoten
Met twistende krackeel.
3. Wt dese twist soo quam
Een droeve Oorloghs-vlam,
Die tot den Hemel brande
Ons Leger quam gegaen,
En tast in dese Lande
Ons eygen Koop-Stadt aen.
4. Hier na wat anders quam:
| |
[pagina 310]
| |
Want den Oranjen-stam
Wt 't edel Hof Nassouwen,
Die al het Landt verheught, Ga naar margenoot+
Wordt schielijck omgehouwen
In 't beste van sijn jeught.
5. De woeste Zee, oock wordt Ga naar margenoot+
Door stercke Storm gheport,
Die met sijn grijse golven Ga naar margenoot+
Al schuymende aen-koomt,
En doet de Dijck omtolven,
Soo dat hy omme-stroomt.
6. Godt sondt sijn plaghen mee,
Tot onder 't domme Vee, Ga naar margenoot+
Dat meest vergingh in quellingh,
En schier van honger storf,
Door dien een vreemde swellingh,
Haer mont, en voet door-korf.
7. Den Hemel wordt vergramt Ga naar margenoot+
Soo dat hy brandigh vlamt,
| |
[pagina 311]
| |
En door de Zonne-stralen Ga naar margenoot+
Versenghd' het gras, en kruyt:
Men sagh gheen Reghen dalen
Ter Hemel-sluysen uyt.
8. Oock vanght een Oorlogh an Ga naar margenoot+
Met ons, en d' Engels-man,
Die met een swerm van Schepen
Bedeckt de bracke Zee,
Daer mee hy ons geeft nepen
Die 't hert des Landts doen wee.
9. Want hier door worde strack
De neeringh doodtlijck swack,
Ja storf ten langhe lesten,
En blies het leven uyt,
Want 't goedt van ons gheweste
Streckt d' Engels-man tot buyt.
10. De Doodt oock Godts Dienst-knecht,
Die sijn bevel uyt-recht, Ga naar margenoot+
Schoot veel vergifte Pijlen
| |
[pagina 312]
| |
Tot in des Menschen hert,
Soo dat in korte wijlen
Veel volck begraven werdt.
11. En eer dit Jaer was uyt
Quam 's avonts in het Zuydt
Eenen Komeet te vooren, Ga naar margenoot+
Die scheen ons te bedien,
Dat Godt sijn strenge tooren
Noch meer woud' laten sien.
12. En 't is soo oock geschiedt,
Een Jaer dat met verdriet Ga naar margenoot+
Was vol gepropt, quam volgen,
En heeft door tegenspoet
Seer hongerigh verswolghen
De rest van Hollandts goedt.
13. Ick 't alles niet verhael,Ga naar margenoot+
Maer Tromp, ons Admirael,
De Paerle van de Grooten
Verlooren wy doe mee,
| |
[pagina 313]
| |
Door d' Engels-man geschoten
By Egmont in de Zee.
14. Oock word in 't Landt gestiert,
Een schadelijck Gediert, Ga naar margenoot+
Veel duysenden van Muysen,
In een ontelb're som,
Die komen 't Gras af pluysen,
En wroeten 't Landt voort om.
15. Den Hemel sagh dit aen,
En schoot een vloedt van traen,
Al wenend' uyt de Oogen,
En maeckt van 't Landt een Zee, Ga naar margenoot+
Soo dat de Boeren togen
Nae huys toe met haer Vee.
16. Daer oock een Storm ontstack,
Die menigh Huys verbrack, Ga naar margenoot+
Veel Schepen sijn verdorven,
Die op de woeste Zee, Ga naar margenoot+
Haer spitse Masten korven,
| |
[pagina 314]
| |
En noch vergingen mee.
17. En in dees storm by nacht,
Daer niet een mensch op dacht,
Soo quam de brandt verraschen, Ga naar margenoot+
De Rijp, dat heerlijck Dorp,
Soo dat het in der asschen
In korten neder worp.
18 d' Hollandtsche Wapen-schuer
Vol Buskruyt, springht door vuer,
En stort Delft mede onder Ga naar margenoot+
Vermorselt in het gruys !
Men hoord, O schricklijck wonder !
Tot Tessel het ghedruys.
19. Godt stiert oock weer in 't Landt
De Pest, die door haer Brandt, Ga naar margenoot+
Veel Menschen doet versengen,
Als stoppelen door 't vuer;
Die 't Lijck na 't Graf gaet brengen,
Is 't Morghen self sijn uur.
| |
[pagina 315]
| |
20 Het Rijck van Portugael,
Vat oock het Sweert van stael
En scherpt het op dees' Landen, Ga naar margenoot+
Daer mee het in dees tijdt
Ons Schepen gaet aenranden
Die wy dus worden quijt.
21. Daer komen wederom, Ga naar margenoot+
In een ontelb're som
De Muysen, en af-knauwen
De Vruchten van het Velt,
Daer door zy 't Vee benauwen
En stroopen 't Boere-Geldt.
22. De plaegh wordt weer versterckt,
Doe Groote-Broecker-Merckt
Het hert des Stadts verbrande; Ga naar margenoot+
De Kermis Kerm-tijdt was,
Eerst vol van vuyle schansen,
Daer na vol vuylen asch.
22. Noch quam oock sulcken Storm,
| |
[pagina 316]
| |
Daer om gants Hollandt korm; Ga naar margenoot+
Dewijl men sagh vernielen
De vruchten op het Veldt,
Veel Boomen neder vielen,
Door 't wonderlijck geweldt.
24. De Koningen in 't Noordt,
Sijn heftighlijck verstoort,
Haer twist kost ons welvaren; Ga naar margenoot+
En wat ons Scheeps-vloot doet,
Ten kan gheen Lants-heyl baren,
Ons macht stort onder voet.
25. De Hemel sloot haer nat
In 't Opper-Water-Vat,
De Wolcken worden Koper, Ga naar margenoot+
De Aerde scheur aen scheur,
De Sonne-stralen-looper
Tot aen den Af-grondt deur.
26. Het loveloose Kruydt,
Brandt door de hitten uyt;
| |
[pagina 317]
| |
De Boomen staen' geladen
Vol stinckend' ongediert,
Ontbloodt van vrucht en bladen;
De Wereldt staet ontciert.
27. Maer d' Opper-Water-Born
Barst los, als door een torn,
En slist door haer geklater
In korten 's Wereldts brandt, Ga naar margenoot+
En spoelt het Vee door 't Water
Van het verschreyde Landt.
28. De Wint van Toom beroyt,
Vaert woester uyt als oyt
Toorn, Huys, en Boom, moet wijcken Ga naar margenoot+
't Is grau-bont op de Zee
Van Wracken, en van Lijcken;
's Landts stem is, Och! en Wee'
29. Soo dat ons dagh aen dagh
Aentreffen slagh op slagh.
O gruwelijcke sonden!
| |
[pagina 318]
| |
Ghy baert door-galde vrucht.
Om u slaet Godt die wonden
Daer 't Landt nu dus om sucht.
|
|