Stichtelijcke gesangen
(1661)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Ick hoor aen dees Vog'len singhen. | |
[pagina 70]
| |
DOe het Volck dat Godt ten erve
Voor hem selfs verkoren hadt,
Most als Ballingh omme swerven,
Daer het rust noch vree besat,
Straeld op haer sijn gunstigh Oogh:
Want hy deckte van om hoogh,
Haer met eenen Hemels-boogh.
2. Op haer daeld een sightbaer teken
Van sijn Goddelijck bystant,
's Daeghs een Wolcke vergeleken,
Ende 's Nachts een fackels-brant:
Dat in 't reysen haer gingh voor,
Ende wees alsoo het spoor,
Daer Isr'el most trecken door.
3. Als dees Leyder licht de hielen,
Om te reysen ginswaert heen,
Strack Ses-hondert-duysent Zielen
Springhen vaerdigh op de been:
Maer soo 't Hemels Velt-Banier,
| |
[pagina 71]
| |
Kiest sijn rust, en laet sijn swier,
Rust het suck'lend Leger hier
4. Segh niet: Sagh ick nu sulck wonder
Van Godts gunst, ick was te vree:
Want de Heere doet nu onder
Ons, sulck eenen wonder mee:
Onder ons, die hier beneên,
Swerven als verbannen heen,
Sonder vast geduur'ge Steên.
5. 't Heyligh woordt, dat uyt Godts Boesem
Wt-geborrelt, door sijn licht
Dempt des werelts donck're droesem,
Staet nu (blinckend in 't gesicht)
Flonck'ren met een Hemels strael,
Waer door duyster t'eenemael,
Anghstigh vlught uyt 's herten Zael.
6. En als 't ongeluck verbolghen,
Lost haer Pijlen op Godts Volck,
Dat verhit door 't wreet vervolghen
| |
[pagina 72]
| |
Vlught al hygend', is 't een Wolck,
Die met uyt-gebreyden schauw,
Koelder als de Morghen-dauw,
Deckt haer Zielen, mat en flauw.
7. Och! dat altijdt onse Ooghen
Starden op die Vuur-baeck aen,
En ons voeten noyt en togen,
Daer ons die wijst af te gaen,
Seecker, wanneer elck sijn padt
Moedigh uyt geloopen hadt,
Soud hy sijn in 's Hemels-Stadt.
|
|