Het singende nachtegaeltje
(1671)–Cornelis Maertsz.–
AuteursrechtvrijStem: Wilhelmus van Nassouwe. | |
[pagina 215]
| |
HEf op u hert en handen,
En danckt den goeden Godt,
O vrye Nederlanden,
Voor u geluckigh lot:
Godt heeft ons in ons dagen
Met zegen overstort,
En wederom sijn plagen,
En slagen, opgeschort.
2. Wy hebben langh tevoren,
Door sonden, boos en quaedt,
Ontsteken Godes tooren:
Maer hy rijck in genaedt,
Die doet ons eerst waerschouwen
Eer hy ten vollen slaet,
Op dat ons soo mocht rouwen
Ons krijtende misdaedt.
| |
[pagina 216]
| |
3. Godt sondt na onse Naesten
Een wer-geest, met onvreed,
Die aldaer in der haesten
Het sweert trock uyt de scheed,
Daer d'Engels-man mee snede
Het oudt verbondt in twee:
Soo dat hy al nam mede
Wat Hollandt stierd' op Zee.
4. Wat tonge kan nu melden
't Geen als doe is geschiedt?
Want Tromp' het hooft der helden,
Daer door sijn leven liet.
De Neeringh-rijcke Steden,
Die worden neeringhloos:
De Burgery onvreden,
Door schaed op schade altoos.
| |
[pagina 217]
| |
5. Dit was Godts volck een jammer,
Een droefheydt, en hert seer:
En hier uyt oock soo quammer
Veel suchtens tot den Heer:
De stemme veler volcken
Quam daeghlijcks voor Godts troon,
Daer drongh tot door de wolcken
Een roepen, Heer verschoon.
6. En Godt, die in sijn handen
Het hert der Vorsten draeght,
En daer door dese Landen
Twee Iaren heeft geplaeght,
Die doet nu weder staken
Den trots van ons Vyandt,
Alsoo dat hy gaet maken
Een Vrede met Hollandt.
| |
[pagina 218]
| |
7. 't Is wel een gulde strale
Daer door de nacht verdwijnt
Die uyt des Hemels sale
Op des Landen schijnt:
Nu gaen de Nederlanden
Weer swanger van vermaeck,
Terwijl men sluyt in banden
De moed-wil, en de wraeck
8. Dus doet ons Godt oprijsen,
Gelijck als uyt het Graf
Wie soude hem niet prijsen,
Die ons dit alles gaf?
Het is de handt des Heeren
Die alleen wonder doet,
Die 't alles kan verkeeren,
En schept het quaedt, en 't goedt.
| |
[pagina 219]
| |
9. Maer lieve Heer der Heeren,
Bescherm-Heer van ons Staet,
Wilt voortaen t' uwer eere
Ons kroonen met genaedt:
Siet niet aen ons gebreecken,
Waer door wy menigh-werf
V tergen, om te wreecken
Ons quaedt, tot ons verderf.
10. Breeck af de snoode lagen
Tot hinder van ons Staet:
Och Heere wilt verjagen
Al 't geen niet recht en gaet:
Ghy hebt ons vreed' gegeven,
Geef daer u zegen mee:
En geef ons daer beneden
Voor al met u goe vree.
|
|