Het singende nachtegaeltje

Des Heeren Wijn-bergh Ies.5:1.

Stem: Tweede Carileen.

'K Wil de liefste die men siet,
Singen voor, van mijn bemind' een Liedt,
Die een Tuyn, en Wijn bergh, op den kruyn
Heeft geplant,
Van den vetsten heuvel in het Landt:
Wat steen hy vondt, in den grondt, is terstont
Wt geret,
Goede rancken ingeset:

[p. 161]

 

En een want, om den kant, vast geplant:

 

En hy toogh

 

In 't midden op, een toorn seer hoogh.

 

2. En hy maeckt een wijn-pars-back:

 

En hy groef, en dolf hem om, en stack,

 

Ia hy wrocht, hem ter deegh, maer hy brocht

 

Geen gewin,

 

Hy socht vruchten, maer daer quam niet in:

 

Wat dat hy sagh, dagh aen dagh, hy en magh

 

't Smaken niet,

 

't Geen sijn Wijn-bergh aen hem biet:

 

Van natuur, wrang en suur, als een muur,

 

Dor, en hert,

 

Is de vrucht, die bekomen werdt.

 

3. Komt Ierusalems Vier-schaer,

 

Vonnist nu, en spreckt in 't openbaer,

[p. 162]

 

Of een man, sijn Wijn-bergh, meer doen kan,

 

Als ick die.

 

Heb bewesen, en geen vrucht en sie,

 

Wel waerom schengt? waerom brengt? waerom dengt

 

Hy niet toe,

 

Vruchten aen my, wat ick doe?

 

Of ick ga, vroegh en spa, soecker na,

 

Iaren langh,

 

Wat ick vind, dat is suur, en wrangh.

 

4. Wel aen Wijn-bergh, het besluyt

 

Is gevelt: Ick sal het voeren uyt:

 

Sijnen wout, ruck ik om, dat de kant

 

Niet belet,

 

Noch kan schutten, wat hem geern vertredt.

 

Dan sal dien thuyn, op den kruyn, van dien duyn

 

Soo verciert,

[p. 163]

 

Zijn vertreden, van 't gediert?

 

Ia hy sal, heel en al, door dien val,

 

Oyt en oyt,

 

Zijn verwoest, ende heel beroyt.

 

5. Daer sal niet meer wassen uyt,

 

Als onreyn, en schadelijck onkruyt:

 

Nimmermeer, sal een wolck, aldaer neer,

 

Wt sijn vat,

 

Lossen sijnen Hemels water-schat.

 

Desen wijn-gaert, quaedt vermaert, quaet van aert

 

Quaedt van stant,

 

Is het Israels vette Landt:

 

En ick wacht, of 't geslacht, vreughten bracht

 

Na mijn sin,

 

Doch ick vind, daer maer sonden in.

[p. 164]

 

Hollandt, daer aen de Heere gaf,

 

In't eerst veel goedts in t' lest veel straf:

 

Het eerst uyt gunst, het lest na waerd'

 

Is even soo, als dees Wijngaerd.