Episodes uit Maerlant's Historie van Troyen
(1873)–Jacob van Maerlant– AuteursrechtvrijNaar het te Wissen gevonden handschrift
[pagina 167]
| |
Derde fragment van Segher. (Benoît 13831-14472)
| |
[pagina 168]
| |
Die nacht was scoene, die mane sceen claer;
Sy hadden alle groten vaer,
4320[regelnummer]
Hoe elc mocht comen te tyde.
Buten ende bynnen in elke syde,
Sy en consten gherusten no gheslapen.
Cume waest dach, doe sy haer knapen
Daden met haesten haer orssen conreiden;
4325[regelnummer]
Coverturen legghen ende ghereiden;
Haer harnas binden ende haer banieren,
Wit, swert van vele manieren,
Blau, roet ende groene;
Dies daer manlyc hadde te doene,
4330[regelnummer]
Was daer lettel goet vergheten;
Dies wanic wel die waerheit weten,
Haer volc daden sy ondersceden,
Ende te vechtene al bereden.
Her Hector, die haefsche ende die wyse,
4335[regelnummer]
Sat op een ors van dieren pryse;
Hy voer voren uytter stat,
Hy was een deghen daer hy sat.
Hy had enen halsberch van clenen maillen,
Ende een swert van goeder taillen
4340[regelnummer]
Hinc hem aen syn syde.
Neghene en quam soe goet ten stryde.
Hy hadde opt hoeft enen helm ghebonden,
Dies hy nu ende te menghen stonden,
Leeft hy, sal hebben te doene.
4345[regelnummer]
Synen scilt was swert ende twe lioene
Stonden daer in gecroent van goude.
Riddren die hy hebben woude,
Die starc waren ende onvervaert,
Volghden hem ter battaillen waert.
4350[regelnummer]
Tien dusent so wasser wel
Die dapper waren ende snel.
| |
[pagina 169]
| |
Hierna quam Troylus syn broeder,
Syns vader kynt ende sire moeder,
Darre alsoe vele voer mede,
4355[regelnummer]
Als mit synen broeder dede,
Die alle op orssen ghewapent saten,
Wel verdect uyttermaten
Met coverturen al doerhouwen
Van sindale; daer mocht men scouwen
4360[regelnummer]
Wonder uyt van volcke trecken.
Parys quam met synen recken,
Die stout waren ende wel ghecleet.
Een yghelic hadde al ghereet
Selc wapene als hem doghen,
4365[regelnummer]
Ghyseernen fel ende boghen;
Piken, ghelavien ende quareele
Hadde elc ghenoech te synen dele.
Dephebus quam onvervaert,
Op een spaens ors Lyeaert,
4370[regelnummer]
Ga naar margenoot+Daer syn broedren hilden op 't velt.
Sy reden scoen haren telt,
Hent dat sy te gader quamen.
Mennoen en dorst hem niet scamen
Van den geselscape dat hy brochte.
4375[regelnummer]
Daer in was niemen, hem en dochte,
Dat sy alle met haren scaren,
De werlt al doer mochten varen,
Sonder enech wederstaen.
Dit docht hem allen sonder waen.
4380[regelnummer]
Dese ende menech prince hoeghe,
Menech grave, menech hertoeghe,
Die ic niet en can ghenoemen,
Syn Troyen te hulpe comen.
Daer die van Troyen te gader hilden,
4385[regelnummer]
Daer waren selc, die segghen wilden,
Datter hondert dusent riddren waren
Of meer, verdect in haren scaren.
Die van Griecken bandersyde
| |
[pagina 170]
| |
Waren al ghereet ten stryde,
4390[regelnummer]
Ende waren wel wildich daertoe.
Menelaus die porde doe
Met synen ridderen ende voer voren,
Om te wreken synen toren.
Hy hadder seven dusent wel,
4395[regelnummer]
Riddren dapper ende snel,
Starke, coene ende onvervaerde,
Op haer viande als libaerde.
Dyomedes volghde den coninc,
Dien een groete stat bevinc
4400[regelnummer]
Metten ghenen die hy brochte.
Ic waen se nyemen, die leeft, en mochte
Ghenoemen al gader by harre namen,
Die daer int gheselscap quamen;
Mer ic weet wel dat in syn heere,
4405[regelnummer]
Quam menech scacht, menech spere.
Myn her Achilles en bleef niet achter,
Die gherne wreken soude den lachter,
Die den coninc was ghedaen;
Hy ende de syne reden saen,
4410[regelnummer]
Daer die battaille wesen soude.
Hy hadder onder jonc ende oude,
Tien dusent ofte mee,
Die toenden, dat sy waren gevee
Jeghen die van Troyen op dien dach.
4415[regelnummer]
Dit orcont Darys die't al sach.
Antiopus ende die coninc Fenys,Ga naar voetnoot1)
Die daer hadden groten prys,
Sy waren van Cassidonien geboren,
Sy scloeghen seer met sporen,
4420[regelnummer]
Eer sy in die plaetse waren comen,
Daer die battaille was ghenomen.
Met hem reet menech ridder goet,
Stout ende van orloghe vroet,
Die oec te voren waren vonden
4425[regelnummer]
Coene ende ghenendech tallen stonden.
| |
[pagina 171]
| |
Nu quam daer die coninc Agamennoen.
Die hem niet achter en woude doen
Daer goeder lieden was te doene;
Hy brachte menghen ridder coene,
4430[regelnummer]
Daer toe menghen coenen serjant,
Die met hem comen waren int lant,
Om te leerne die haveschede.
Men mochte sien die claerhede
Soe groet van helmen ende van scilden,
4435[regelnummer]
Daer sy op 't velt te gader hilden,
Al had die dach ghevaren henen,
En had nochtant niet nacht ghescenen.
Ten vynstren van den palayse laghen
Vele vrouwen, die sere ontsaghen
4440[regelnummer]
Dat vreselec orloghe, den swaren stryt.
Ga naar margenoot+Ic wil wel dat ghys seker syt.
Ecuba die coninghynne,
Hertoghynne ende gravynne,
Ende menghe scoene vrouwe,
4445[regelnummer]
Die hadden jammer ende rouwe,
Dat sy in ommacht vielen neder,
Ende als sy waren becomen weder,
Versuchten sy ende beveden.
Het was groet wonder dat sy leveden,
4450[regelnummer]
Als sy saghen te gader ryden
Gheen volc ende oec mede stryden.
Wat holpt, dat ict u make lanc?
Daer was van slaghen groot geclanc,
Want sy vergaderden in elke syde,
4455[regelnummer]
Als vreeselicke vianden in stryde.
Met groter vaert quamen ghereden
Die van Cassidonien, die niet en meden,
Dat sy opt velt beryden mochten;
Dat sy synt wel sere becochten.
4460[regelnummer]
Drie dusent vinghen daer ten scilden,
Die haer banieren gereet hilden,
Ende voeren se ontwee steken toter hant,
Elc de syne op synen viant.
| |
[pagina 172]
| |
Joeste oec deden sy, die eerlic was,
4465[regelnummer]
Dat seghet tWals, daer icket in las.
De scoenste van al dien van bynnen,
Dat was her Hector, die men kynnen
Mochte by den sclaghen die hy gaf.
Hy scloech dies daghes den Grieken af
4470[regelnummer]
Menghen ridder stout ende vroet.
Fenys quam in syn ghemoet.
Die coninc sat op een ors van Spaingien,
Hy en derf syn lyf niet twe carstaingen
Prysen, dien hy te puntte gheraect.
4475[regelnummer]
Syn wapene waren welghemaect
Ende wel gheciert van goude;
Van dien dat coninc hebben soude,
Soe en ghebrac hem niet en twynt.
Ene joncfrouwe, die hy hadde gemynt
4480[regelnummer]
Ende diene hadde uyttermaten lief,
Gaf hem op mynne een coverkief,
Dat was op synen helm ghebonden.
Hector versach hy tien stonden,
Ende voer op synen scilt steken,
4485[regelnummer]
Soe dat de scacht moeste breken
In twintich stucken ofte meer;
Her Hector en hadde gheen groot seer;
Op den scilt gheraectine weder,
Doer den scilt ende doer dat leder
4490[regelnummer]
Vander corien al dorstac.Ga naar voetnoot1)
Ende oeceen twynt niet en brac,
Eer in die borst dat spere
Brac, sy sagent int heere;
| |
[pagina 173]
| |
Daer moesty van den orsse vallen
4495[regelnummer]
Doot ter erden voer hen allen,
Ende is bleven doot in't velt.
Her Hector nam dors in syn ghewelt,
Dat weert was syn ghewicht van goude;
Hy gaeft dien hyt geven woude,
4500[regelnummer]
Daert wale aen bestaet was,
Dat was myn heer Pollidamas,
Die daer des daghes dede ghemoet,
Dat vreselec was ende goet.
Die van Cassidonien claegden sere
4505[regelnummer]
Den coninc Fenys haren here,
Ende hadden rouwe herde groet,
Dat hare here was bleven doot;
Des en wondert my niet.
Ga naar margenoot+Hy scloech met sporen ende liet
4510[regelnummer]
Loepen; ende sy scloeghen op her Hectore
Doch moesten sy trecken saen op hoereGa naar voetnoot1),
Doer die vrucht van synen slaghen;
Sy en condens niet wel verdraghen.
Sy reden op andren dien sy vermochten,
4515[regelnummer]
Dien sy met sulcke nyde versochten,
Dat sy er tweehondert daden storten.
Daer sach men houwen ende horten,
Ende menghen man der neder steken,
Scilde scoren, arme breken.
4520[regelnummer]
Sy daden haer speer luden doerryden,
En consten halsberch noch curien,
Noch platen noch ysere wederstaen;
Daer en mochte niemen in vrede gaen
| |
[pagina 174]
| |
Soe langhe dat men hadde gheseit
4525[regelnummer]
Enen paternoster; al waest hem leit,
Hy moeste vallen doer bedwanc,
Ende menech hadde 'thertte soe cranc,
Dat hy in onmacht moeste vallen.
Hector quam slaende op hen allen,
4530[regelnummer]
Die de syne hadden verladen;
Hy dede syn swert in herschen baden
Met groten slaghen ende met sueren.
Die syne en hadden niet moghen dueren,
En had ghedaen succoers van hem,
4535[regelnummer]
Dat seet Dares, als ic vernem.
Die coninc Antiopus dreef groet seer
Om den coninc Fenys, daer ic af seide eer;
Het was goet recht, het was syn oem;
Die ghene, die des namen goem
4540[regelnummer]
Mochten sien, ende hi voer af.
Ten iersten steke, dien hy gaf,
Deed hy der stortten vyve aen deerde;
Hy brac den scacht ende vinc ten sweerde,
Ende sloegher ses ende twintich met,
4545[regelnummer]
Die noyt meer en ruerden let.
Hy reet op her Hectore sonder sparen.
Hem mochte liever syn, te waren,
Hadde hy in syne tentte gheleghen;
Doch heeft hy en op 't hoeft gesleghen
4550[regelnummer]
Soe sere, dat hy hem breken dede
Den rieme, daer die helm was mede
Ghebonden, ende vast ghemaect.
Tswert scampte af ende heeft geraect
Die curie, die den slach ontstoet.
4555[regelnummer]
En hadde sy niet ghewest soe goet,
Hy hadde her Hectore gespeelt een spel,
Dat syn oem ware ghewroken wel.
Mer her Hector heeften soe bevaen,
Dat hy hem niet en mach ontgaen,
4560[regelnummer]
Hy en moet hem thoeft te pande laten,
Want hy verbalch hem uyttermaten,
| |
[pagina 175]
| |
Ende sprac te hem al openbaer:
‘Her coninc, ghy wet wel voerwaer,
Uwe doot en sal niet langhe merren,
4565[regelnummer]
Want ghy ende andren die my erren,
Sloeght my gherne, haddys die stade.
U saels berouwen al te spade,
Des ben ic seker sonder waen,
Want sy grote overdaet bestaen,
4570[regelnummer]
Die my dreighen doot te slane;
Soe hulpe my God, daer leget ane
Haer ongheval ende haer verlies.
Wille my God gheonnen dies,
Dat ic een jaer noch leven moet,
4575[regelnummer]
Hier en es soe condich noch soe goet,
Ic en sal hem bestaen doen syn graf,
Ende met desen swerde slaen 't hooft af.
Nu moeghdy proeven hoet can snyden.’
Antiopus en conste niet ontryden,
4580[regelnummer]
Ga naar margenoot+Want Hector heeft syn swert verheven
Ende heft hem sulcken sclach ghegheven,
Dat hy hem helm ende hoeft mede
Van den buycke varen dede.
Die buyck viel hier ende 't hooft ghynder.
4585[regelnummer]
Vanden Griecken en was meer no mynder,
Sy en haddens rouwe ende jammer groot.
Nu heeft myn her Hector doot
Oem, neve, twee coninghe,
Hovesch ende vroet van allen dinghen.
4590[regelnummer]
Menghen grave, menghen hertoghe,
Die comen waren ten orloghe,
Heeft hy ghevelt met synen swerde,
Ende heeft se onsachte op die erde
Ende onder die voete ghefaeliert.
4595[regelnummer]
Hier worden die Griecken ghescoffiert
Ende hebben groten scade ontfaen.
Als her Achilles heeft verstaen
Van her Hectors daden die niemare,
Hy quam, als of hy ghejaghet ware
4600[regelnummer]
Van al den duvelen uytter hellen,
| |
[pagina 176]
| |
Hy ende al syn ghesellen,
Ghereden te her Hector wert fellicke,
Daer en was soe hoghe no soe rycke,
Hy en mochte nu vruchten sere
4605[regelnummer]
Die doot van her Hector haren here;
Mer selve was hy onvervaert:
Her Achilles maecte enen scaert
In syn volc dat hem wanhaghede,
Dat hys hem wel sere beclaghede.
4610[regelnummer]
Nu hoert van den goeden Hectore,
Hy reet in de porsse vore,
Om de syne te maken coene,
Dier hy wel sal hebben te doene,
Eer ten avont comt die dach.
4615[regelnummer]
Daer wert te hant een groet gejach
Van den Griecken op die Troyene,
Die el en gherden niet te siene
Dan haer verlies ende haren toren.
Her Achilles quam gheslaghen met sporen
4620[regelnummer]
Die niet en spaerde groet no clene;
Hy heeft er hondert wel allene
Met synen scacht nedergevelt
Onder die voete op dat velt.
Mer dat en was niet saen ghedaen.
4625[regelnummer]
Darys doet ons dat verstaen,
Dat te ghere stat no te ghenen tyden,
Soe groet verlies en was, als in beiden syden,
Noch soe grote scade en ghesciede,
Noch soe groet jammer onder liede,
4630[regelnummer]
Als dies daghes ghesciede daer.
Her Hector hadde des groten vaer,
Dat hy was achterghedaen met crachte.
Twee graven van hoghen ghesclachte,
Die van Troyen gheboren waren,
4635[regelnummer]
Werde ridders, goet te waren,
Beide waren sy her Hectors ghesellen:
Ic hebber dic af hoeren tellen,
Dat sy ghenoemt waren aldus:
Licioen ende Conforbius;
4640[regelnummer]
Dit waren riddren van hoghen pryse.
Her Achilles te dien pongyse
| |
[pagina 177]
| |
Sloech se doet voer her Hectors oghen;
Al waest hem leet, hy moest ghedoghen,
Want hy selve was in groter noet.
4645[regelnummer]
Doer al dat sy niet en waren bloet,
Mer wel ghewapent, deed hy hem beiden
Die ziele uytten lichame sceiden,
Ende menghen andren ridder goet;
Hen allen, die quamen in syn ghemoet,
4650[regelnummer]
Ga naar margenoot+Dede hy rumen haer ghereiden.
Her Hector en woud niet langher beiden,
Hy en moeste van den velde trecken.
Hadde Troylus met synen recken
Ghemerret yet, her Hector, hy ware
4655[regelnummer]
Syns lyfs ghewest in groten vare,
Want syn gheselscap was vermoyt,
Ende selve haddy sere ghebloyt
In syn anschyn van eenre wonden,
Die by hadde ontfaen te dien stonden,
4660[regelnummer]
Mer en hebbe u gheseyt noch niet,
Hoe hy se ontfinc ende wie se hem stiet.
Als myn her Hector siet,
Dat hy van den velde vliet,
Bebloet int anschyn ende met crachte,
4665[regelnummer]
Het dede synre hertten herde onsachte,
Als hy sach ten palayse wert,
Daer menghe vrouwe stont ververt,
Om hem ende die met hem waren.
Hy en wiste hoe hy hem mochte ghebaren,
4670[regelnummer]
Soe sere scaemde hem ende wert roet;
Hem ware liever, ware hy doot
Bleven, dan hy hadde ghedaen den keer.
Ten wyghe, danen hy was comen eer,
Keerden hy als of hy ware verwoet,
4675[regelnummer]
Ende heeft Merioene ghemoet,
Een coninc van den lande van Inden,
Dien her Achilles sere minde.
Hy was syn neve, het was wel recht.
Merioen hadde nu ende echt
4680[regelnummer]
In orloghe wel ghedaen.
Myn her Hector heeftene bestaen,
| |
[pagina 178]
| |
Ende heeft hem enen sclach ghegheven,
Dat hy doer den noet dors heeft begheven,
Ende den helm metter vintailien
4685[regelnummer]
Heeft af doen vlieghen sonder failien,
Ende die hersche uytten hoefde springen.
Noyt en hoerde men lesen no singhen,
Dat enich man hadde die mogenthede
Noch crachte te doen, die Hector dede.
4690[regelnummer]
Her Achilles waende bederven
Van rouwen, dat hy daer sach sterven
Synen neve ende synen vrient.
Nu hoert hoe hy Hector dient
Weder met enen groten scachte;
4695[regelnummer]
Hy heft hem met groter crachten
Den scilt al by der hant doersteken,
Dat die maniclen moesten breken.
En hadde hy niet die hant doen sincken,
Hy en hadde niet leden sonder mincken
4700[regelnummer]
Ane twee vinghere van der hant.
Her Hector keerde op hem te hant,
Ende heeften ghehandelt met twee sclaghen:
Van den minsten mocht hem wanhaghen
Den besten ridder die nu leeft,
4705[regelnummer]
Soe vreselyc was elc die hy gheeft.
Op den helm heeft hy hem gheraect,
Ende dat hoeft soe sere mesmaect,
Dat men wel wiste, eer hy ghenas,
Dat myn her Hector daer te wercke was.
4710[regelnummer]
Her Hector sprac tot hem met desen:
‘Her Achilles, en mach niet wesen,
Dat ghy vergadren cont ane my;
Ghy moet tyerst weten hoe scarp dat sy
Myn swert, ende myne sclaghe kynnen.
4715[regelnummer]
Ic hebber mede twee coninghynnen
Weduwen ghemaect op desen dach.
Myn swert beghert oec, dat het mach,
Sat te drincken van uwen bloede.
My en wert nemmermeer wel te moede,
| |
[pagina 179]
| |
4720[regelnummer]
Ga naar margenoot+Eer ic myn begheren heb ghedaen,
Ghy en connes selve oec niet ontgaen,
Her Achilles, eest cort, eest lanc,
Het salre af maken synen dranc.’
Avermoedich, fier ende fel
4725[regelnummer]
Was her Achilles, weet men wel,
Hy en versweech hem niet en twynt,
Al was hy wreet ridder ende bekynt,
Mer hy sprac te hem wert fellicke:
‘Her Hector, ghy toent quade ghelycke
4730[regelnummer]
Van deser talen, dies en es niet lanc,
Want ghy moest sonder uwen danc
Dat velt rumen, al waest u leet.
Dese tale was u onghereet,
Doen ghy uwen lieden den rugge daet keren;
4735[regelnummer]
Doen bejaghedy luttel eren
Voer die vrouwen die ten palayse laghen,
Ende al gader tuwert saghen,
Daer ghy hadt wel groten vaer,
Dat ghy vlien moest openbaer.
4740[regelnummer]
By trouwen, die ic ben sculdich u,
Ghy begert ende seyt hier nu
Sulc tale ende sulc hoverde,
Die u sal van uwen swerde
Sonder twivel noch doen sceden,
4745[regelnummer]
Ende dat gheselscap van u beden.
U swert moet hebben enen andren here,
Mer en ghewynnet nemmermere
Ghenen al soe wel gheraecten,
Noch van deughden soe volmaecten,
4750[regelnummer]
Myn her Hector, als ghy syt.’
Sy en hadden langher stade no tyt,
Dat sy ander tale conden vertrecken.
Troylus was comen met synen recken,
Dier hy vyfdusent hadde of mee,
4755[regelnummer]
Die some waren van aver see,
Some van den lande gheboren,
Ende alle riddren uytvercoren.
Daer en was gheen langher stille houden;
Sy borghen luttel, mer sy gouden
| |
[pagina 180]
| |
4760[regelnummer]
Sunderlinghe slaghe ende grote steken,
Die op scilde ende op helme bleken
Soe vreselyc, dat men wel bekynde,
Dat deen den andren niet en mynde.
Daer daden sy wel, die daer waren comen;
4765[regelnummer]
Oec ontfinghen sire luttel vromen
Vanden Griecken die sy daer vonden;
Mer sy en consten niet langher te dien stonde
Opt velt ghedueren noch verbeiden.
Sy waren met crachte vander heiden
4770[regelnummer]
Ende uyt haren litsen ghedaen.
Vyfhondert heefter daer ontfaen
Sulcke sclaghe ende sulcke wonden,
Dat sy niet meer op en stonden.
Eert iet lanc daer naer verghinc,
4775[regelnummer]
Quam Menelaus die coninc
Met wel meneghen hoghen man,
Daer die Griecken wel vercoeverden an,
Want sy hem te staden quamen
Ende grote bordene op hem namen.
4780[regelnummer]
Des willen sy wrake sien
Van Achilles luden ende van drien
Coninghen, die her Hector scloech doet.
Groet verlies ende groten noet
Hadden die van Troyen ontfaen,
4785[regelnummer]
En hadde myn her Mennon ghedaen,
Die hoghe coninc was ende rycke,
Ende bracht met hem oec sekerlicke
Tien dusent riddren ende daertoe mee,
Die allegader staken ontwee
4790[regelnummer]
Ga naar margenoot+Haer scachte op lichamen ende op scilde.
Selve was hy van sclaghen milde,
Dat men hem te rechte mochte ontsien,
Hy dede daer van den velde vlien
Allene hondert, ende haer orsse laten,
4795[regelnummer]
Die niet meer ghesont op en saten.
Hier was de tornoy wel gheraect,
Ende menech ridder sere mesmaect.
Daer reden die levende over die doede,
| |
[pagina 181]
| |
Daer en was soe stout, noch soe bloede,
4800[regelnummer]
Sy en moesten hem weren of dlyf verliesen:
Van den tween moest hy ommer kiesen,
Hy en mochte fernieren andren pande.
Hoefde, voete, arme ende hande
Sloech men daer af, soe dat bloet
4805[regelnummer]
Hem uyt allen leden woet.
Dat heeft ghemaect roet dat gras,
Dat daer te voren groene was.
Menelaus reet jeghen Mennone,
Dat elc den scacht metten pinione
4810[regelnummer]
Brac te hant, ende dat sy quamen
Te gadre mit orssen ende mit lichamen,
Ende beide moesten sonder beiden
Rumen met crachte haer ghereiden.
Ende alse die coninc Menelaus
4815[regelnummer]
Vercoeveren waende, quam Troylus,
Ende stacken soe onsachte
In midden den borst metten scachte,
Dat hy viel neder anderwerven,
Hy haddene sekerlyc doen sterven,
4820[regelnummer]
Mer die halsberch bleef gheheel.
Mer van den lieden een groet deel
Hiet hy daer so willecome,
Dat sy niet meer en waren vrome.
Hier heft Achilles ghemoetGa naar voetnoot1)
4825[regelnummer]
Hector, die hem dicke groet
Met groten sclaghen ende onsachten.
Hy sals hem oec qualic wachten,
Hector, ende sal hem doen syn speel.
Ic waen hy en deed daer aen niet wel,
4830[regelnummer]
Dat hy voer hem daer so ducke quam,
Want Hector was al te gram
Ten stryde ende ten quaden spele.
| |
[pagina 182]
| |
Daer ontfinc echt Achilles vele
Sclaghe, die hem seer waghen,
4835[regelnummer]
Die en conste nyemant verdraghen,
Dien hy te stryde bevaren mochte.
Hy was dol die hem ducke sochte,
So fellicke grueten hy der vele,
Sy mochten wel van synen spele
4840[regelnummer]
Allegader syn gheleert.
Hem wert Achilles echt ontkeert
Met groter hulpen ende ontvert,
Des hy hem uyttermaten ert,
Nochtant had hy hem een fel ghebuer
4845[regelnummer]
Ghewesen, eer hy hem ontfoer.
Nu sal hy ander speel bestaen:
Hier hebn die Troyene ghevaen
Menelaus ende by den breidel ghenomen,
Mer sy en consten met hem niet ontcomen
4850[regelnummer]
Uyt der perssen, daer hy inne hilt,
Al hadde hy selve ghewilt.
Soe dichte wast van lieden daer,
Men wiste noyt, verre noch naer,
Even vele volcs dat hem so werde
4855[regelnummer]
Als syn gheselscap: want haer swerde
En meden sy niet noch haer gisermen.
Sy daden vlieghen hande ende armen,
Hoefde van buken, ende andre lede.
Ga naar margenoot+Het soude scinen onwaerhede,
4860[regelnummer]
Seidic u die waerheit van den lieden,
Die daer van der werlt schieden.
Dat ongheval ende dat verlies,
Dat daer so lanc so meer wies,
En gheseide u nyement die nu leeft.
4865[regelnummer]
Als Dyomedes dit vernomen heeft,
Waende hy te langhe hebben ghemert.
Het scheen wel dat hy was verert
Op die van Troyen te dien pongyse.
Wel ghewapende ridder van prise
| |
[pagina 183]
| |
4870[regelnummer]
Sloeghen haer orsse met sporen vaste
Ende voeren als wrede gaste,
Op haer vianden met haren scachten
Breken ende proeven haer crachten,Ga naar voetnoot1)
Mer dit en was niet sonder weer.
4875[regelnummer]
Selc stac daer nu ontwee syn speer,
Die dat hoeft te pande moest laten.
Daer wasser vele blyde uyttermaten,
Dat daer was comen toe.
Het dochte den meneghen herde vroe,
4880[regelnummer]
Dat hy ten stryde comen was,
Die men daer ligghen sach in tgras
Uytten ghereide nederghesteken,
Dat been ofte arm moeste breken,
En mocht niet syn, sy en waren onvroe.
4885[regelnummer]
Ic ware die ghene oec was alsoe,
Die men die darme uyt sach hanghen.
Seer ghewont ende oec ghevanghen
Bleefter in beiden syden vele.
In dien selven nytspele
4890[regelnummer]
Quam Dyomedes toeghejaegt.
Daer en was soe hoghe, dien hy verdraegt
Alsoe vele als van eenre pere.
Oec ontfinc hy in syn here
Groet verlies ende scade,
4895[regelnummer]
Dyomedes, die by der mynnen rade
Heeft Troylus op den scilt ghesteken,
Soe dat hy dat aertsoen dede breken
| |
[pagina 184]
| |
Van den ghereide, dat hy viel op derde.
Hy nam dat ors, dat hy sere begherde,
4900[regelnummer]
Om te ghevene eenre joncfrouwen,
Die sy beide mynden met trouwen,
Dat was Calcas dochter Brisida.
Hy riep enen synen neve na:
‘Vrient!’ seit hy, ‘ghy moet my doen
4905[regelnummer]
Ene boetscap in gheen pauwelioen,
Daer die aerne op staet van goude.
Voert daer dit ors, dat ic hier houde
Ende segt der scoender Brisida,
Dat syt dor mynnen wille ontfa,
4910[regelnummer]
Ende dat ict hare by u synde.
Ic want op enen, dien sy mynde,
Ende hedendaghes noch doet,
Dat es Troylus, die menech ghemoet
Doer haren wille heeft ghedaen,
4915[regelnummer]
Ende vele van onse lieden ghevaen.
Bidt hare te peinsene omme my,
Ende dat sy myns ghenadich sy,
Ocht ic moet dicke syn in vare,
Want myn welvaren steet ane hare.’
4920[regelnummer]
Die knape keerde van den stryde,
Ende sloech met sporen dat rossyde,
Soe dat hy langher niet en spaert,
Hy en reet ten pauwelioene waert,
Daer hy die welghedane vant.
4925[regelnummer]
Als hy daer quam, hy beette te hant,
Ende heeft dat ors by den breidel ghenomen:
‘Joncfrouwe,’ seit hy, ‘ic ben hier comen
Van myns heren weghen Dyomedes,
Die al gader u eighen es
4930[regelnummer]
Ende was, synt hy u yerstwerf sach.
Hy ontbiedt u goeden dach,
Ende sent u dit ors op mynne;
Ga naar margenoot+Ghy syt soe vaste in synen synne,
| |
[pagina 185]
| |
Dat hy ws niet en can vergheten;
4935[regelnummer]
Troylus dieder op was gheseten,
Ende meneghe joeste daer op dede,
Stac hy der af ende andren mede
Heeft hy van den orsse doen vallen:
In weet niet tghetal van allen,
4940[regelnummer]
Mer ic weet wel dat myn oghen saghen
Die steken, diere tweehondert claghen,
Die hy velde met synen speer.
Daer en is gheen, ic en waent hem deer,
Ende die der af sal dese naeste maent
4945[regelnummer]
Ghenesen, bedroghen is hy, die anders waent.
Ende oec ontbiedt hy u by my,
Dat hy es u eighen vry,
Ende pynt algader om u houde.
By den ringhe van fynen goude,
4950[regelnummer]
Aen den toghel van syden ghedaen
Heft sy dat ors van hem ontfaen:
‘Vrient’ seit sy, segt dynen here,
Dat my en duncket gheen groet ere,
Dat hy my heeft ghedaen daer met;
4955[regelnummer]
By Gode ende by mynre wet,
Ic wane hy heeft gheleit aen my
Cleine mynne; ic segghe u twy:
Minden hy my, hy soude mynnen
Ende eren hem allen die my kynnen,
4960[regelnummer]
Ende hem allen die my goeds onnen;
Hy en souds hem niet onthouden connen,
Hy soudse om mynen wille verdraghen,
Ende niet om haren laster jaghen,
Noch om haren toren, noch om haer verlies.
4965[regelnummer]
Nu wetic wel die waerheit dies;
| |
[pagina 186]
| |
Oec moeghdyt selve weten wale.
Ghy hebt ghehoert, des dorpers tale
Seit: die ghene die mynt den man,
Dat hy synen hont goets gan.
4970[regelnummer]
Ic ontbiede hem wel te voren,
Ic sal noch eer vyf daghe horen,
Vindic den ghene diet wil vertellen,
Dat hy van orssen ende van ghesellen
Sal syn verlies hebben vergouden.
4975[regelnummer]
Men derf en niet over gartsoen houden;
Om lachter ende om scade te doene
Synen vyanden, es hy coene.
Ende hy es der bester een, die nu levet.
In weet niemen, die ridders name hevet,
4980[regelnummer]
Die hem ghelycket, tensy een,
Dats myn her Hector, ende el negheen,
Noch van Griecken noch van Troyen.
Hy sal bescudden wel syn proyen
Herde scoene ende openbaer.
4985[regelnummer]
Daer en es soe hoverdech gheen daer
Onder al dat Griexe heere,
Hy en groetten metten spere,
Die sal hebben goede avontuere,
Of hy maect hem syn ors te suere,
4990[regelnummer]
Dat hy daer nu heeft verloren.
Vaer weder, ende brinc dyn here te voren
Van mynen monde, sonder brief:
Inne haten niet, het is myn lief.
En es gheen soe vremden man
4995[regelnummer]
Die ic wyste, dat my goets an,
Ic en onste hem vele te bet.
| |
[pagina 187]
| |
Ic wane wel by mynre wet,
Mynde my dyn here, hy en soud hem niet pynen,
Te doene dorperheit den mynen.’
5000[regelnummer]
Die cnape nam orlof aen hare
Ende sy antwerde: ‘Vrient, nu vare
Gode bevolen, is ans dy wel.’ -
Ga naar margenoot+‘Joncfrouwe’, seit hy, ‘blyft wel.’ -
‘Ic doen’ seidsy, ‘in deser stont,
5005[regelnummer]
Blivic in hoghen ende ghesont.
Hoe so ickes my nu ghelaet.’
Die cnape volghden die rechte straet,
Die hem leiden ten orloghe,
Daer menech grave ende menech hertoghe
5010[regelnummer]
Ende menech hoech baroen
Jamerlicke syn ende moest doen.
Nu was daer comen myn her Parys,
Die meneghen ridder hovesch ende wys,
Ende meneghen seriant met hem brachte.
5015[regelnummer]
Sy reden ghesynlicke ende al sachte,
Ende spienen selscotte ende boghen,
Dat dicker die quarele vloghen,
Dan des winters doet die haghel.
Daer en was soe hoeverdech no soe behaghel,
5020[regelnummer]
Hem en dochte, hy hadde wel ghevaren,
Die metten lyve mochte ontfaren.
Ic en wilt u langher maken niet,
Daer es soe groet vernoy ghesciet,
Ende soe groet verlies cortelicke,
5025[regelnummer]
Dat noyt man en sach dies ghelycke,
Dat nu ghesciede an beiden syden.
| |
[pagina 188]
| |
Mer die van Griecken tot desen tyden
En consten langher niet ghedraghen;
Sy vloen, daer se die ander claghen,
5030[regelnummer]
Al binnen haren pauwellione;
Ne ware doer myn her Agamennone,
Die hem succoers heeft ghedaen,
Daer en ware negheen ontgaen,
Sy en waren doot of ghescoffiert.
5035[regelnummer]
Dus waest te voren al ghevisiert,
Dat hy die waerde soude houden.
My en wondert niet, dat sy verbouden,
Die Griecken, doen sy comen saghen
Op't velt haer vriende ende haer maghen,
5040[regelnummer]
Dier hy tien dusent met hem brochte.
Ic ware men ver suecken mochte
Haer ghenote, eer si waren vonden;
Ghereden op orsse, helme ghebonden,
Scilt an hals, scacht in de hande.
5045[regelnummer]
Sy scloeghen met sporen op haer vyande,
Ende daden doer borste ende doer syden
Dat yser van den spere glyden;
Hem conde die halsberch niet besluten.
Beide van bynnen ende van buten
5050[regelnummer]
Wasser vele in groten vare.
Die orsse ronnen harentare,
Daer die riddren af waren ghesteken.
Daer mocht men sien ghereiden breken,
By stucken sien hanghen die coverturen.
5055[regelnummer]
Wildic u segghen al die aventuren,
Die daer ghescieden, en const ghedoen.
Myn here die coninc Agamennon
| |
[pagina 189]
| |
Heeft die Troyene wederstaen:
So die doot bleven ende ghevaen
5060[regelnummer]
Moesten sy daer dusent riddren laten.
Hier mesvielt hem soe uyttermaten,
Dat sy moesten rumen dat velt:
Dat seet die boec die 't ons vertelt.
Dat groet verlies ende dat groet seer
5065[regelnummer]
En hadden sy verwonnen nemmermeer,
En hadde ghedaen Pollidamas,
Die van Damas here was,
Ende met hem die coninc Fryon,
Die menghen prince, menghen baron
5070[regelnummer]
Ende menghen ridder hadden daer.
Ic wane wel weten overwaer,
Dat hy er tien dusent hadde van mesniden.
Dat ghescal van her Pollidamas lieden
En canic niet ghesegghen wel:
5075[regelnummer]
Ga naar margenoot+Mer menghen ridder stout ende fel,
Ende goet ghepryst te menghen stonden,
Waren met hem, die doer die wonden,
Die sy houwen, waren t'ontsiene.
By desen vercoeverden die Troyene,
5080[regelnummer]
Die sere verloren op dien dach.
Mer eer't daertoe quam, was menech sclach
Beide ontfaen ende ghegeven,
Ende menech hoghe man doot bleven.
Ic weet wel, dat men vint bescreven,
5085[regelnummer]
Eer syse vanden velde dreven,
Dat sy dusent riddren verloren,
Starc ende coene ende uytvercoren.
Recht optie grachte biden mure,
Daer was die vreselyc scoffelture
| |
[pagina 190]
| |
5090[regelnummer]
Al den dach al even groet.
Daer bleef menech goet man doet,
Die men te rechte mochte claghen.
Die vrouwen die ten paleise laghen,
Sy mochten wel al gader besien
5095[regelnummer]
Vergadren, jaghen ende vlien;
Wyt daer wale of anders doet,
Pollidamas deder menech ghemoet,
Menech pongys, daer hy aen wan
Menech ors, ende menghen man
5100[regelnummer]
Deed hy der sterven ende mesfaren.
Someghe joncfrouwen, die daer waren,
Wisten syne ghedachten wale,
Mer aen haer ghelaet ende hare tale
En wert men niet gheware des.
5105[regelnummer]
Hy ende myn here Dyomedes
En quamen niet anderssens te gader,
Dan of manlyc anders vader
Ochte anders broeders hadde versleghen.
So seer hebben hem die deghen
5110[regelnummer]
Langhe ghehaet ende mit groten nyt.
Ic waen dat in al den stryt
Gheen twee soe fellicke en joesteerden;
Sy braken haer scachte ende pongeerden.
Dyomedes voer uytten ghereide,
5115[regelnummer]
So dat hy ende syn ors beide
Op deerde laghen onder die voet.
Daer en was niemen, hem en dochte goet,
Dat arm noch been hem niet en brac.
Ende een groet starc ors, daer hy en af stac,
5120[regelnummer]
Heeft hem een seriant ghenomen,
Eer hy der weder op conste comen,
Die der Troyluse present af dede.
Helene ende andre vrouwen mede
Saghen die joeste ende dat ghemoet.
| |
[pagina 191]
| |
5125[regelnummer]
Deen tart die andre op den voet,
Ende hebben metten vingher ghewyst
Pollidamas ende sere ghepryst.
Als Troylus hadde dors ontfaen:
‘Vrient,’ seit hy, ‘my heeft ghedaen
5130[regelnummer]
Dyn here dicke groet hoveschede,
Dese ende alle die andre mede,
Die hy my ende den mynen dede,
Moet hem God lonen; vond ickes noch stede,
Dat icx hem dancken mochte,
5135[regelnummer]
Ende hy dinc ane my versochte,
Daer ic af hadde moghenthede,
Dat ic doen mochte op hoveschede,
Soe soudics herde blyde syn,
Ic wille algader wesen syn,
5140[regelnummer]
Ende altoes staen tot synen ghebode.’ -
‘Here, blyft wel.’ - ‘Vrient, vaert te Gode,
Ende segt dynen here aldus:
Het heeft hem vermeten Troylus,
Hy salder selke joeste op doen,
5145[regelnummer]
Het sal breken sulc aertsoen,
Die noch vast es ende goet.
Hy en hebbe mesval ende ramspoet,
Ga naar margenoot+Hy sal hem tonen noch heden,
Men sal van sire behaghelheden,
5150[regelnummer]
Beide van sclaghen ende van steken,
Voer syn scone amye spreken
Ende oec alt lant al overal.’
So deed hy oec, als ic u sal
Hier na cortelicke tellen.
5155[regelnummer]
Mer her Achilles ende syn ghesellen
Hielden die van Troyen soe cort,
Die menghen sclach ende hort
Hebben daer van hem ontfaen,
Sy moesten sterven of bestaen,
| |
[pagina 192]
| |
5160[regelnummer]
Hem te wrekene of te werne:
Dies en stont hem niet t'ontberne.
Nochtant dat sy hem daden ten were,
Mer her Achilles deedse met synen spere
Vanden orssen vallen ter neder.
5165[regelnummer]
Ende als sy waenden opstaen weder,
En consten sy hem niet ontgaen;
Sy waren so van hem bevaen,
Dat hise onder die voete reet.
Her Achilles was soe wreet,
5170[regelnummer]
Dat die van Troyen syn ontdaen,
Hem en come hulpe saen.
Troylus sat op Pesselande;
Ic waen dat men in ghenen lande,
Verre noch na in ghene stat
5175[regelnummer]
Beter ors en vonde dan was dat.
Hy hadde enen witten halsberch an,
Betren en sach noyt man,
Soe en doet oec nemmermeer;
Hy droech her Hectors scilt min no mere
5180[regelnummer]
Met enen palestene groene:Ga naar voetnoot1)
Enen scacht met enen roeden pinioene,
Die hem Brisida, syne amye,
Hadde ghegheven op goede vrye,Ga naar voetnoot2)
Heeft hem syn cnape in syn hant gegeven,
5185[regelnummer]
Daer menech met verloes syn leven.
Hy hadde enen helm van goeden stale,
Daer menech steen van cristale
In stont, ende menech goet sardyn,
Die blect jeghen dat sonneschyn,
| |
[pagina 193]
| |
5190[regelnummer]
Alsoe oft al ontsteken ware.
Troylus was worden gheware
Van enen synen ridder, die voer joesteeren,
Daer Achilles quam met synre banieren,
Ende heft den ghenen soe ghesteken,
5195[regelnummer]
Dat hem thertte moeste breken,
Ende hy nederviel op 't gras.
In weet hoe syn name was,
Mer Troylus hadde groten rouwe,
Want hy was hem wel ghetrouwe,
5200[regelnummer]
Ende emmer te synen dienste ghereet;
Hier omme eest recht dat hem sy leet.
Troylus dacht, dit wort vergouden,
Hy en conste hem langher niet onthouden,
Hy en scloech te Achilles wert met nyde.
5205[regelnummer]
In middewaert vander luchter syden
Heeft hy her Achilles gheraket,
Ende heeft hem ene wonde ghemaket,
Dat syn scacht doerboren dede
Halsberch ende syn syde mede.
5210[regelnummer]
Hy liet hem sincken alse die vroede;
En ware hem nemmermeer vergaen te goede,
Ware hy sittende bleven styf;
Hy hadder inghescoten syn lyf.
Mer doch die steke die hy ontfinc
5215[regelnummer]
En was niet soe clene, dat hys ontginc
Soe lichtelicke, hy en moeste
Syn ghereide maken woeste,
Ende wert ghewont soe onsachte,
Dat hy die naeste viertiennachte
5220[regelnummer]
Moeste ligghen op syn bedde:
Hy hadder ghelaten lievere wedde,
En ware hy niet te hant opghesprongen;
| |
[pagina 194]
| |
Ga naar margenoot+Men, mochte hem wel hebben ghesonghen,
Alse men vor den doden duet.
5225[regelnummer]
Mer hy was soe dapper ende so goet,
Dat hy schier ten orsse quam,
Ende hy tors metten breidele nam,
Ende d'aertsoen sonder merren greep
Ende sprancter in sonder stegereep;
5230[regelnummer]
Mer Troylus en hadden niet so ghelaten;
Alle die vor Troyen saten,
En haetten hy niet als hy hem dede.
Hy vine ten swerde, daer hy hem mede
Enen sclach so vreselic gaf,
5235[regelnummer]
Dat ons Darys seit daer af,
Eest also als hyt vertelt,
Die sclach en heft anders niet ghehelt,
Dan of het ware een donreslach.
Daer wart overal so groet gheiach
5240[regelnummer]
So groet gheluyt ende so groet gheloep;
Sy vielen by vierteghen over een hoep.
Daer myn her Hector quam ghereden,
En syn sy sonder scade niet leden;
Die hem by waren, moest hy gheraken:
5245[regelnummer]
Hy ende syn broeder sloegen ende staken
So dat hem nyemant en dorst ghenaken:
Sy deden been ende arme craken,
Sy braken seilde ende artsoen;
Daer cloghen dicker die trinsoen,
5250[regelnummer]
Dan snee te wintere ofte regen;
Sy scloeghen menegen coenen deghen;
Oec hebben sire veel verloren.
Hy en wart van wyve nie gheboren
Dat wanic wel, by onson tyde,
| |
[pagina 195]
| |
5255[regelnummer]
Die horde spreken van sulcken stryde.Ga naar voetnoot1)
Daer doechden seer wel die Troyene,
Ende namen op hem grote bordine,
Omdat si Achilles wouden vaen;
Sy hebbens oec so veel ghedaen,
5260[regelnummer]
Dat daer doe comen ware alsoe;
Mer Telamon die quam der toe,
Entie greve van Atene,
Die syn goet hilt van hem te lene;
En ware doer hem, hy waer daer bleven
5265[regelnummer]
Ghevaen, want sy hebben ghegheven
Ende ontfaen meneghen sclach;
Het hadde gheweest de leetste dach
Achilles vrienden ende synen maghen,
Die sy nie met oghen saghen,
5270[regelnummer]
Hadden die twee langher iet ghemert,
Want hy was den synen ontvert,
Dat sy hem cume scouwen mochten;
Doch dronghen sy ende vochten,
Dat sy hem uytter perssen brochten.
5275[regelnummer]
Mer eert so quam, ic waent becochten
Driehondert Griecken met vyve myn.
Hier bejaechden sy clene ghewyn,
Dat sy dor enen man verloren
So meneghen riddre uytvercoren;
5280[regelnummer]
Doch waest hem liever, syt seker dies,
Dan hy doet ware, want haer verlies
Hadde meerre gheweest twintichfout.
So stere was Achilles ende so stout,
Mer avermoedich was syn gelaet,
5285[regelnummer]
Op hem was al haer toeverlaet.
Wat mocht ieker of segghen mee?
Scachte ende scilde braken ontwee
Daer sy te gader voeren josteren.
Men mochte daer sien ghereet fauceeren
| |
[pagina 196]
| |
5290[regelnummer]
Halsberghe, helme ende curien;
Sy en pynden niet om anders vrien,
Dan deen te nemen anders lyf
Ga naar margenoot+Ende weduwen te maken menech wyfGa naar voetnoot1).
Dus hevet al den dach gheduret,
5295[regelnummer]
Ende ember in lanc so meer versuret,
Hent dat hem de nacht benam.
Die dach leet, die avont quam,
Die se niet liet onderkynnen.
Beyde van buten ende van bynnen
5300[regelnummer]
Toghen sy achter ende voeren dane,
Dies sy vruchten ende wanen
Ellic syne ghesellen te sclaen.
Dies daghes waser nemmeer ghedaen,
Noch ghegheven steken no sclaghe;
5305[regelnummer]
Dus ghedurdet dertich daghe,
Dat sy elcs daghes enen volcwych hilden,
Ende noch nie versceden wilden,
Hent dat se die nacht verdreef:
Dat seit Darys, die 't ons bescreef.Ga naar voetnoot2).
|
|