Drie liederen aan mijn medeburgers

[p. 27]

Gelegenheids stukje.

Wanneer men, aan den disch gezeten,

Zoo wat verandering begeert

En menschen heeft, die rijmlaars heeten,

Dan zij 't als of men commandeert:

Rekruten voor.

Toen niemand van Bourbons wou hooren,

En Charles X een reisje deed,

Zag men Philippe op eens verkoren.

De wijze krijgsman zegt: dat heet

Contramarcheren op de plaats.

[p. 28]

 

Périer ging naast de koning zitten,

 

Maar ziet hoe aardig hij 't ook vond,

 

Hij was wat bang voor zekre hitte,

 

En riep in heel Europa rond:

 

Bajonet af.

 

Hij wil zoo wat systeempjes maken,

 

En zetten hier en daar een paal

 

Om in 't alignement te raken;

 

- Maar stil, wat zegt de liberaal?

 

Guides ingerukt.

 

De conferentie (wat aan 't hollen,

 

Verknoeijend eer en wet en regt,)

 

Die commandeert haar protocollen,

 

En 't is voorwaar als of zij zegt:

 

Met regimenten in 0 passen en échelon.

[p. 29]

 

Hoe zijn die protocollenmakers

 

In angst en vrees voor Hollands daân!

 

Hoe mak zijn thans, die pligtverzakers,

 

Zij hebben ons bevel verstaan:

 

Regts van directie veranderen marsch.

 

Och of die vrienden van het Noorden,

 

Nu nog bedwelmd door 't fransch venijn'

 

Nog eens den laffen vrede stoorden!

 

Dan zou het eindlijk voor ons zijn;

 

Achterste gelederen opgerukt marsch.

 

En hij die voorging in het goede,

 

De held van eer en orde en regt,

 

Die Willem die Euroop behoede,

 

Heeft hun, als oud soldaat, gezegd,

 

Guides op uw voorman rigt u.

[p. 30]

 

En wij, wij zullen nimmer dalen,

 

Als eendragt in ons land regeert,

 

Als elk een kent der vrijheid, palen,

 

Als ieder burger commandeert,

 

Binnenste sectiën opgesloten: marsch.

 

Die Neêrland mint, wat ook verkeere,

 

Aan Vorst en Vaderland zich sluit,

 

't Oranje, blanche, bleu blijft eeren,

 

Hij neemt het glas en roept het luid:

 

Vaandel op 't alignement.