|
| |
| |
| |
Register
Van de Sinspreuken, en verssen der Sinnebeelden.
A.
De gonst vergroot.
Al was het maar een koele dronck. |
31. |
Alles heeft zyn mondt.
Als wy door groene Beemden gaan. |
63. |
Hoe onbedacht.
Al sachjes Mensch, so lustig niet in 't leven. |
73. |
Het mach geen quaad.
Al bruyst de wilde levens Zee. |
81. |
Het leven sproot, uyt Christi doodt.
Al is 't een doorne, fel in 't steeken. |
89. |
't Is wonder.
Als ick myn Oog verhef om hoog. |
115. |
Voor dit een ander.
Als ick myn sichtbaar beeld betrachte. |
125. |
Rusten is gemackelyck.
Als koude word verwarmd. |
161. |
De quaa, Is naa.
Ach Bruydegom van myn gemoed. |
195. |
| |
B.
Wie kanse tellen?
Beloften van het ewig leven. |
119: |
| |
| |
| |
D.
Wat is het Leven!
Dit ogenblick of Punt te rug gekeken. |
3. |
Die God vertroud, heeft wel geboud.
De Bouman waagd het sayen. |
43. |
't Is al geen goudt, wat'er blinkt.
Daar wand'len twee gesellen. |
147. |
Het word haast dach.
De nare schaduw is aan 't breeken. |
211. |
| |
E.
Die anders wil, heeft staag verschil.
Elck seyt al wat: Bevint sich iet. |
55. |
Het best, op 't lest.
Een houte Kroes vervuld met rode wyn. |
77. |
Spys na den Honger.
Een ider soeckt na zyns gelyken. |
99. |
| |
G.
Niet ontydig.
Gelyk de Son d'onrype vrucht beschynt. |
7. |
Een quade Grond, Een korten stond.
't Gebouw dat niet op Christi woorden staat. |
59. |
Daar leven is, Is hoop.
't Gekrookte Riet en sal hy niet verbreken. |
95. |
Niet sonder hoop.
Gelyk een Tortelduyf in 't woud. |
103. |
Het werck pryst de Meester.
Gras groene kleed, van soo veel duysend spruytjes. |
143. |
| |
| |
| |
H.
Noch haald het over.
Het Niet weegt swaarder als het Iet. |
35. |
Dies te verder.
Hoe felder achter uyt getogen. |
85. |
| |
I.
Het twede is beter.
Jaa Lichter of wy u niet hoorden. |
22. |
Anders om.
't Is onordenselyk uyt zyn stand. |
183. |
't Is gevaarlick.
Ick wandelde op der Hellen mond. |
187. |
| |
M.
Soo als de mondt is.
Myn vlees is waar'lyk Spys. |
15. |
| |
N.
't Verborgen goed, Treckt ons gemoedt.
Neen alles wat men siet. |
11. |
O goude Vryheyt.
Noech is zy vrolyk en gerust. |
129. |
Voor vuur en Gloed, Is water goed.
Noch staal, noch koper wil hier gelden. |
153. |
Daar schuyld een Slang in 't gras.
Neen kruyper, die in 't gras verscholen. |
167. |
Hoe naar is 't duyster!
Nu word het duyster openbaar. |
207. |
| |
| |
| |
O.
Het scheelt veel.
O Solus! Punt, van grote heer'lykheyt. |
19. |
Soo veel te waardiger.
O waterbeek van Christallyn. |
41. |
Schyn bedriegt.
O! stomme visie, waart gy wys. |
111. |
Als 't buyten woedt, Is 't binnen soet.
O naare, barre winter Nacht. |
137. |
Een alleen, En anders geen.
O grote Zee so vrees'lyk in 't ontstellen. |
157. |
Het Eynde draagt de last.
O weeldenkroes, die my vermaakten. |
175. |
Sie alles aan, 't Sal eens vergaan.
O wonderwerk van dese wydt! |
203. |
| |
S.
Om een beter.
Stort uyt uw' water op der Aarde. |
69. |
Oost west, 't Huys best.
So meenigen stap, so meenigen treetje nader. |
171. |
Heden groot, Morgen doodt.
Schoen groone grasjes die ick schouw. |
191. |
| |
W.
Of op, Of onder:
Wy weten 't wel wat gy wild seggen. |
27. |
't Verheugd de Engelen:
Wie was het schaapje dat ging dwalen. |
39. |
| |
| |
Nu schynt het klaar.
Wat sprack die alderwysten mond? |
47. |
Dromen is bedrog.
Wat is het wonderbaar! och arm! |
107. |
Van twee, een darde.
Wie maakt dit bruyne schaduw beeldt. |
133. |
Noch ver, nog wyt, Maar daar gy zyt.
Waar woond myn God, my lief, myn overschone? |
179. |
Het Licht is lief'lyk.
Wat was de wereld sonder Son! |
199. |
|
|
Auteursrechtvrij