De schriftuurlyke geschiedenissen en gelykenissen, van het Oude en Nieuwe Verbond

[p. 674]

Joannes, op het eiland Patmos.

De Roomse Keizer, een der wrevele Tirannen,
Had macht, Joannes, van de Menschen af te bannen,

Op 't Eenzaam Eiland, van de diepe Zee omringd,

Maar niet van 't Hemels Heir, en Macht, die niemant dwingt.

Hy vond Gezelschap, meer, en Edelder van waarden,
Dan 't beste dat men vind, by menschen, op der aarden.

Hy zag meer Wonder als men in de Wereld ziet,

Aan alle dingen van het geen wat hier geschied.

Van welke Wond'ren Hy dan Heilig heeft geschreeven,
Het geen Ons, door Gods Gunst, in handen is gegeeven:

Daar zich zyn Tooren, en zyn liefden openbaard,

Om af te daalen, op een Ider, na zyn aard.

Waar uit wy zien den Loon, der Goeden, en der Quaaden,
Die over Ider hangt, na zyne levens daaden.

ô Mensch! verschrikt, en wykt van uwe stoutigheid,

Voor zulk een hoogen Macht, en Heil'ge Majesteit!

ô Mensch! komt haastig, op zo liefelyken Nooden,
Tot zulk een grooten Heil, u vriend'lyk aangebooden!

Denkt, dat het zwaar Gewigt, der Groote Eeuwigheid,

Onnoembaar overhaald, 't gewigt, der kleine Tyd.

Nu staat uw kans noch schoon, eer dat de Deuren sluiten,
De Vroomen binnen, en, de Goddeloozen buiten.

Dat heerlyk Binnen, daar de Eeuw'ge blydschap woond!

Dat deerlyk Buiten, daar het Quaad zyn Meester loond!

ô Mensch! ziet zelver toe, en laat u niet verleiden,
Van 't Een te zoeken, en het Anderen te myden.

[p. 675]

Openbaaringe I: 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19.

IK Joannes, die ook uwe broeder ben, en mede genoot in de verdrukkinge en in het Koningryke, en [in] de lydzaamheid van Jezus Christus, was in 't eiland genaamt Patmos, om het woord Gods, en om het getuigenisse van Jezus Christus. [En] ik was in den geest op den dag des Heeren: en ik hoorde achter my een groote stemme, als eener bazuine, Zeggende, Ik ben de Alpha en de Omega: d'Eerste en de Laatste, en, Het geene gy ziet schryft dat in een boek, en zend het den zeven Gemeenten die in Aziën zyn, [namelyk] tot Ephezen, en tot Smyrnen, en tot Pergamen, en tot Thyatiren, en tot Sardis, en tot Philadelphien, en tot Laodiceen. En ik keerde my om, om te zien de stemme die met my gesproken hadde: en my omgekeerd hebbende, zag ik zeven goude kandelaaren: En in het midden van de zeven kandelaaren een den Zoone des menschen gelyk zynde, bekleed met een lang kleed tot de voeten, en omgord aan de borsten met eenen gouden gordel: En zyn hoofd en hair wat wit gelyk als witte wolle, gelyk sneeuw: en zyne oogen gelyk een vlamme vuurs: En zyne voeten waaren blinkende koper gelyk, en gloeiden als in eenen oven: en zyne stemme als eene stemme van veele wateren. En hy hadde zeven sterren in zyne rechterhand: en uit zynen mond ging een tweesnydende scherp zwaard: en zyn aangezicht was gelyk de Zonne schynd in haare kracht. En doe ik hem zag viel ik als dood aan zyne voeten: en hy leide zyne rechterhand op my, zeggende tot my, En vreest niet: Ik ben de Eerste en de Laatste: En die leeve, en ik ben dood geweest: en ziet ik ben leevendig in alle eeuwigheid. Amen. En ik hebbe de sleutels der helle en des doods. Schryst het geene gy gezien hebt, en 't geene is, en het geene geschieden zal na dezen.