Het leerzaam huisraad
(1977)–Jan Luyken–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 176]
| |
Vals, tegen 't waare.
Want de hoorders der Wet en zyn niet rechtvaardig voor God, maar de doenders der Wet zullen gerechtvaardigt worden. Romeinen II: 13.
| |
[pagina 177]
| |
Op Figuur L.
Daar is een land van ryken gronde,
Elk zantje goud; zeer ongemeen,
Elk brokje dat'er word gevonde
Een Paarel of een eed'le Steen.
ô! (Zeid de lust tot zulke Schatten,)
Indien ik in dat landschap was,
Hoe zoud ik grabb'len ende vatten,
En vullen een gewenste tas.
Onkunde, wenst gy zulks t'ontmoeten,
Waar zyn dan uwe zinnen heen?
Dat land is onder uwe voeten,
Uw blindheid stapt 'er over heen.
Gy smaad de wyzen die 't u wyzen,
Wiens liefde uw groote armoed deert,
Wiens gunst u zulks zoekt aan te pryzen,
Op dat gy ryk'lyk wierd vereert.
Maar boven alle die getuigen
Hoewel 't u duid'lyk word gezeid,
Zo lust het u niet neêr te buigen,
En op te raapen wat 'er leid.
| |
[pagina 178]
| |
Waar zyn de paarlen op der aarde,
En 't fynste goud van 't rykste land,
De Eed'le steenen hoog van waarde,
En 't beste dat ooit iemant vand,
Zo dierbaar als de lieve woorden,
Uit Christus alderwaardste mond?
Op dat men die tot rykdom hoorden,
En opsloot in des herten grond.
Dat is uit alles 't ongemeene,
Dat is dat zilver en dat goud,
Dat zyn de Paar'le en Eed'le Steene,
Daar 't huis des heils meê word geboud.
Dat huis dat Eeuwig niet zal vallen,
Dat alle stroom en onweer smaad
En alle aanloop op zyn wallen,
Wyl 't op de vaste rotssteen staat.
Want wat mag alle ding gelyke
Van 't geen wat zee en aarde schenkt,
(Op dat het vlees en bloed verryke,)
By 't geen, dat Zaligheid aanbrengt?
Diens waarde is niet op te heffen,
Diens Edelheid begrypt geen maat,
Diens deugden kan geen Geest beseffen,
Dat is 't, dat boven alles gaat.
| |
[pagina 179]
| |
ô Woorden Christi Gulde Reden!
Die als een Dauw van balsem droop,
Van zyne lippen na beneden,
Voor lust tot Heil, om niet te koop!
Wat zyn ze wys die u ontfangen,
Als d'allerkostelykste Schat,
Wat zyn ze ryk die u erlangen,
En sluiten in haar's herten vat!
Die niet alleen met Ezels ooren
(Daar 'tvlees'lyk herte niet na doet,)
Tot sloffe achteloosheid hooren,
Maar met de ooren van 't Gemoed.
Die 't woord der Zaligheid bewaaren,
Om 't zelve vruchtelyk te doen,
En zo een Hemel-schat vergaaren,
Op dat haar rykdom eeuwig groen.
Dit zyn de Paarlen en Juweelen,
Die u, het allerrykste land
Uit zyne mildheid meê wil deelen,
En geeven in uw open hand.
Maar wyl gy zyt gewoon te vroeten,
Als blinde Mollen in der aard,
Stoot gy het Edele met voeten,
En vind, dat slecht is en onwaard.
| |
[pagina 180]
| |
Dat wil uw onverstand niet laaten,
Dewyl het blinkt in 't glaze oog
't Geen niet ter Zielen in kan laaten,
Daar schoone schyn u meê bedroog.
Maar 't Eed'le daar gy nu af hoorden,
Wiens waarde onuitspreek'lyk is,
Het Eeuwigspreekend Woord zyn woorden,
Die schatten van geheimenis,
Die glinst'ren niet in Ezels oogen
Van 't grof en duister vlees en bloed,
Waar door zo menig is bedroogen,
Maar in de Oogen van 't Gemoed.
De oogen van Geloof en Hoope,
Als klaare oogen van de Ziel,
Die staan voor deze rykdom ope,
Zo dat haar waarde, in haar viel.
Wie zich dan waarlyk wil verryken,
Die keer het oog van dezer Tyd,
Om scherp en wel ter deeg te kyken,
Op 't geen in 't Evangeli leid,
Een Grond voor elk na by gelegen,
Op dat die Rykdom werd verkreegen.
| |
[pagina 181]
| |
Jeremias XVII: 5-10.Zo zeid de HEERE: Vervloekt is de man, die op eenen mensche vertrouwd, en vlees [tot] zynen arm steld: en wiens herte van den HEERE afwykt. Want hy zal zyn als de heide in de wildernisse, die het niet en gevoeld wanneer het goede komt: maar blyft [in] dorre plaatsen in de woestyne, [in] zouten en onbewoonden lande. Gezegend [daarentegen] is de man, die op den HEERE vertrouwd: en wiens vertrouwen de HEERE is. Want hy zal zyn als een boom, die aan het water geplant is, en zyne wortelen uitschiet aan eene riviere, ende en gevoeld het niet wanneerder eene hitte komt, maar zyn loof blyft groen: en in een jaar van droogte en zorgd hy niet, ende en houd niet op van vrucht te draagen. Arglistig is het herte meer dan eenig ding, ja doodlyk is het: wie zal het kennen? Ik de HEERE doorgronde het herte, [en] proeve de nieren: en dat, om eenen iegelyken te geeven na zyne wegen, na de vrucht zyner handelingen. | |
Matth: VII: 24, 25, 26, 27.Een iegelyk dan die deze myne woorden hoord, en dezelve doet, dien zal ik vergelyken by een voor- | |
[pagina 182]
| |
zichtig man, die zyn huis op een steenrotze gebouwd heeft. En daar is slagregen neder gevallen, en de waterstroomen zyn gekomen, en de winden hebben gewaait, en zyn tegen 't zelve huis aangevallen, en het en is niet gevallen, want het was op de steenrotze gegrond. En een iegelyk die deze myne woorden hoord, en dezelve niet en doet, die zal by eenen dwaazen man vergeleeken worden, die zyn huis op 't zand gebouwd heeft. En de slagregen is neder gevallen, en de waterstroomen zyn gekomen, en de winden hebben gewaait, en zyn tegen het zelve huis aangeslaagen, en het is gevallen, en zynen val was groot. | |
Joannes XIII: 17.Indien gy deze dingen weet, zalig zyt gy zo gy dezelve doet. | |
Openbaaringe III: 20, 21.Ziet, ik sta aan de deure, en ik kloppe: indien iemant myne stemme zal hooren, en de deure open doen, ik zal tot hem inkomen, en ik zal met hem Avondmaal houden, en hy met my. Die overwind, ik zal hem geeven met my te zitten in mynen troon, gelyk als ik overwonnen hebbe, en ben gezeten met mynen Vader in zynen troon. |
|