Jezus en de ziel
(1685)–Jan Luyken– Auteursrechtvrij
[pagina 80]
| |
Ick meenden oock de Godtheyt woonde verre,
In eenen troon, hoogh boven maen en sterre,
En heften menighmael mijn oogh,
Met diep versuchten naer om hoogh;
Maer toen ghy u beliefden t'openbaren,
Toen sagh ick niets van boven nedervaren;
Maer in den grondt van mijn gemoet,
Daer wiert het lieflijck ende soet.
Daer quamt ghy uyt der diepten uytwaerts dringen.
En, als een bron, mijn dorstigh hart bespringen,
Soo dat ick u, ô Godt! bevondt,
Te zijn den grondt van mijnen grondt.
Dies ben ick bly dat ghy mijn hoogh beminden,
My nader zijt dan al mijn naeste vrinden.
Was nu alle ongelijckheyt voort,
En 't herte reyn gelijck het hoort,
Geen hooghte, noch geen diepte sou ons scheyden,
Ick smolt in Godt, mijn lief; wy wierden beyde
Een geest, een hemels vlees en bloedt,
De wesentheyt van Godts gemoedt,
Dat moet geschien. Och help getrouwe Heere,
Dat wy ons gantsch in uwen wille keeren.
| |
Goddelijck Antwoordt.SOude sich yemandt in verborgene plaetsen konnen verbergen, dat ick hem niet en soude sien, spreeckt de Heere? en vervulle ick niet den Hemel ende de Aerde spreeckt de Heere. Jerem. 23. vers 24. | |
En weet ghy niet dat ghy Godts Tempel zijt, ende de Geest Godts in u lieden woont? 1 Cor. 3. vers 16. | |
[pagina 81]
| |
Hoewel hy niet verre en is van een yegelijck van ons. Want in hem leven wy, ende bewegen ons, en zijn wy. Act. 17. vers 28. | |
Na by u is het Woordt, in uwen monde ne in uw herte. Rom. 10. vers 8. | |
[pagina 82]
| |
Op het XVIII. Sinnebeeldt.Van de over al tegenwoordigheyt, en nabyheyt Godts.
Moses spreeckt: De Heere onse Godt is een eenigen
Alsoo verstaen wy dat'er in de eeuwighe diepte geen | |
[pagina 83]
| |
schoonste lief, nu hoef ick u niet veel duysent mijlen |
|