Jezus en de ziel (1685)

Jezus en de ziel

(1685)–Jan Luyken– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 10]

De Ziele door den treck des Vaders op gewekt.
AL geeft sich hier so mildt in desen lande, Voor 't uyterlijke levens vier, Een overvloet om sorgeloos te branden, En vlees en bloed, dat grove dier, Sijn aartse lust, den vollen toom te geven; Noch voel ick vaak, in mijn gemoet, Een vonkent vuur, een diep verborgen leven, Dat hongert naar een hooger goet; En spreekt: Wy sijn niet t'huys op dese aarde; My dorstet na mijn Vaderlant, En Vader die my uyt sijn wesen baarde, Waar tegen sich den Esel kant: Noch tijds genoeg; wegh al te diepe sorgen: Volbrengt noch dese laatste lust. Dit drijft het Vlees, van d'een tot d'and're morgen, En set den Geest in valse rust. Nu langer niet. Nuw is het tijdt van waken, Eer dat de Ziel een Distel wert, En nimmer tot genade meer mag raken. O Heer geeft my een ander hert.
Goddelijk Antwoort. Heden indien ghy zijne stemme hooret, so en verhardet uwe herten niet. Hebreen 3. vers 15.
De Goddeloose verlate sijnen wegh, ende de ongerechtige Man zijne gedachten: ende hy bekere sich tot den Heere, soo sal hy hem sijner ontfermen. Isaia 55. vers 7.
[pagina 11]


Ick zal op staan ende tot mijnen Vader gaan, ende ick sal tot hem seggen, Vader, ick hebbe gesondigt. Luc. 15.
O Godt, zijt my Sondaar genadigh. Luce. 18. vers 13.
[pagina 12]

Op het I. Sinnebeeldt. Van den treck des Vaders: en hoe de mensche die moet volgen. Wanneer den mensch eenen diep verborgen wille in sich vindt, die daar gaarn woude tot Godts gena- den sich wenden, soo hy maar konde, soo wete hy, dat die selve Wille dat ingelijfde, en in 't Paradijs na de be- gane sonden ingesproken Woordt Gods zy: dat hem dan noch den Godt JEHOVA, als den Vader, tot Christo treckt. Want in onse eygenheyt hebben wy ge- nen wille meer tot gehoorsaamheyt. Maar dien selve treck des Vaders, als die ingelijfde, in gesproken genade treckt alle menschen, oock den allergoddeloosten, wanneer hy niet gantsch een Distel is, en den treck eenen oogenblick stil staan wil van sijne valsche werckingh. Dat alsoo geen mensch oorsaack heeft om aan Godts genade te twijffelen, soo hy in sich eene begeerte vint om sich noch eenmaal te bekeeren. Die selve spare het genen oogenblick meer, gelijck geschreven staat: Heden wanneer ghy de stemme des Heeren hoort, soo verhart uwe harten niet. Want die begeerte, om sich eenmaal te bekeeren, is Godts stemme in den mensche, dewelcke den Duyvel, met zijne ingevoerde Beelden, bedeckt en ophoudt, dat het van den eenen dag en het eene jaar tot het and're op geschoven wort, tot eyndeling de Ziele een Distel werd, en die genade niet meer bereycken kan. Siet toe, verstopt uw gemoedt en verstant niet. Wan- neer uw gemoed spreekt: Keer omme, doet dit quaat niet, soo weet dat ghy van de wijsheyt Godts geroepen wordt; keert haestig omme, en denckt waar ghy t'huys
[pagina 13]
zijt, in welcken swaren diensthuyse uw Ziele gevangen leyt, en vorst naar uw Vaderlandt, daar uwe Ziele uytgewandelt is, en daar heen zy weder behoorden te gaan. O Ziele! ô eeuwige creatuur, neemt toch den tijdt der genade waar, terwijl u de deure open staat. Siet een stemme roept u uyt den slaap; richt u op, vrijft den vaack uyt u oogen, en siet dat de Sonne eerlange sal on- der gaan, daar ghy hier in 't open veldt noch so verre van huys zijt. Springht op u benen, en stapt haestigh, sonder omme kijken voort, eer u de eeuwige nacht overvalt, want de Sonne de goddelijcke genade soude u niet weer op gaan, en ghy soudt eeuwigh in de nare duysternis gaan waren. Dat was al te grooten jammer! eeuwigh van licht, van vreughd, van Vader en Vader- landt berooft te zijn. Wat is toch de weelde en wellust deser wereld? als een schaduw gaatse voor by, als een roock en damp verdwijnt zy, en laat haar lief hebbers niet over, als een knagende worm in 't gemoedt, alles moeten zy hier laten: maar dien schat nemen zy me in de eeuwigheydt. Om een oogenblick geringe vreughd wordt een eeuwigh Koninckrijck versuymt. Godt be- hoede ons voor sulck een dwaasheyt.

Vorige Volgende