Geestelyke brieven

CXX. Brief.

Beminde Couzyn,

Naar groetenisse, als een goede wens, tot geluk en welstand, bestaande in een aandachtig Godvruchtig leven ter Eeuwiger gelukzaligheid, onze Ziele, welke een onoplosselyke knoop van leven uit de eeuwige geestelyke natuur is, boven al noodig, om te bereiken het einde, daar God zyn schepsel toe geschikt heeft, het welke is een eeuwig wel zyn, in hem en alle zyne goeden, en niet uit den haast voorby gaande droom dezes levens, door den dood te ontwaaken, in naare vreemdelingschap, armoede en elende. Zo weet dat U L. Moeder, alhier wel is aangekomen, en noch wel te pas is, was ook van voorneemen Dingsdag, of ten langsten Woensdag, wederom van hier te vertrekken, doch de vrienden hebben haar overreed, om noch eenige dagen langer te blyven, de Reis is wat groot, en het kost voor 't laatste zyn, want wy scheiden alle den eenen na den anderen van deze wereld, en alles valt af als een bloem die niet meer gezien

[p. 335]

word, kostelyk is 't zyn hoop en betrouwen te hebben op die andere onzienelyke, eeuwige, Engelse, Goddelyke Wereld, des Eeuwigen lichts, en in dit ons leven zynde, als door een vreemd land daar na toe reizende, dat zal een vrede en vreugdenland zyn van aangenaame te zaamen wooning, der geene die wyselyk het beste hebben uitverkooren, en haar herte de idelheid ontrekkende, hebben gestelt op het waare wezen, van het welke deze zienlyke dingen een voorby gaande schaduwe zyn. De Heere helpe, dat wy onzen tyd des levens, daar toe waar neemen, daar ons het licht klaar schynt, en den weg open legt, dat het ons doch mogt van herten ernst zyn, gelyk als het een ernstig werk, en allergrootste zaak is, dat wy ons doch tot den Heere gewennen, door een staadig aanhangen en geduurige imaginatie tot hem, al het aardse verdwynd, en wy naderen ons dood-bedde, hoe schoon is het te hoopen op een gelukzalig einde, en afscheiden van deze wereld, na beter, om te vallen in de eeuwige armen der liefde en barmhertigheid Gods, dit doe zynen Geest in ons gemoed weegen en gewigtig zyn. Hier toe wensen wy u en ons zelven de zegen der genade en liefde Gods, om ons te bereiden tot erfgenooten van de eeuwige Zaligheid, welks gewigte in onze gemoederen altyd zwaar behoorde te weegen boven alle dingen, want alle dingen zyn vergankelyk, maar de schat der weder geboorte in alle deugden, blyft in der eeuwigheid, op welke wy ons herte moe-

[p. 336]

ten zetten, want wy zyn eeuwige kreatuuren, en de dingen dezes tyds kunnen ons niet verzadigen of genoegen. Al het aardse bedryf blyft leggen, en den mensch scheid 'er van, maar de goddelyke zucht is een zaad tot eeuwige vrucht, de Heere begenadige ons dan om zulks altyd te betrachten, op dat het licht ter gelukzaligheid ons niet te vergeefs mogt schynen, maar wy, terwyl wy het hebben, daar ook met vlyt in wandelen mogen, om een gelukkige en welverkooren weg te gaan. Vaart wel tot Zaligheid, de groetenis van U L. Moeder.

U L. Zaligheid wensende Neef.