Beschouwing der wereld

[p. 206]

De Na-Tyd.

Of 't niet geweest en waar.

En wy alle vallen af, als een blad, en onze misdaaden voeren ons heenen wech, als een wind.
Jezaias LXIV: vers 6.

De Oogst is voorby gegaan, de Zomer is ten einde: noch en zyn wy niet verlost.
Jeremias VIII: 20.

[p. 207]

Waar is 't Sieraad der groene boomen?

Waar is de sierelyke blom?

Zo pleeg men van wat moois te droomen,

Maar 's morgens is de bloei-tyd om.

Als weeldens Zomer loopt ten ende,

Tot aan de Winter van de Dood,

Begind zyn macht haar fleur te schende,

En in het kort is zy ontbloot:

Die dan zyn rust en lust hier stelden,

In 't Paradys van dezen tyd,

Raakt, eer hy veele Jaaren telden

Zyn uitverkoren hemel quyt.

Een Zomer die niet weêr zal komen,

Men zoek dan wooning in een land,

Met allerhande vruchte boomen,

Van d'allerhoogste schoon beplant.

Een land, in zulk een streek gelegen,

Daar nooit de noorde of ooste wind,

Haar groene blaad'ren af zal veegen,

[p. 208]

 

En haare vrucht geen vyand vind.

 

ô Heilig land dat wy hier meenen,

 

Gy legd niet tegen 't licht der Tyd,

 

Maar van het Eeuwig licht bescheenen,

 

Recht tegen over d'Eeuwigheid.

Jezaias I: 30.
Want gy zult zyn als een Eike, welkers bladeren afvallen, en als een hof, die geen water en heeft.

En Kapittel XXXIV: 4.
En al het heir der hemelen zal uitteeren, en de hemelen zullen toegerold worden, gelyk een boek, en al haar heir zal afvallen, gelyk een blad van den wynstok afvald, en gelyk [een vyge] afvalt van den Vyge-boom.

Micha VII: 1.
Ai my! want ik ben, als wanneer de zomervruchten zyn ingezameld, als wanneer den na leezingen in den wyn-oogst geschied zyn: daar en is geen druive om te eeten; myne ziele begeerd vroeg rype vrucht.

1 Korinthen VII: 31.
En die deze wereld gebruiken, als niet misbruikende. Want de gedaante dezer wereld gaat voorby.

[p. 209]

Jakobus I: 11.
Want de Zonne is opgegaan met de hitte, en heeft het gras dorre gemaakt, en zyn bloeme is afgevallen, en de schoone gedaante haares aanschyns is vergaan: alzo zal ook de ryke in zyne wegen verwelkeren.

1 Petrus I: 24, 25.
Want alle vlees is als gras, en alle heerlykheid des menschen is als een bloeme des gras. Het gras is verdorret, en zyn bloeme is afgevallen:
Maar het Woord des Heeren blyft in der eeuwigheid: en dit is het woord dat onder u verkondigd is.

1 Joannes II: 15, 16, 17.
En hebt de wereld niet lief, noch 't geene in de wereld is: zo iemant de wereld lief heeft, de liefde des Vaders en is niet in hem.
Want al dat in de wereld is, [namelyk] de begeerlykheid des vleeses, en de begeerlykheid der oogen, en de grootsheid des levens, en is niet uit den Vader, maar is uit de wereld.
En de wereld gaat voorby, en haare begeerlykheid: maar die den wille Gods doet, blyft in der eeuwigheid.

Judas vers 12.
Zy zyn als boomen in't afgaan van den herfst, onvruchtbaar, tweemaal verstorven, [en] ontworteld.