Beschouwing der wereld

[p. 130]

De Weg.

Op gedaan werk is goed rusten.

Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid: in 't midden van de paden des rechts: Op dat ik myne Liefhebbers doe be-erven dat bestendig is: en ik zal haare schat-kameren vervullen.
Spreuken VIII: 20, 21.

[p. 131]

De weg is onweêrspreek'lyk goed,

Een middel waar men langs moet komen

Ter plaatse daar men wezen moet,

Dies word zyn lof niet wech genoomen.

Maar waar is hy, die wegen gaat,

Met een beoogde plaats bezeten,

Die zich van 't pad bekooren laat,

Zo, dat hy 't voorwerp kan vergeeten?

Of 't moest een luije beed'laar zyn,

Die aan geen zaaken leid geleegen,

En nergens t'huis, met groot en klein,

Zyn wooning maakt aan schuur en wegen.

Wie boud 'er anders aan den weg?

Wie plant 'er, of wie wilder zaaijen?

Wie kraamt 'er uit, by struik en heg,

Daar hy nooit weêr komt om te maaijen?

't Was dwaas gedaan: Hoe ziet men dan

Langs deze weg van 't tyd'lyk leeven,

Zo menig gaauw en schrander man,

Met zulk een doen zo dicht omgeeven?

[p. 132]

 

Dat hy den tyd des reis besteed,

 

In deze en geene omstandigheden,

 

En 't leeven op de weg versleet,

 

Vergeetende om voort te treeden.

 

ô Mensch die anders sneedig ziet,

 

Waar zyn uw zinnen en gedachten?

 

Is 't eeuwig heil het doelwit niet,

 

Dat ieder vlytig moest betrachten?

 

En is het leven dezer tyd,

 

Niet slechts een weg voor 't overtreeden?

 

Die ons, van hier daar heenen leid,

 

Daar moest men iever toe besteeden.

 

Kund gy 't dan in 't natuurlyk zien,

 

Dat wooning aan de weg te maaken,

 

Geen doen zy van bedachte liên,

 

Geen wys'lyk overleg van zaaken:

 

Zo weest gewaarschoud, in u doen,

 

En schiet geen wortel in deze aarde,

 

Haar vrucht zouw u niet eeuwig voên,

 

Of 't was, dat zy u vruchten baarden.

 

Gaat als een reiz'naar uwen weg,

 

Tot aan de plaats der eeuw'ge ruste,

 

Ontyd'ge rust op weg, ontzeg,

[p. 133]

 

Alschoon het uw vermoeidheid luste.

 

Hebt gy uw oog op God gewend,

 

En trekt dat voorwerp uw verlangen,

 

Uw Pel'grims weg loopt haast ten end,

 

Dan zult gy rust en lust ontfangen.

Mattheus VII: 13, 14.
Gaat in door de enge poorte: want wyd is de poorte, en breed is de weg, die tot het verderf leid, en veele zynder die door de zelve ingaan.
Want de poorte is eng, en de weg is naauw, die tot het leeven leid, en weinige zynder die den zelven vinden.

Johannes XIV: 6.
Jezus zeide tot hem, Ik ben de weg, en de waarheid, en het leeven. Niemant en komt tot den Vader dan door my.

2 Petrus II: 15.
Die den rechten weg verlaaten hebbende, zyn verdwaald, en volgen den weg Balaams des [zoons] Bosor, die den loon der ongerechtigheid lief gehad heeft.