Beschouwing der wereld

[p. 94]

De Poel en Moeras.

't Kan worden, daar 't niet na lykt.

Verheft haar de bieze zonder slyk? groeid het riet-gras zonder water?
Job VIII: 11.

Het gekrookte riet en zal hy niet verbreeken, en de rookende vlas-wieke, die en zal hy niet uitblussen, met waarheid zal zy het recht voort brengen.
Jezaias XLII: 3.

[p. 95]

De Water-poel maakt zyn fieraaden
Van bies, en riet, en groene bladen,

Daar 't windje zachtelyk in speeld,

En 't vinkje zyne vreugd laat hooren,
Zo dat aldus, aan oog en ooren,

Het wonder Gods word meê gedeeld.

Hier weet de mensch, die alle zaaken,
Zyn leven weet ten dienst te maaken,

Door schranderheid en gaauw verstand.

Ook zyn gevoeg'lyk nut te vinden,
Dat doet hem snyden ende binden,

Den oogst des riets van't water land.

Wat dienst zal ons hier van ontmoeten?
De bies bereid men voor de voeten,

En tot een zetel van gemak.

En 't riet, (wie zouw het daar toe passen,
Als hy 't, zo lang en smal ziet wassen)

Word over 't hooft, een schutbaar dak.

Zo kan men ongeziene dingen,
By wyn en graanen zo geringe,

Bereiden tot een goed gebruik.

[p. 96]

 

Zy zullen dan noch wyzer wezen,

 

Zy zullen hooger zyn geprezen,

 

En hieten wel beraadens puik;

 

Die haar behendigheid besteeden,

 

In zaaken van Godvruchtigheden,

 

Zo onbehaag'lyk en veracht,

 

En tegens 't grootse en werelds leven,

 

Op 't schoon van weeldens troon verheven,

 

Als riet by kooren-land geacht:

 

Die deze ongeziene zaaken,

 

Haar zelven zo te nutte maaken,

 

Dat, uit deze ongeachte Poel

 

Van smaad, en lacherny bevochten,

 

Haar eind'ling zy te zaam gevlochten,

 

't Gemak, der eeuw'ge Vreden-stoel.

 

En onder haaren voet, beneden,

 

Een zachte vloer voor haare treeden,

 

En over 't hooft een veilig dak

 

Dat vast, door Goddelyke zegen,

 

Haar eeuwig schut voor wind en regen,

 

Voor koude en hittens ongemak.

 

Aldus van geenig leed te weeten,

 

Gerust in schaduwe gezeten,

 

Van d'Allerhoogste Majesteit,

[p. 97]

 

Dat zal een rechte welstand wezen,

 

Dies is hy wys, en zeer geprezen,

 

Die uit dit slecht, dat recht bereid.

Psalm LVII: 2.
Zyt my genadig, ô God, zyt my genadig; want myne ziele betrouwt op u, en ik neeme myn toevlucht onder de schaduwe uwer vleugelen: tot dat de verdervingen zullen voorby zyn gegaan.

Psalm CXXI: 5, 6, 7.
De HEERE is uw bewaarder, de HEERE is uwe schaduwe, aan uwe rechterhand.
De Zonne en zal u des daags niet steeken, noch de Maane des nachts.
De HEERE zal u bewaaren van alle quaad: uwe ziele zal hy bewaaren.

Jezaias IV: 6.
En daar zal een hutte zyn tot eene schaduwe des daags tegen de hitte, en tot een toevlucht, en tot eene verberginge tegen den vloed en tegen den regen.

En Kapittel XXXV: 7.
In de wooninge der Draaken, daar zy gelegen hebben, zal gras met riet en biezen zyn.