Beschouwing der wereld

[p. 18]

De Lucht.

Wie kan ze missen.

Alles wat adem heeft loove den HEERE, HaleluJah.
Psalm CL: 6.

Maar dien God, in wiens hand uwen adem is, en by wien alle uwe paden zyn, en hebt gy niet verheerlykt.
Daniel V: 23.

[p. 19]

ô Dunne Lucht, ontast'lyk goed,

Nochtans van zulk een hoogen waarde,

Dat alles door u leeven moet,

Wat adem haald, op dezer aarden:

Wie roemd en pryst uw lekkerny,

Die onophoud'lyk word gegeeten?

Onachtzaamheid gaat u voorby,

En grover spys doet u vergeeten.

Is 't wonder dat een hooger graad,

Van onbegryp'lykheid voor 't leven,

Daar alle leven door bestaat,

De Bron die alles op moet geeven,

Voor 't onaandachtige gemoed,

Vergeeten blyft? wyl grove zaaken,

Daar hy de dier'lykheid mee voed,

Zyn plompe geest onachtzaam maaken.

Zo blyft het edelste onbetracht,

Te fyn voor oogen en voor handen,

En daarom ruik'loos niet geacht,

Het mensch'lyk leven tot een schande.

Maar d'Eed'le wysheid doet zo niet;

[p. 20]

 

Ze erkend het onbegryp'lyk wezen,

 

Schoon dat zy 't niet en tast noch ziet,

 

En 't word van haar gemoed gepreezen,

 

Voor d'oorzaak daar het al door leeft,

 

En voor een spys van 't eeuwig geeven,

 

Waar na zy steeds begeerten heeft,

 

En eindeloos door hoopt te leven.

 

O diepste oorsprong van de lucht!

 

Weest gy de aamtocht onzer zucht.

Psalm LI: 13.
En verwerpt my niet van u aangezichte, en neemt uwen Heiligen Geest niet van my.

Handel: XVII: 27, 28.
Op dat zy den Heere zouden zoeken, of zy hem immers tasten en vinden mogten: hoewel hy niet verre en is, van een iegelyk van ons.
Want in hem leven wy, en bewegen ons, en zyn wy: gelyk ook eenige van uwe Poëten gezegt hebben, want wy zyn ook zyn geslachte.

[p. 21]

Joannes III: 8.
De wind blaast waar heenen hy wil, engy hoord zyn geluid, maar gy en weet niet van waar hy komt, en waar hy heenen gaat: alzo is een iegelyk die uit den geest geboren is.

Romeynen VIII: 14, 15.
Want zo veele als'er door den geest Gods geleidet worden, die zyn kinderen Gods.
Want gy en hebt niet ontfangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreeze: maar gy hebt ontfangen den Geest der aanneeminge tot kinderen, door welken wy roepen: Abba, Vader.

Galaten V: 16.
En ik zegge, wandeld door den Geest, en volbrengt de begeerlykheid des vleeses niet.