Beschouwing der wereld

[p. 14]

De Wolken.

Zy belooven lief of leed.

Ziet, hy komt met de Wolken, en alle ooge zal hem zien, ook de geene die hem doorsteeken hebben: en alle geslachten der aarde zullen over hem rouwe bedryven: Ja, Amen.
Openb: I: 7.

[p. 15]

De Wolk van Nevel t'zaam gesteld,

Maakt veel verand'ring voor 't gezichte,

Terwyl hy weid, langs 't blaauwe veld,

Somtyds gesierd, door 't Avond lichten;

Somtyds heel droevig zwaar, en naar,

Beloovende een vloed van regen,

Die deze of geene schaad'lyk waar,

En elders iemant weêr een zegen:

Maar eens verwachten wy een lucht,

Daar duizende met schrik voor vreezen,

En menig met verlangst na zucht,

Want die zal wonden en geneezen.

Wanneer de heil'ge Majesteit,

In d'aankomst van des Menschen Zoone,

Met groote kracht en heer'lykheid,

Zich in de wolken zal vertoonen.

Dan hangt het opgerichte hoofd,

En 't hoofd dat hing word opgeheeven,

Dan is de Tyd, zo lang belooft,

Tot loon en straf, voor 't mensch'lyk leven.

[p. 16]

 

ô Jezus! 't is nu lang geleên,

 

Dat u een wolk heeft weg genomen:

 

Ach! of uw wederkomst verscheen!

 

Zo is 't verlangen van de vroomen,

 

Hoewel uw wooning na den Geest,

 

Nooit van der aarden is geweest.

Job XXVI: 8, 9.
Hy bind de wateren in zyne wolken: nochtans en scheurd de wolke daar onder niet.
Hy houd het vlakke [zynes] throons vast: hy spreid zyn wolke daar over.

Job XXXVII: 11, 12, 13.
Ook vermoeit hy de dikke Wolke [door] klaarheid: hy verstrooit de wolke zynes lichts.
Die keert haar dan na zynen wyzen raad [door] ommegangen, datze doen, al dat hy ze gebied op het vlakke der wereld, op der aarde.
't Zy dat hy die tot eene roede, of tot zyne land, of tot weldaadigheid beschikt.

Psalm CIV: 3.
Die zyne opperzaalen zoldert in de wateren: die van de wolken zynen wagen maakt: die op de vleugelen des winds wandeld.

[p. 17]

Psalm CXLVII: 8.
Die de hemelen met wolken bedekt, die voor de aarde regen bereid: die 't gras [op] de bergen doet, uitspruiten.

Ezech: XXXII: 7.
En als ik u zal uitblussen, zal ik den hemel bedekken, en zyne sterren zwart maaken: Ik zal de Zonne met wolken bedekken, en de Maane en zal haar licht niet laaten lichten.

Nahum I: 3.
De HEERE is langmoedig, doch van groote kracht, en hy en houd [den schuldigen] geenzins onschuldig: des HEERE weg is in wervel-wind; en in storm, en de wolken zyn het stof zyner voeten.

1 Thessal: IV: 17, 18.
Daar na wy die levendig overgebleven zyn, zullen te zaamen met haar opgenomen worden in de wolken, den Heere te gemoete in de Lucht: en alzo zullen wy altyd met den Heere wezen.
Zo dan, vertroost malkanderen met deze woorden.

Openb: XXII: 12.
En ziet, ik kome haastelyk: en mynen loon is met my, em een iegelyk te vergelden, gelyk zyn werk zal zyn.