Beschouwing der wereld
(1977)–Jan Luyken– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 1]
| |
Beschouwing der wereld. | |
[pagina 2]
| |
Hoe veel schoonder den oorspronk. | |
Hy bedekt zich met het licht, als met een kleed: | |
En dit is de verkondiging, die wy van hem gehoord hebben, en wy u verkondigen, dat God een Licht is, en gants geen duisternisse in hem en is. | |
[pagina 3]
| |
Zoekt een gezicht, In't eeuwig licht.
DE Zon verwint de Duisternis,
En maakt met zyn doordringend geeven,
Dat deze Wereld woonbaar is
Voor 't wassend en verstandig leeven:
Wat moet den oorspronk heerlyk zyn,
Daar zulk een vonk uit is ontsprongen;
Die Goddelyke Zonneschyn,
Die eeuwig Lof zy toe gezongen.
In 't Licht staat alles openbaar,
Wat in het Duister bleef verborgen
Voor 't Oog, als of 't 'er niet en waar:
Wat heerlykheid ontdekt den Morgen!
Doch voor een Blinde die niet ziet,
Blyft al die heerlykheid besloten;
En 't is voor hem, als was 't 'er niet,
Schoon 't aan zyn zyde word genooten:
ô Mensch! is 't Tyd'lyk Licht zo goed,
Verheft uw zinnen in 't betrachten,
Hoe 't Licht, dat God is, weezen moet,
Te klaar voor oogen en gedachten.
Maar wie daar blind waar aan de ziel,
| |
[pagina 4]
| |
Die bleef zyn duisternis behouwen,
Schoon 't Eeuwig Licht al op hem viel,
Hy kost het echter niet aanschouwen,
Gelyk de Zon een oog vereist,
Zo eist het Licht van 't eeuwig leven
Het oog, dat uit de deugd verryst,
Om 't Leven Zaligheid te geeven.
| |
Psalm LXXIV: 16. | |
Psalm LXXXIV: 12, 13. | |
Jezaias LX: 19. | |
[pagina 5]
| |
Mattheus XIII: 43. | |
Joannes I: 4, 5, 6, 7, 8, 9. | |
1 Joan: I: 6, 7. |
|