Kindergedichten

[p. 62]

Stil van wind.

Daar lei een scheepje gemeerd in het Diep.
De wind was ter ruste, het watertje sliep

En 't scheepje moest liggen tot later;

Het spiegelde intusschen voor tijdverdrijf
Zijn mast en zijn want en zijn ranke lijf

In 't klare kristal van het water.

Geputst had de schipper, gegutst had het nat
En gangboord en stuurboord en alles was glad

En frisch van het stroomende water.

Toen floot hij een deuntjen en draaide gezwind
Een zon uit zijn zwabber en keek naar den wind,

Maar 't wimpeltje druilde: - tot later!