Drie novellen

Vreemde invloed. Mijne goede faam. Kromme Cies

[p. 1]

Vreemde invloed.

[p. 3]

I.

‘Dit huwelijk zal ongelukkig zijn,’ sprak George het hoofd schuddend, ‘geloof wat ik zeg,’ en hij nam hoed en stok om heen te gaan en reikte zijnen broeder de hand.

Deze zuchtte en blikte nadenkend voor zich heen, met de ellebogen op de tafel gesteund. George vatte weder moed: hij nam dit stilzwijgen voor aarzeling en hernam: ‘Alexis, gij zijt vier en dertig jaar, uwe bruid telt nog geene twintig, gij zijt een man van ernstige studie en uitgebreide wetenschap; zij - ik ken haar niet - maar gij hebt mij zelf bekend, dat zij een onervaren meisje is, een eerlijk meisje van een onbesproken gedrag, ik wil het aannemen; maar onwetend en weinig ontwikkeld; wat zult gij, die aan den omgang van geestrijke, bij uitzondering wel onderrichte vrouwen als onze zusters, als mijne Marie gewoon zijt, u dra vervelen in haar gezelschap! En bedenk, hoe ongelukkig, hoe misplaatst zij zich in uw midden voelen zal; want zij moet niet alleen u behagen, maar Eugénie en Henriette en onze moeder, bij welke zij introuwt.’

‘Onze moeder!’ herhaalde Alexis met liefde, ‘onze moeder is de goedheid zelve, en onze twee zusters zijn

[p. 4]

redelijk en rechtvaardig; overigens, wat zou mijne jonge vrouw beletten zich die kundigheden aan te schaffen, die haar ontbreken? O, wist gij, hoe lief zij is,’ zei hij verdwaald in geestdrift.

Maar George scheen niet overtuigd, en opende den mond om weer te antwoorden, toen Alexis hem eenigszins bitsig toesprak: ‘eens voor al, ik ben vrij in mijne keuze, en dit huwelijk zal geschieden, al moest het mij en haar en ons allen ongelukkig maken,’ en hij stond op met uitdagende vastberadenheid.

‘Amen,’ sprak zijn broeder, ‘het is eene daad van waanzin en des te verbazender van de zijde van u, die tot hiertoe als een toonbeeld van redelijkheid werdt aangegeven. Vaarwel,’ hernam hij op zijn uurwerk ziende, ‘ik heb nauw nog den tijd van mijne moeder en zusters afscheid te nemen, aleer de trein vertrekt,’ en hij ging naar beneden, waar de drie vrouwen in angstige spanning den uitslag dezer laatste poging om een huwelijk tegen te houden, dat haar ten uiterste misviel, zaten af te wachten.