Alles zingt

liedjes en rijmpjes voor het kleine volkje

226. Op het strand.

Op het strand is 't heerlijk spelen.

Gij denkt zeker en gewis,

Omdat daar, door 't luchtig windje,

Alles koel en heerlijk is.

Neen, dan zoudt gij u vergissen,

Als gij dat voor waar hieldt. Weet,

'T is des zomers op het strand soms,

Ook als 't waait, nog brandend heet.

Maar het is daar prettig spelen,

Wijl daar Jan en Alleman

Stoeien, dansen, springen, loopen,

Ja, zelfs putten graven kan.

Bergen maken wij en dalen,

Vestingen met gracht en wal,

Kerken, torens, huizen, kelders,

Schuren, ja, en wat niet al?

[p. 224]

 

'T strand gelijkt soms na ons spelen

 

Slechts één groote warklomp, maar

 

'T water spoelt er even over

 

En - het is weer kant en klaar.

 

 

 

Speel zoo in den tuin eens, vrindje!

 

Ja, als niemand u daar ziet,

 

Maar in 't bijzijn van den tuinman

 

Of uwe Ouders, doet gij 't niet.

 

 

 

Maar aan 't strand kan ieder spelen,

 

Wat hem lust, daar is men vrij;

 

Ieder doet er, wat hij 't liefst doet,

 

Al stond daar de Koning bij.

 

 

 

Op, naar 't strand om vrij te spelen,

 

Wat men wil! Wie gaat er mee?

 

Menig kindje hoort het, zuchtend:

 

‘Ach, ik woon zoo ver van zee!’