De beklaagelyke dwang

[p. 3]

Aan Mijn Heer J^r. Adriaan Boelens,

Edelman van den Ed. Heer Gerard Schaap,
Burgermeester t' Amsterdam, zijnde ambassadeur van Haar Hoog. Mog. By wijlen Kristiaan de IV, Koning tot Denemark, &c.

MYN HEER,

Ik offer u, uyt mijn vrye wil, de Beklaaglijke Dwang; maar zo ik my nader bezinne, vinde ik mijn wil verplicht: dit doet my te

[p. 4]

rug deynzen; ziende uw weldaden zo groot, dat mijn dankbaarheyt om dank is verlegen, en haar offerhande te slecht, om daar door te bewijzen hoe veel zy in U E. gehouden zy. Doch kennende uw aart zoo heus, uw beleeftheydt zoo groot, dat zy zich de geringheyt mijner geschenk niet belgen zal; zoo verstout het my, om mijn voorgenome toelegh in der daadt te doen blijken, als die liever reukeloos ben, dan ondankbaar. U E. zult hier een Spel zien, en, zoo ik my niet bedriege, zal het u behagen; te meer, alzoo de maker meer gezien heeft na de tijdt daar in hy leefde, als wel op de oude Tooneelwetten; en het dunkt my ook ongerijmt, in het rijmen van Tooneelspeelen voor de tegenwoordige tijdt, te letten op de voorledene; nu het oog, neffens de ooren, wil aandeel hebben

[p. 5]

in het geen haar vertoont wort. Dit Spel is voor my, door den Heer Barokes, uit het Spaans vertaalt, en van my in Neêrduytsche Rijmen gebracht. Heeft het iets van zijn glans verloren, ik zegh, tot mijn verschooning, met onzen gelaurierden Poëet J. van den Vondel, Iet van d'eene Taal in d'ander door eenen engen hals te gieten, gaat zonder plengen niet te werk. Oordeel nier na uw aardt, terwijl gy my, en alle Liefhebbers, belust gemaakt hebt om iets van U E. maaksel op ons Tooneel te zien, waar in het vermakelijk en 't nut, volgens onze Tooneelspreuk,van pas in een gemengt zy. Hier mede eyndigende, wensche ik te blijven,

MYN HEER,

U E. ootmoedige dienaar

IZAK VOS.