Gedichten

[p. 3]

Voorbericht

Van de gedichten die hier in een bundel vereenigd zijn, werd het meerendeel reeds gedrukt: in tijdschriften en weekbladen en ook in de Wonderlijke Avonturen van Zebedeus zijn zij te vinden. Een twintig die ongedrukt bleven, nam ik over uit de twee deeltjes in perkament gebonden, waarin bij tusschenpoozen de gedichten voor mij werden opgeschreven: ‘Het album mijner vrouw’, als Van Looy ze wel eens noemde, wanneer hij ‘een blaadje’ eruit een enkele maal als een opdracht wegschonk.

De Ode aan Rembrandt verscheen in afzonderlijke uitgave bij L.J. Veen en werd met vriendelijke toestemming der firma in den Bundel opgenomen. De Rembrandt-hulde werd langdurig voorbereid, zoo werd de Ode reeds in Maart 1905 gemaakt; de opdracht van Arti voor de hulde der kunstenaars eerst een jaar later aanvaard.

Het sonnet ‘Eerste sneeuw in den tuin’ werd geschreven voor de uitgave van ‘Nieuwjaarsdag’ door de Vereeniging ‘Joan Blaeu’ in 1919.

De opname in de tijdschriften geschiedde lang niet altijd in het jaar waarin de gedichten waren gemaakt, thans geef ik ze in de volgorde van het juiste jaartal; niet altijd was dat te doen met volkomen zekerheid,

[p. 4]

dan plaatste ik ze toch meestal nabij den tijd waarin zij ontstonden.

Het sonnet ‘Gebeurd verhaal...’ verscheen in 1903 in de Kroniek met opdracht aan den Heer en Mevrouw Herman Robbers, doch werd door mij geplaatst voorafgaand het sonnet ‘Aan den dichter Penning...’ uit ‘De Beweging’ van 1918, ter wille van den inhoud.

‘Gedachtenis, mijmerij...’ werd in het Tweemaandelijksch Tijdschrift gedrukt met opdracht aan den Heer en Mevrouw Frans Coenen.

‘In vogelvlucht’ was bestemd voor Emm. de Bom, doch ik herinner mij niet of het sonnet hem indertijd bereikte.

‘Een droom van stilte als de lamp brandt klein...’ werd gedrukt in het feestnummer van ‘De Nieuwe Gids’ October 1929, toen geschonken: Aan de Nederlandsche Dichteres Hélène Swarth bij haar zeventigsten verjaardag met erkenning en hulde.

Het sonnet ‘Najaarsmorgen’ van 1925, het laatste gedicht inden bundel, werd ook in 1929 bij een jubileum geschonken: Voor Willem Kloos den grooten dichter, den stichter van de Nieuwe Gids en onvermoeid moedigen strijder bij zijn zeventigste verjaring van zijn ouden vriend Jac. van Looy.

In ‘De pendule’, een der Bijlagen van de Avonturen, zijn motieven verwerkt voor een zeer oud gedicht ‘De

[p. 5]

tijd’, dat Van Looy in die eerste jaren herhaaldelijk beproefde te maken, doch niet voleindde.

De drie ‘Berijmde verhalen’ die Van Looy schreef: ‘De ar’, ‘Het verhaal van den provinciaal’ en ‘De vischvrouw’, waarvan ‘De Ar’ eerst afzonderlijk verscheen in eene uitgave van Palladium, liet ik op hun plaats: de eerste twee in de Wonderlijke Avonturen II. ‘Devischvrouw’ behoort bij het boek ‘Jakob’.

Ook ‘Een stukje voor het Theater van Dorinde blijft om gelezen te worden in de Wonderlijke Avonturen. Van “het overviel mij als een bare schrik...” ontstond het eigenlijk visioen het eerst en werd daarna de kern van “Mistig weêr” in de Wonderlijke Avonturen II.

‘Gedachtenissen’, al werd het voor de Avonturen gemaakt, zag ik graag op die plaats in den bundel.

Naar allen die van Jacobus van Looy houden, gaat deze heen, ik weet hij zal zijn vrienden wel altijd vinden.

titia van looy-van gelder